قويترين ماشينهاي موجود درايران+تصاویر
در اين پرونده با شماري از خودروهاي استاندارد، تقويت شده خارجي و از همه جذاب‌تر تقويتشده به دست متخصصان وطني آشنا ميشويد که با اشاره کوچکي به پدال گاز خراشهاي سياه و تماشايي به آسفالت مياندازند
از همان اولين روزهايي که اولين موتورهاي احتراق داخلي به دست بشر ساخته شدند، هميشه اشتياق رسيدن به مرزهاي ناممکن و رويايي در ذهن مهندسان و صنعتگران وجود داشته و خود موتور محرکي براي رسيدن به رکوردهاي شگفتانگيز در زمان خود بوده است. انگيزه بيپايان انسان براي رسيدن به نامحدودها را که به تار و پود صنعت خودرو اضافه کنيد، مي توانيد به اين نتيجه برسيد که چرا روند نوآوري در توليد موتورهاي پرقدرتتر همواره شيب مثبتي داشته است. اگر اين روزها رسيدن به سرعت هواپيما بر روي زمين امکانپذير شده و موتورهاي درون سوز، سرعت خودرو را تا حدود 450 کيلومتر بر ساعت بالا بردهاند به خاطر روند تصاعدي استخراج اسب بخار از نيروگاههاي بنزيني درون اتومبيلهاست. روي همين حساب جستوجو و جاسوسي درباره خودروهاي پرقدرت هم به نظر موضوع جذاب و پرطرفداري ميآيد. پرونده اولين شماره از مجله تخت گاز سعي دارد مخاطبان را با تعدادي از اتومبيلهاي زورمند و سريع که در خيابانهاي تهران يا ديگر شهرهاي ايران در حال تردد هستند آشنا کند. در اين پرونده با شماري از خودروهاي استاندارد، تقويت شده خارجي و از همه جذاب‌تر تقويتشده به دست متخصصان وطني آشنا ميشويد که با اشاره کوچکي به پدال گاز خراشهاي سياه و تماشايي به آسفالت مياندازند و طنين خوش آهنگ برخاسته از اگزوز آنها گوش علاقمندان به ماشين را نوازش ميدهد. در پايان گشت و گذار در جمع «قويترين ماشينهاي ايران» اگر به اين نتيجه رسيديد که جاي اتومبيل شما در اين پرونده خالي است ما را از طريق آدرس پست الکترونيک Takhtegazmag@gmail.com در جريان بگذاريد. حالا کمربند خود را محکم ببنديد و در پيست روياهاي خود به صداي تاخت و تاز قويترين ماشينهاي ايران گوش فرادهيد...
تب سواري بر ماشينهاي قوي و بيمهار در سالهاي اخير بسيار شايع شده و حالا به مدد دسترسي آسانتر به تکنولوژي روز و داد و ستد اطلاعات با تيونرهاي کارکشته دنيا، اتومبيلهاي پرقدرتي در ايران يافت ميشوند.
اگر به گذشته بازگرديم شمار اندکي از ماشينهاي قدرتمند را ميتوانيم پيدا کنيم که شايد در بهترين شرايط زور بازوي آنها به 250 اسب بخار مي رسيد. بازخواني خاطرات برخي از رانندگان و کارشناسان قديمي يادآوري ميکند که ماشينهاي شاخ 10 سال پيش به آن طرف عموما زير 250 اسب بخار زور داشتهاند و حتي اتومبيلهاي مسابقه هم فرصتي براي ارائه نيروي بيشتر از اين پيدا نميکردند و معمولا در سختترين شرايط رقابت به ريپ زدن مي افتادند و از دست مي رفتند. اوايل دهه 1370 با ورود چند دستگاه ماشين اسپرت ژاپني مثل ميتسوبيشي GT 3000 يا نيسان ZX300 که به طور استاندارد ماشينهاي نسبتا پرقدرتي بودند کمي حال و هواي مسابقات تغيير کرد وگرنه آن روزها ماشينهاي قهرمان در مسابقات ريس بيشتر به دليل سبکي و زيربندي مناسب و ستآپ بهتر از هم‌قطارانشان سبقت ميگرفتند.
اين ماشين بعدها به بهرام فلاحي رسيد و در پيست اتومبيل راني آزادي عناوين بسياري را به دست آورد. پس از دوران اين فورد اسکورت که قاعدتا بيش از 250 اسب بخار بيشتر زور نداشت، دوران اوج بيامو از راه رسيد و اتومبيلهاي علي نظري(320)، مرحوم احمد شرقي و عليرضا طباطبايي(2002)، عميد کمپاني(2002) و مرحوم سعيد اعرابيان(630) روزهاي خاطرهانگيزي را براي هواداران مسابقات سرعت رقم زدند. براي علاقمندان اتومبيلراني سرعت، اتومبيل بيامو با موتور M5 جواد موسوي نيز يادآور نمايش بيرقيب او بود. ماشين جواد موسوي در روزهاي اوج، نزديک به 400 اسب قدرت داشت که در زمان خودش رکوردي محسوب ميشد.
