۱۰ چهره‌ی شاخص که در چند رشته‌ اسکار گرفته‌اند {قسمت دوم}

گروه فرهنگ و هنر: احتمالا بسیاری از علاقه‌مندان به پیگیری اخبار مربوط به آکادمی اسکار از رکوردهای مختلف هنرمندان از نظر دریافت جوایز اسکار آگاه‌اند. مثلا بسیاری می‌دانند سه فیلم «بن‌هور»، «تایتانیک» و «ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه» پرافتخارترین آثار مراسم اسکار بوده‌اند و هر کدام ۱۱ جایزه دریافت کرده‌اند. به عنوان مثالی دیگر از بحث‌های پرطرفدار پیرامون آکادمی اسکار و جوایزش می‌شود به بازیگری اشاره کرد که از سایر هنرپیشه‌های زن و مرد جوایز بیشتری را به خود اختصاص داده؛ کاترین هپبورن با ۴ جایزه اسکار در رشته بازیگری.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از دیجیکالا مگ، اما کمتر این موضوع مورد بحث قرار گرفته که چه چهره‌های شاخصی موفق شده‌اند در شاخه‌ها و رشته‌های مختلف برنده جایزه شوند. منظور از شاخه مختلف هم بخش‌های نزدیک به هم مثل برنده‌شدن جایزه در رشته‌های مربوط به کارگردانی و فیلم‌نامه‌نویسی نیست بلکه مقصود برنده‌شدن اسکار در دو یا چند رشته با تشابه نه‌چندان پررنگ است. در واقع می‌خواهیم نگاهی داشته باشیم به همه‌فن‌حریف‌ها و ستاره‌های چندبعدی و بزرگ مراسم اسکار. در ادامه این مقاله قصد معرفی ۱۰ تن از این بزرگان را داریم.

۵. پدرو آلمودوار (بهترین فیلم خارجی‌زبان / بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی)

با توجه به نکته‌ای که در ابتدای متن بیان کردیم قرار شد در این لیست خبری از هنرمندانی نباشد که جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه را دریافت کرده‌اند.

حال با توجه به این موضوع شاید نام بردن از پدرو آلمودوار در این لیست خلف وعده به نظر برسد اما باید اشاره کنیم که دو دلیل محکم برای پرداختن به پدرو آلمودوار وجود دارد.

در درجه اول آلمودوار مطمئنا یکی از بهترین فیلم‌سازان نسل ما به شمار می‌رود و دوم اینکه با کنار گذاشتن تعصب خواهید دید که بردن جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی برای یک فیلم خارجی‌زبان نه تنها کار ساده‌ای نیست بلکه در تاریخ جوایز اسکار کم‌نظیر است. آلمودوار موفق شد از طریق فیلم سینمایی «با او حرف بزن» جایزه اسکار بهترین فیلم‎‌نامه غیراقتباسی در سال ۲۰۰۳ را به خود اختصاص دهد.

این کارگردان اسپانیایی در سال‌های قبل با فیلم «همه چیز درباره مادرم» توانست جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را به دست آورد. این جایزه در اوایل دوران کار حرفه‌ای او به عنوان یکی از بزرگترین پیروزی‌ها و دریچه‌های پیشرفتش محسوب شد. هر دو این فیلم‌ها آثاری برجسته و جسورانه‌اند که فعالیت‌های چشم‌گیر آلمودوار را نشان می‌دهند.

فیلم سینمایی همه چیز درباره مادرم اثری مترقی است به خصوص بخاطر تصویری متفاوت که از زنان و فرهنگ‌های رایج درون اسپانیا نمایش می‌دهد. فیلم سینمایی با او حرف بزن هم اثری بود متفاوت که نشان داد آلمودوار اساسا تا چه حد ریسک‌پذیر است و به جهان‌های گوناگون سرک می‌کشد. تنها یک استاد کاربلد می‌تواند به این مقام نایل شود.

۴. آلفونسو کوارون (بهترین کارگردانی / بهترین فیلم‌برداری / بهترین فیلم خارجی‌زبان)

فیلم «جاذبه» به کارگردانی آلفونسو کوارون در مراسم اسکار سال ۲۰۱۴ به عنوان بهترین فیلم انتخاب نشد اما توانست جایزه اسکار بهترین کارگردانی را دریافت کند (اسکار بهترین فیلم در سال ۲۰۱۴ به فیلم «۱۲ سال بردگی» داده شد). کوارون با کمک مارک سنگر و رابطه تنگانگی که در همکاری با او داشت فیلم را به شکلی تدوین کرد که مورد توجه گسترده قرار گرفت و باعث شد به عنوان تدوین‌گر فیلم همراه با سنگر برنده جایزه اسکار بهترین تدوین شود.

کوارون در سال ۲۰۱۹ با فیلم سینمایی رما دوباره در چند بخش افتخار‌آفرین شد. این کارگردان جایزه اسکار بهترین کارگردانی، بهترین فیلم‌برداری و بهترین فیلم خارجی‌زبان را به خود اختصاص داد. کوارون تنها کارگردانی است که این سه جایزه را با هم دریافت کرده است. جایگاه آلفونسو کوارون در این لیست بسیار محکم است.

