جذب حداکثری در قاب رسانه ملی چگونه ممکن می‌شود؟

گروه فرهنگی: در شرایطی که رسانه‌های رسمی کشور همواره با چالش جذب و اقناع مخاطب در رقابت با موج فزاینده رسانه‌های جدید و شبکه‌های اجتماعی مواجه‌اند، محمد تورنگ، چهره‌ای شناخته‌شده در فضای رسانه و ارتباطات، در پستی قابل توجه در پلتفرم ویراستی، نقشه راهی چهارگانه را برای تحول در سازمان صداوسیما و پیاده‌سازی عملی "دکترین جذب حداکثری" رهبر انقلاب ارائه کرده است. این پیشنهاد که به نظر می‌رسد چشم‌اندازی برای آینده نزدیک (۵ تیر ۱۴۰۴) باشد، مورد توجه فعالان و کارشناسان رسانه‌ای قرار گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز تورنگ در یادداشت خود تصریح کرده است که سازمان صداوسیما باید با الهام از این دکترین کلان، اقدامات زیر را به صورت فوری و جدی در دستور کار قرار دهد:

۱. بازتعریف و ترویج وحدت ملی فراگیر و اصیل:
اولین و شاید بنیادی‌ترین پیشنهاد تورنگ، تمرکز بر مفهوم وحدت ملی است؛ اما نه وحدتی که صرفاً به معنای همسویی سیاسی باشد، بلکه وحدتی "فراگیر و اصیل" که تمامی اقشار، سلایق و قومیت‌های جامعه را در بر گیرد. این رویکرد به معنای بازتاب تنوعات جامعه در برنامه‌های رسانه ملی و پرهیز از هرگونه نگاه حذفی است تا احساس تعلق ملی در تمامی ایرانیان تقویت شود.

۲. شفافیت مطلق و صداقت حرفه‌ای:
دومین محور، تأکید بر شفافیت بی‌قید و شرط و صداقت در عملکرد رسانه‌ای است. در عصر اطلاعات که هر خبر و تحلیلی به سرعت راستی‌آزمایی می‌شود، حفظ اعتبار رسانه تنها با اتکا به صداقت و شفافیت امکان‌پذیر است. این مطالبه شامل شفافیت در اطلاع‌رسانی، پرهیز از سانسور یا جهت‌دهی غیرواقعی اخبار، و تعهد به اصول حرفه‌ای روزنامه‌نگاری می‌شود.

۳. شایسته‌سالاری و حرفه‌ای‌گرایی در انتصاب و برنامه‌سازی:
نقدها به رویکردهای غیرحرفه‌ای و انتصابات سلیقه‌ای در صداوسیما همواره مطرح بوده است. تورنگ در این بند به صراحت خواستار استقرار نظام شایسته‌سالاری و حرفه‌ای‌گرایی، هم در انتخاب مدیران و نیروی انسانی و هم در فرآیند تولید و پخش برنامه‌ها شده است. این به معنای سپردن کار به کاردان، احترام به تخصص و تجربه، و دوری از ملاحظات سیاسی و جناحی در تصمیم‌گیری‌های رسانه‌ای است تا کیفیت و جذابیت تولیدات به نحو چشمگیری افزایش یابد.

۴. تغییر رویکرد در مواجهه با چالش‌های اجتماعی-فرهنگی:
چهارمین و آخرین پیشنهاد، لزوم بازنگری در شیوه برخورد صداوسیما با مسائل و چالش‌های اجتماعی و فرهنگی کشور است. به جای رویکردهای صرفاً توصیه‌ای، دستوری یا از بالا به پایین، رسانه ملی باید به فضایی برای گفت‌وگو، طرح مسائل از زوایای مختلف، و ارائه راه‌حل‌های مبتنی بر واقعیت‌های جامعه تبدیل شود. این تغییر رویکرد می‌تواند "اعتماد" عمومی را جلب کرده و به رسانه ملی جایگاهی واقعی به عنوان مرجع تحلیل و حل معضلات اجتماعی ببخشد.

این چهار پیشنهاد که با هشتگ‌های "#اعتماد" و "#جذب_حداکثری" همراه شده‌اند، در مجموع ترسیم‌کننده یک مدل از رسانه ملی هستند که هدف آن نه صرفاً ترویج یک دیدگاه خاص، بلکه ایجاد یک بستر فراگیر، قابل اعتماد و حرفه‌ای برای بازتاب جامعه و افزایش سرمایه اجتماعی است. حال باید دید آیا این پیشنهادات، که تاریخی "آینده‌نگر" را بر پیشانی خود دارند، در راهبردهای آتی سازمان صداوسیما جایی خواهند یافت یا خیر. چالش جذب مخاطب و ارتقای کارایی، همچنان مهم‌ترین پرونده روی میز مدیران رسانه ملی باقی خواهد ماند.