فیلم هایی که بعضی آنها را دوست دارند و بعضی از آنها متنفر می‌شوند (۱)

گروه فرهنگ و هنر: بعضی از فیلم‌ها شهرتی جهانی دارند و همه‌ی ما بر روی بد بودن تعدادی از فیلم‌ها اتفاق‌نظر داریم؛ اما دسته‌ی سومی هم هست: فیلم‌هایی که عده‌ی آن ها را دوست دارند و عده‌ای هم آن را اصلاً نمی‌پسندند.

 

به گزارش بولتن نیوز به نقل از بلاگ نماوا، فرقی هم ندارد چه ژانری باشد، از علمی-تخیلی گرفته تا رمانتیک، در دو دسته کردن نظر تماشاگران مشترک هست.

در مورد ۱۰ تا از فیلم‌هایی که نظرات متفاوتی را به خود جلب کرده‌اند برایتان نوشته‌ایم.

 

وقتی «فارست گامپ» در سال ۱۹۹۴ بر روی پرده آمد، در سرتاسر جهان ۶۶۷ میلیون دلار فروش داشت. این ساخته‌ی رابرت زمیکس Robert Zemeckis برنده‌ی شش اسکار Academy Awards، ازجمله اسکار بهترین فیلم best picture شد. این فیلم معجزه‌ا‌ی در فرهنگ پاپ بود که تام هنکس Tom Hanks را نیز به ستاره‌‌ای مشهور تبدیل کرد.

مسلماً با وجود طرفداران «گامپ»، افراد زیادی هم بودند که این فیلم را دوست نداشتند. به‌خصوص وقتی در رقابت اسکار بهترین فیلم، «گامپ» از «عامه‌پسند» Pulp Fiction جلو زد طرفداران تارانتینو Tarantino را در سرتاسر دنیا خشمگین کرد. طبیعتاً اسکار این فیلم به یکی از بحث‌برانگیزترین اسکارهای تاریخ تبدیل شد. علاوه بر این دعوای سیاسی بزرگی هم بر سر این فیلم درگرفت. یکی از سیاست‌مداران حزب جمهوری‌خواه ادعا کرد این فیلم یکی از فیلم‌های مطابق با ارزش‌های سینما بوده است. بقیه‌ی سیاستمداران اعتراض کرده و گفتند “فارست گامپ در اصل ارزش‌ها را به سخره گرفته است”. اکثر منتقدین این فیلم عقیده ‌دارند «فارست گامپ» ملودرامی احساسی است که پشت آن هیچ پیام خاصی وجود ندارد.

 

 

با اکران «تایتانیک» Titanic در ۱۹۹۷، این داستان عاشقانه‌ی دو جوان و غرق شدن این کشتی به پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما تبدیل شد، رکوردی که تا اکران آواتار Avatar در ۲۰۰۹ پابرجا بود. این فیلم افراد زیادی را تحت تأثیر قرارداد و لئوناردو دی‌کاپریو Leonardo DiCaprio را به موفق‌ترین ستاره‌ی هالیوود در آن زمان تبدیل کرد.

وقتی فیلمی به این‌چنین موفقیتی دست پیدا می‌کند، مسلماً منتقدینی را هم به دنبال خواهد داشت. به ازای هرکسی که این فیلم را دوست داشته است، فرد بدبینی هم وجود داشت که فکر می‌کرد داستان فیلم زیادی ساده است و خود فیلم هم یک کلیشه است. افراد زیادی هم ادعا داشتند جک jack و رز rose هر دو می‌توانستند بر روی تکه‌‌ی شناور روی آب سوار شوند و نجات پیدا کنند. سخنرانی افتضاح جیمز کمرون James Cameron در هنگام دریافت جایزه‌ی اسکار هم این جمعیت معترض را راضی نکرد؛ اما در اصل بیشتر منتقدین فکر می‌کنند این فیلم یک فیلم رمانتیک سطحی است، درحالی‌که طرفداران «تایتانیک» باور دارند این فیلم داستان یک عاشقانه‌ی فوق‌العاده است.

