آخرین دغدغه فاطمه رهبر یک روز قبل از بستری شدن در بیمارستان

گروه سیاسی ـ یوسف اسدی*: فاطمه رهبر را از مجلس هفتم می‌شناختم. 16 سال پیش. اول اسفند 82 وقتی از طرف خبرگزاری فارس برای پوشش رأی دادن نامزدهای ائتلاف آبادگران رفتم، فاطمه رهبر را اولین بار به همراه 29 نامزد دیگر این ائتلاف ملاقات کردم.

خبرنگار بولتن نیوز می‌نویسد: آن روز نه شناختی از ایشان داشتم و نه با دیدگاه‌هایش آشنا بودم. من هم در کنارشان، رأی خود را به صندوق انداختم و نام او یکی از نام‌های برگه رأی من بود.

فاطمه رهبر وارد مجلس هفتم شد. او در مجلس هشتم و نهم هم نماینده شد. در تمام این سال‌ها در کمیسیون فرهنگی و اصل 90 مجلس حضوری فعال داشت. او بانویی مؤمن، معتقد، ولایتمدار و مدافع نظام و رهبری بود.

در این نوشته نه می‌خواهم از تلاش‌های مستمر او در کمیسیون فرهنگی که مدتی نائب رئیس این کمیسیون بود، بگویم و نه از زحمات و مرارت‌هایش برای احقاق حقوق زنان و خانواده و بخصوص تصویب قوانین مهم حمایت از خانواده، ساماندهی مد و لباس، تسهیل ازدواج جوانان، افزایش مدت مرخصی زایمان به 9 ماه و قانون افزایش سهم‌الارث زن از اموال شوهر که با پیگیری‌های مداوم او در مجالس گذشته به تصویب شد.

رهبر هر وقت در راهروی مجلس خبرنگاران را می‌دید، با رویی گشاده و مهری مادرانه با آن‌ها سخن می‌گفت. سخت مدافع حقوق خبرنگاران بود. درد دل خبرنگاران را می‌شنید و حتی برای حل مشکل شخصی‌شان به آن‌ها کمک می‌کرد.

امانت‌داری رهبر هم مثال‌زدنی است‌. او به خبرنگاران اعتماد داشت، اما بیش از آن رازداری و رعایت اخلاق در مجلس برایش اهمیت داشت.

سال‌ها در کمیسیون اصل 90 مجلس فعال و چند سال نائب رئیس این کمیسیون بود. پرونده‌های مهم در این کمیسیون زیر نظر ایشان بررسی می‌شد، اما هیچ‌گاه اخلاق را زیر پا نگذاشت و برای چهره شدن، چهره دیگران را با دادن اطلاعات از پرونده‌ها مشوه نکرد.

سال‌ها بود که ایشان را از نزدیک می‌شناختم، اما هیچ‌گاه ندیدم که از پرونده‌های مطرح در کمیسیون اصل ۹۰ بدون ضرورت و الزام قانونی، اطلاع‌رسانی کند، حتی از پرونده‌های تندروترین افراد جناح رقیب؛ حتی آن‌ها که با وی رفتاری مغرضانه داشتند.

وقتی با رهبر در ایام تبلیغات انتخابات مجلس یازدهم صحبت می‌کردم، متوجه بیماری‌اش شدم. پیاپی سرفه می‌کرد و از رنج و درد جسمی‌اش گفت.

بااین‌همه اما حتی بیماری مانع پیگیری دغدغه‌هایش نشد. سه روز بعد از انتخابات پیامی برایم فرستاد و نوشت:

«سلام؛

من تارهای صوتی گلویم ملتهب شده و امکان صحبت ندارم

لطفاً یه مصاحبه تنظیم کنید مبنی بر ...»

او در ادامه پیام تلگرامی‌اش نوشت: «طبق آخرین آمار دقیق از ستاد انتخابات وزارت کشور ۱۷ نفر از خانم‌های مؤمن، متخصص و متعهد با رأی ملت شریف ایران در مرحله اول انتخاب شدند که ان‌شاءالله تعدادی دیگر در مرحله دوم به جمع ۱۷ نفر می‌پیوندند و هم به‌صورت کمی و هم کیفی در خدمت اسلام و انقلاب اسلامی و مردم شریف ایران خواهند بود.»

فاطمه رهبر فردای این پیام بستری شد. او دیگر حرف نزد. تنها حرفی که به جا می‌ماند، این است «دریغ بر جای خالی شیر زن مجلس.»

*خبرنگار پارلمانی