موتور M5 اين ماشين به صورت بسته بندي از خارج آمده بود و بر خلاف بسياري از موتورهاي دستکاري شده در ايران که معمولا طاقت زيادي نداشتند خوب گاز ميخورد و از تنظيم خارج نميشد. ورود اين موتور به مسابقات راه تازهاي را نشان رقبا داد و وارد کردن موتورهاي پرقدرت مسابقهاي استاندارد از خارج باب شد.
کمي بعد شورلت مونزاي محمد علي مرنديان با موتور 400 اينچ مکعبي پونتياک، رکورد تازهاي در ارائه اسب بخار بر جا گذاشت و با نيرويي در حدود 500 اسب، همه را تار و مار کرد.
به هم خوردن روش مسابقات سرعت در ايران و کمرنگ شدن رقابتهاي کلاس آزاد، براي مدتي رقابت بر سر مهيا کردن اتومبيلهاي قويتر را به محاق برد و در عين حال کارگاههاي تقويت موتور و تيون بدنه دور از انظار به کار خود ادامه دادند و تردد ماشينهاي پرقدرت به خيابان‌ها کشيده شد.
قاعده بازي در حال تغيير بود و ماشينهاي پرقدرت جديدي در راه بودند...
آرامش در دنیای استاندارد
اين روزها شمار کمپانيهايي که خودروهاي پرقدرت ميسازند زياد است اما توليد ماشينهاي پرزور به دليل محدوديتهاي مختلف از جمله ممنوعيت سرعت بالا، قوانين سختگيرانه زيستمحيطي و بالا رفتن قيمت سوخت در سراسر دنيا، چندان زياد نيست. ماشينهاي پرقدرت عموما هزينههاي عليحده و گزافي دارند و گاهي يک اشتباه ممکن است خسارت مادي زيادي به مالک آن وارد کنند. با اين اوصاف لذت تماشاي اتومبيلهاي پرقدرت همچنان براي هواداران آن باقي مانده و به مجرد تردد يکي از اين غولها، چشمهاي بسياري به سوي آن ميچرخد. در ايران شمار ماشينهاي استانداردي که درونشان لبريز از اسب بخار است کم نيست اما تنوع مدلهاي اين قبيل خودروها زياد نيست.
غول سفيد و سياه
پورشه پانامرا خود بخود اتومبيل غولآسا و بسيار قدرتمندي است واي به حاليکه سري به باشگاه کورش منصوري تيونر مشهور ايراني در سويس زده باشد و عضلههاي بيشتري روي ماهيچههايش بياورد. در حال حاضر يک دستگاه پانامراي منصوري در تهران هست که طبق بروشور تيونر ايراني‌اش بايد لااقل 670 اسب بخار قدرت داشته باشد. بنابراين براي چنين ماشين رويايي و فوقالعادهاي بايد جايگاه مناسبي در فهرست قويترينها کنار گذاشت. اين پانامراي سفيد رنگ ترکيبي از رنگهاي متضاد سفيد و سياه است و در بدنه آن هم صفحاتي از کربن ديده ميشود.
وصف بی مثال بوگاتی
در ميان خودروهاي وارداتي که دست به ترکيب آنها نخورده و مي توان به اعداد و ارقام مربوط به عملکرد آنها اعتماد کرد، نام‌هاي آشنايي به چشم ميخورد. چند وقت پيش صحبت از تردد يک دستگاه بوگاتي ويرون در ايران به گوش رسيد و با داستان‌سرايي بسياري نيز همراه شد اما ظاهرا گرانترين و قويترين اتومبيل دنيا مدتي در شيراز بيتوته کرده و بعد از مرز خارج شده است. طبيعتا بوگاتي 1001 اسبي اگر به شيراز سري زده باشد قطعا قويترين ماشيني بوده که در هواي اين مرز و بوم تنفس کرده و از لحاظ زور بازو بي رقيب است آنچنانکه غزل‌سرايي چون حافظ را ايران به خود نديده است!