 

وقتی می‌خواهیم فروش یک فیلم در سطح کشور را نگاه کنیم، «مصائب مسیح» The Passion of the Christ حرف اول را می‌زند. بااینکه فیلم حدوداً دو ساعت طول می‌کشد، توانست فروشی ۳۷۰ میلیون دلاری در آمریکا داشته باشد. فروشی که بیشتر آن به مسیحیان دو‌-آتشه مربوط می‌شود. کارگردان مل گیبسون Mel Gibson می‌دانست چطور این فیلم را تبلیغ کند. او به همراهی رهبران مذهبی جیمز دابسون James Dobson، پت رابرتسون Pat Robertson و جری فل‌ول Jerry Falwell تماشاگران را به سینماها کشاند.

البته این فیلم همه را هم جذب نکرد. بعضی اعتقاد داشتند این فیلم متحدین رومی را خوب جلوه می‌دهد و یهودیان را قاتل به تصویر می‌کشد. به گفته‌ی آن‌ها در این فیلم حاکم روم مکرر از تردیدش برای آسیب زدن به مسیح می‌گفت اما یهودیان به خون مسیح تشنه بودند. درنتیجه بااینکه فیلم طرفداران زیادی را در کلیساها به خود جلب کرد اما یهودیان آن را دوست نداشتند. علاوه بر این خشونت زیاد فیلم افراد زیادی را شوکه کرد. تمرکز زیاد فیلم بر روی روزهای آخر مسیح هم چندان جالب به نظر نمی‌رسید. تماشاگران یا گیبسون را یک قدیس سینمایی می‌‌دانند و یا به خاطر فیلم جنجال‌برانگیزش از او بدشان می‌آید.

 

«جایی برای پیرمردها نیست» No Country for Old Men در سالی اکران شد که برای سینما دوستان سال فوق‌العاده‌ای به‌حساب می‌آمد. این فیلم موفق به کسب چهار جایزه‌ی اسکار ازجمله اسکار بهترین فیلم شد. از «جایی برای پیرمردها نیست» به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های برادران کوئن Coen یاد می‌شود.

البته افراد زیادی هستند که نمی‌توانند از پایان فیلم بگذرند. قهرمان فیلم می‌میرد، شخصیت بد فرار می‌کند و بعدازاینکه تامی لی جونز Tommy Lee Jones از رویای مرموزش به ما می‌گوید فیلم تمام می‌شود. اگر انتظار پایانی معمول و یا پر از تیراندازی دارید، این فیلم قطعاً شما را ناامید می‌کند.

 

وقتی این ساخته‌ی کریستوفر نولان در سال ۲۰۱۲ اکران شد انرژی زیادی را به همراه داشت. طرفداران نولان پیش از اکران فیلم در حال دفاع کردن از آن بودند. به‌طوری‌که وقتی منتقدی اولین نقد منفی این فیلم را نوشت موردحمله‌ی طرفداران آنلاین فیلم قرار گرفت تا حدی که وب‌سایتش از دسترس خارج شد.

علاقه‌ی طرفداران فیلم تا به امروز کم نشده است، البته طرفداران بتمن زیادی هم این فیلم را دوست نداشتند. مردم ضعف‌های داستانی فیلم و ناهم‌خوانی‌های آن را از نظر منطقی زیر سؤال برده‌اند. پایان خوش فیلم هم تعداد زیادی از این تماشاگران را ناامید کرده است.

بعضی از افراد جریان‌های چپ سیاسی این فیلم را نقدی بر جنبش اشغال وال‌استریت Occupy Wall Street دانستند. از آن‌سو جریان راست سیاسی هم گمان کردند شخصت بین Bane به میت رامنی Mitt Romney اشاره داشته است. اگر اختلاف نظرهای سیاسی را کنار بگذاریم، «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد» The Dark Knight Rises به یکی از پرجنجال‌ترین ساخته‌‌های نولان تبدیل شد.

 

منبع: بلاگ نماوا