۳. اما تامپسون (بهترین بازیگر نقش اصلی زن / بهترین فیلم‌نامه اقتباسی)

اما تامپسون هم از چهره‌های شاخص این فهرست به حساب می‌آید. اما دلیل جایگاه رفیع تامپسون این است که موفق شده دو جایزه اسکار که بسیار با هم متفاوت‌اند را تصاحب کند.

تامپسون یکی از این جوایز را برای بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در فیلم «عقل و احساس» به کارگردانی انگ لی دریافت کرد. او بازیگر این فیلم سینمایی هم بود و در آن چون یک ستاره می‌درخشید اما در عین حال تنها فیلم‌نامه‌نویس این اثر بود و نقش بسیار پررنگی در موفقیت آن داشت.

از طرف دیگر تامپسون بابت بازیگری هم جایزه اسکار به دست آورده. او برای بازی در فیلم سینمایی «هواردز اند» برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شده بود. فیلم سینمایی هواردز اند به کارگردانی جیمز ایوری با اقتباس از کتابی به همین نام اثر ای ام فورستر ساخته شده است. مجموعه این امتیازها و عملکرد درخشان مذکور در اوایل دهه ۹۰ موجب شهرت اما تامپسون شد.

۲. فرد زینه‌مان (بهترین فیلم کوتاه / بهترین مستند کوتاه / بهترین کارگردانی)

فرد زینه‌مان یک اسطوره سینمایی است. او دو بار برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی شده است. این جوایز به دو اثر برتر در کارنامه زینه‌مان تعلق گرفت. یک بار برای فیلم «از اینجا تا ابدیت» در سال ۱۹۵۴ و بار دوم بیش از یک دهه بعد برای فیلم «مردی برای تمام فصول» در سال ۱۹۶۷. فرد زینه‌مان دو جایزه اسکار دیگر که بسیار با جوایز قبلی تفاوت دارند در کارنامه خود دارد. در واقع اولین جایزه اسکار کارنامه او هیچ ربطی به آثار کلاسیکی که ذکر کردیم ندارد.

مدت‌ها قبل در سال ۱۹۳۸ زینه‌مان برای فیلم کوتاه «آن مادرها باید زندگی کنند» برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه شد و مدتی بعد جایزه اسکار بهترین فیلم مستند کوتاه برای فیلم «بنجی» را در ۱۹۵۲ از آن خود کرد. این دو جایزه پیش از جوایز مهم و بزرگ او برای بهترین کارگردانی و همینطور قبل از ساخت فیلم تماشایی «نیمروز» که در سال ۱۹۵۲ کارگردانی کرده نصیب او شدند. به هر صورت بر اهالی سینما پوشیده نیست که زینه‌مان فردی بسیار موثر، پرکار و شاخص در سینمای آمریکا بوده است.

۱. والت دیزنی (بهترین فیلم کوتاه / بهترین مستند کوتاه / بهترین مستند / بهترین انیمیشن کوتاه)

چه کسی بهتر از والت دیزنی برای قرار گرفتن در رتبه یک این فهرست؟ والت دیزنی به خودی خود رکورددار جوایز اسکار با بیست و دو عنوان مختلف بوده است. والت دیزنی اولین‌بار جایزه اسکار بهترین انیمشین کوتاه را برای انیمیشن «گل‌ها و درخت‌ها» در سال ۱۹۳۲ به خود اختصاص داد. او صرفا دوازده جایزه در همین بخش دارد که از آن جمله می‌توان به انیمیشن «وینی پو» و «یک روز پر باد» اشاره کرد که دو سال بعد از مرگ والت دیزنی به او اهدا شد.

دومین دسته‌ای که والت دیزنی در کسب جوایز و نامزد شدن برای دریافت جایزه اسکار در آن حرف اول را می‌زند رده بهترین فیلم کوتاه است. اولین برد والت دیزنی در این رشته مربوط به «جزیره فوک» (با وجود آنکه اثری مستند است) می‌شود. در حقیقت تمام فیلم‌های کوتاهی که دیزنی برای آن‌ها برنده جایزه شده ماهیتا مستندمانند هستند.

جالب اینجاست که دیزنی برای دسته‌بندی جوایز در رده مستندهای واقعی هم به همان‌میزان حرف برای گفتن دارد. از جمله جایزه اسکار بهترین مستند کوتاه برای مستند «اسکیموهای آلاسکا» در بیست و ششمین دوره جوایز اسکار در سال ۱۹۵۴ و جایزه بهترین مستند بلند برای «بیابان زنده» در بیست و پنجمین دوره این جوایز در سال ۱۹۵۳ که هر دو به کارگردانی جیمز آلگار توانستند برای والت دیزنی افتخارآفرینی کنند.

اگر دیزنی موفق می‌شد با فیلم «مری پاپینز» به کارگردانی رابرت استیونسون که نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم در سال ۱۹۶۴ شد برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شود می‌توانست در کنار رشته‌های بهترین فیلم کوتاه، بهترین انیمیشن، بهترین مستند کوتاه و بهترین مستند بلند در پنجمین رشته از جوایز اسکار نیز برنده جایزه شود.

گرچه در نهایت این اتفاق رخ نداد اما نمی‌توان نگاهی به جوایز اسکار و رکوردداران آن داشت و از والت دیزنی – چه از نظر تکثر و چه از حیث تنوع – نامی به میان نیاورد.