در اسارت جزیره
سفر به جزيره کيش هيچ فايدهاي نداشته باشد حداقل براي علاقمندان به خودروهاي قدرتمند جذابيت فوقالعادهاي در زمينه ديدن ماشينهاي پرقدرت و جديد خواهد داشت. در همين جزيره کوچک که حداکثر سرعت تردد خودرو در آن 50 کيلومتر بر ساعت نيست گاهي اتومبيلهاي وحشتناکي ديده ميشوند که حرکت با اين سرعت براي آنها مثل در قفس کردن يوزپلنگ است. در جزيره کيش يک دستگاه نيسان GT-R مشکي رنگ وجود دارد که از مدل استاندارد آن قويتر است. اين نيسان سياه رنگ که برخي از صفحات بدنهاش مات است و احساس قدرت را دوچندان ميکند به لطف دو توربوي بزرگتر نسبت به مدل استاندارد آن تا 670 اسب بخار(به ادعاي مالکش) افزايش توان پيدا کرده و به همين دليل تا بالاهاي جدول قويترينها صعود کرده و براي خودش احترام ويژه‌اي به دست آورده. حالا کجاي جزيره کيش شانس خالي کردن اين همه انرژي وجود دارد خدا عالم است.
سلام آقاي کاديلاک
جزيره کيش علاوه بر جذابيتهاي طبيعي و زيباييهاي خليج نيلگون فارس، محل تردد دو دستگاه کاديلاک CTS-V هم هست که براي خودشان غولي هستند و با موتور 2/6 ليتري مي‌توانند 556 اسب بخار را سخاوتمندانه در اختيار راننده قرار دهند.
کاديلاک مورد نظر از معدود ماشينهاي آمريکايي است که در برابر رقباي آلماني و ژاپنياش کم نميآورد و پا به پاي آنها پيش ميرود. در کنار اين غول جمع و جور از جنرال موتورز، يک دستگاه فورد موستانگ شلبي جيتي 500 هم در همان حوالي گشت ميزند که قدرت و توان آن هم قابل توجه است، چيزي در حدود 420 اسب بخار...
دايي عشق سرعت
پورشه پانامرا دو مدل پرقدرت دارد که يکي توربو و ديگري 4S که از 400 تا 500 اسب بخار قدرت دارند. نمونه 4S در تعداد بيشتري يافت ميشود و يکي از دارندگان مشهور آن علي دايي است و ظاهرا از مدل توربوي ان هم فقط يک دستگاه وجود دارد که 500 اسب انرژي حرکتي توليد ميکند.
افعی سرخ پوش
تماشاگران مسابقات درگ و دريفت در يکي دو سال اخير حتما چشمشان به جمال يک دستگاه دوج وايپر سرخ رنگ افتاده که وقتي سقف پارچهاي آن در صندوق عقب پنهان مي شود جذابيت دو چنداني پيدا ميکند. اين افعي خوش خط و خال هم اگر چه مهمان خيابانهاي تهران است و با پلاک گذر موقت تردد ميکند اما حسابي مشهور است. عجيب است که با وجود بيش از 500 اسب بخار قدرت، چندان در مسابقات موفق عمل نکرده. با اين حال دوج وايپر که مدتي است ديگر توليد نمي شود از ماشينهاي دوستداشتني و زورمند در تمام دنياست.
مسابقهايها
بيترديد ماشينهاي ضعيف در مسابقات اتومبيلراني فقط به درد بلعيده شدن توسط رقباي قدرتمند مي خورند و روي همين حساب اصلا نبايد آنها را به پيست راه داد. پيست اتومبيلراني جولانگاه غولها و پرقدرتترين هاست و اين قاعده در مسابقات نه چندان استاندارد ايران هم کم و بيش صدق ميکند. در جست و جوي قويترين ماشينهاي ايران بايد سري هم به انواع مسابقات اتومبيلراني زد و از رقابتهاي سرعت گرفته تا درگ و دريفت را نيز رصد کرد. حکايت ماشينهاي دستکاري شده اما چيز ديگري است و اينجا ردپاي مکانيکهاي خبره و تيونرهاي داخلي به شدت احساس ميشود. در ميان ماشينهاي مسابقهاي پرزور بيشتر بايد دنبال گروه يا ژانر بود تا يک مدل خاص. در واقع در بخش ماشينهاي مسابقهاي بيش از آن که اعداد و ارقام و رکورد مشخص در عملکرد اتومبيل مطرح باشد، سبک کار تيونر يا تيم پشتيباني فني به چشم ميآيد. البته در ميان اتومبيلهاي مسابقهاي يک ويژگي رايج اين است که اکثرا در برابر فشار طولاني مدت آسيبپذير هستند و با استانداردهاي دنيا فاصلهاي معنيدار دارند. با همه اين اوصاف پيدا کردن قدرتمندترينها در جمع خودروهاي مسابقهاي چندان هم سخت نيست.
