آیا مسئولین حاضرند فرزندان‌شان را برای سربازی، به مرزها بفرستند؟

گروه سیاسی- مصطفی مطهری: سال هاست که ضد انقلاب در مناطق مرزی کشورمان فعالیت های تروریستی و تخریبی انجام می دهند؛ از این رو نیروهای نظامی و انتظامی کشورمان جهت مقابله با خرابکاری های ضد انقلاب همیشه پای کار بوده اند و لطمات فراوانی را نیز به آنها وارد کرده اند؛ با این حال در این راستا جوانانی نیز جهت محافظت و صیانت از امنیت کشور در نبرد علیه ضد انقلاب از نیروهای نظامی و انتظامی پرپر شده اند و به درجه رفیع شهادت رسیده اند.

به گزارش بولتن نیوز، این روند علیرغم گذشت چهار دهه از حیات نظام اسلامی هنوز ادامه دارد و آنچنان که باید جهت مقابله با آنها وارد یک روند تقابلی نوین نشده ایم؛ بطوریکه با وجود علم و شناخت به موضوع اخیر و قضیه خرابکاری مستمر ضد انقلاب، آنچه در دستور کار مقابله با ضد انقلاب قرار گرفته و علیرغم هشدارها به آن توجهی نشده است استفاده از شیوه های کهنه و کلاسیک مقابله با جریانات ضد انقلاب می باشد.

در واقع وقتی خبر شهادت «سرباز وظیفه شهید رضا هدایتی» در درگیری با ضد انقلاب در سردشت رسانه ای شد داغ دل ما مردم دوباره تازه شد که چرا راهی برای تغییر شرایط مقابله با ضد انقلاب اندیشیده نمی شود. وقتی این داغ بیشتر می شود که بدانیم «شهید رضا هدایتی»، پنجمین سرباز وظیفه ای است که در 18 ماه اخیر در سردشت به شهادت رسیده است.

حال سوال اینجاست که چرا به فکر تغییر شرایط مرزبانی نیستید و چرای بزرگتر اینکه، چرا سرباز وظیفه ها را به نقاط پر خطر می فرستید؟ پاسخ این سوال را نمی توان به سادگی داد چونکه اگر پاسخی برای این سوال وجود داشته باشد متوجه کم کاری، اهمال کاری و بی توجهی کسانی است که هشدارهای قبلی را در این باره جدی نگرفته اند.

واقعیت این است که مسئولان اصلاً به هشدارهای مطرح شده درباره قضیه مذکور توجهی ندارند و عدم واگذاری حراست از مناطق مرزی و دور افتاده به سربازها را نه تنها جدی نمی گیرند بلکه به آن اهمیتی نمی دهند. پرسش اینجاست تا کی می خواهید از طریق اعزام سربازها به این مناطق تلفات بدهیم مگر مردم جان بچه های عزیزتر از جانشان را از سر راه آورده اند؟ چرا با بی عملی تان داغ بر دل مردم و نظام می گذارید؟ آیا مسئولان خودشان حاضرند فرزندانشان را به چنین مناطقی جهت انجام سربازی بفرستند؟ اگر شما فرزندانتان را دوست دارید مردم نیز فرزندانشان را دوست دارند و آنها را از جانشان گرامی تر می دارند. پس لازم است فکری به حال این قضیه شود تا جلوی خسارات وارده جانی گرفته شود.

در حقیقت به نظر می رسد شهادت سربازان در مناطق مرزی و عدم توجه مسئولان ذیربط به این مسئله نیاز مبرم به این دارد تا خلاء مذکور را از طریق قانون پر کرد؛ بطوریکه با ورود مجلس شورای اسلامی به این موضوع و تسریع در تصویب قانونی در این باره می توان، هم مسئله فقدان قانون در این باره را سامان بخشید و هم قضیه اعزام سربازان به مناطق پرخطر را برای همیشه پایان داد. به عبارت بهتر با تصویب قانون مذکور نه تنها شیوه های صیانت از امنیت در مناطق مرزی در نبرد با ضدانقلاب تغییر خواهد کرد بلکه دیگر شاهد از دست رفتن جوانان این مرز و بوم در کسوت سرباز نخواهیم بود.