گروه ژاپنيها
دهه 1990 به طور قطع دوره شکوفايي خودروسازان ژاپني بود و چشم باداميها کاملا از زير سايه سنگين آلمان و آمريکا خارج شدند. اين موفقيت شامل ساخت خودروهاي استاندارد و هم نمونههاي جي تي و مسابقهاي بود و در همين راستا نمونههاي بسيار خوبي از خودروهاي آن سالها هست که محبوب تيونرها و مکانيکها براي ساختن يک ابرخودرو است. در مسابقات نوظهور درگ (شتاب 400 متر) که در يکي دو سال اخير طرفداران زيادي پيدا کرده، مي توان يکي از همين نمونهها را ديد. ميتسوبيشي لنسر با اطاق پرطرفدارش در اوايل دهه 1990 و قابليتهايي که در شاسي و زيربندي ان وجود دارد باعث شده که گروهي از پرقدرتترين ماشينهاي ايران در سايه همين تواناييها متولد شود. چهار اتومبيل لنسر اوولوشن ( Evo III) که اين روزها در رقابتهاي شتاب مي‌درخشند در واقع نتيجه کار يک تيونر زبده به نام ابوالفضل مرادي هستند. سه دستگاه از چهار نمونه ياد شده از حالت ديفرانسيل جلو به حالت دو ديفرانسيل دائم (AWD) در آمده و براي مسابقه درگ ستآپ شدهاند. قلب تپنده آنها هم به يک موتور توربو شارژ دو ليتري مجهز شدهاند که با کد 4G63T شناخته ميشود. به زعم تيونر اين ماشينها توان خروجي اين موتور با پرخوران اضافه شده بين 480 تا 520 اسب بخار در نوسان است و اين حجم از قدرت براي از پا درآوردن غولهايي چون لامبورگيني در درگ تهران کافي بوده است. حالا به غير از مرادي ماشينهاي برنارد عيوضي و هومن رمضاني نيز توانايي مشابهي دارند و در کنار اينها يک ميتسوبيشي گالانت VR4 هيولا نيز وجود دارد که يکي از بهترين تايمها را در رقابت 400 متر به ثبت رسانده است. علاوه بر اينها يک نيسان آلتيماي دريفتر نيز از پروژههاي بلندپروازانه در زمينه مهيا کردن ماشينهاي قدرتمند است.
برادران بيامو
هر جا که صحبت از خودروهاي مسابقهاي و پرقدرت به ميان ميآيد حتما بايد براي بيامو نيز جايگاه خاصي در نظر گرفت. در ميان ماشينهاي پرقدرت مسابقهاي در ايران، مدعيان کلاس آزاد مسابقات ريس (سرعت) از موقعيت ممتازي برخوردار هستند. اين جا هم بايد از تواناييهاي تيونرها و تکنسينهاي مکانيک ياد کرد که در واقع بخش مهمي از رقابت در ميان آنها نيز وجود دارد.
در مسابقات سرعت يکي دو سال اخير اتومبيل رضا پازند بيشک از قويترينهاست و در عين حال به خوبي از سوي مکانيک زبده‌اش يعني مراد بذرافشان نيز مهيا شده است. درباره قدرت اين بيامو E30 عدد مشخصي در دسترس نيست اما تيونر آن مي گويد احتمالا از 450 تا 500 اسب بخار بايد باشد. علاوه بر اين ماشين غلام جنيدي راننده باتجربه کلاس آزاد نيز وضعيت مشابهي دارد. در اين کلاس البته يک دستگاه بيامو E46 هم حضور دارد که متعلق به علي مشرفي است. اين ماشين زيبا و تماشايي که سر پيچها عملکرد خارقالعادهاي دارد زماني متعلق به جرج پلازا راننده عنواندار اروپايي بوده و حالا در پيست اتومبيلراني تهران جولان ميدهد. اين خودرو را هم بايد جزء قويترين ماشينهاي ايران تلقي کرد. اما بيرون از پيست سرعت ورزشگاه آزادي تهران نيز يک نمونه از بيامو مدل E30 وجود دارد که متعلق به حسين صدوقيانزاده تيونر صاحب سبک ايران است. اتومبيل سياه رنگ و زيباي مزبور در مسابقات درگ يک حريف جدي است و در اولين دوره مسابقه انتخابي دريفت خاورميانه حسابي چشم عبدو فقالي دريفتر مشهور لبناني را گرفت. به گفته صدوقيان اين خودرو حدود 750 اسب بخار نيرو دارد که شايد تا حدي اغراقآميز به نظر بيايد. با اين حال اين E30 جذاب و تماشايي در فهرست قويترينها قرار ميگيرد.
منبع: مجله اینترنتی برترین ها
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
معاینه فنی . بیمه . تردد . پلاک . تعویض پلاک و … از مشکلات خودروهای قدیمیه. از مسئولان تقاضای جواب ((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((( روشن و دقیق ))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) داریم