گلوکوم؛ بیماری که بی سر و صدا سراغتان می‌آید

به گزارش بولتن نیوز، مدام تصور می‌کند به هر چیزی نگاه می‌کند، چشمانش درد می‌کند و از داخل فشار زیادی  حس می‌کند؛ هر زمان که می‌گذرد این درد بیشتر شده و به مرور زمان نمی‌تواند خوب ببیند،‌ در نهایت به پزشک که مراجعه می‌کند می‌گویند به گلوکوم یا آب سیاه مبتلاست.

آسیب عصب بینایی و کوری از علائم شایع آب سیاه است که در ابتدا هیچ نشانه ای  ندارد و به مرور بینایی و کوری به همراه خواهد داشت؛ اگر فرد به موقع متوجه بیماری خود شود، می‌تواند مانع پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار شود.

تأثیر گلوکوم بر عصب بینایی

اتاق قدامی در جلوی چشم فضایی وجود دارد که مایعی شفاف همواره از آن وارد و خارج می‌شود که تغذیه بافت‌های مجاور از اصلی‌ترین وظایف آن به شمار می‌رود؛‌ به محلی که مایع از اتاق قدامی خارج می‌شود اصطلاحاٌ "زاویه" گفته می‌شود که محل تلاقی قرنیه و عنبیه است، زمانی که مایع به زاویه می‌رسد از طریق یک شبکه اسفنجی شکل شبیه یک سیستم زه کشی از چشم خارج می‌شود.

پس از پیشرفت بیماری،‌ فرد تنها اشیایی که در جلوی چشمانش است را می‌بیند و اشیایی که در کنارش قرار دارند را به خوبی نمی‌بیند و به مرور دید کناری خود را از دست می‌دهد؛‌ درست مانند این است که دارد از درون یک لوله به اطراف نگاه می‌کند،‌ ادامه یافتن بیماری ممکن است سبب از بین رفتن باقیمانده دید حتی در مرکز شده و بیمار کور شود.

درمان آب سیاه از منظر طب سنتی

جعفر غفارزاده، متخصص طب سنتی اظهار کرد: در چند دهه اخیر طب سنتی درمان‌های پیشرفته‌ای در تمام حوزه‌ها رقم زده است؛‌ برخی بیماری‌ها مقاوم به درمان هستند و با درمان سیستمی انجام داده‌ایم.

وی ادامه داد: تجمع برخی مواد زائد در بدن باعث بروز بیماری می‌شود که با برخی داروها می‌توان این مواد را از سر خارج کرد اما اگر خارج نشود باعث ایجاد مشکلات زیادی خواهد شد.

این متخصص طب سنتی بیان کرد: برخی بیماری‌های چشمی داریم که از تجمع این مواد زائد در سر به وجود می‌آید؛ یکی از این بیماری‌ها مگس‌پران، آب سیاه و غیره  است که با دارو درمانی می‌توان این مواد را از سر خارج کرد.

غفارزاده افزود: از جمله داروهایی که برای خروج مواد زائد در بدن استفاده می‌شود، خاکشیر است که به عنوان یکی از بهترین دفع کننده‌های مواد زائد در بدن شناخته می‌شود.

علت ایجاد آب سیاه چیست؟

علیرضا، برادران رفیعی متخصص قرنیه، اظهار کرد: آب سیاه چشم (گلوکوم) یک نوع بیماری چشمی است که در آن مایعی که به طور طبیعی به چشم وارد و از آن خارج می‌شود به طور ناگهانی گیر می‌افتد، این گیر افتادن ناگهانی باعث درد شدید و از دست رفتن بینایی می‌شود.

وی ادامه داد: فردی که به گلوکوم مبتلاست داخل چشم فشاری خارج از محدوده طبیعی احساس می‌کند و  اگر به موقع درمان نشود در دراز مدت به تدریج به عصب بینایی آسیب وارد می‌کند و میدان بینایی فرد محدود خواهد شد.

 برادران رفیعی درباره علائم شایع آب سیاه، گفت: در بیماری آب سیاه درد چشم و سردرد شدید و ضربان‌دار قرمزی چشم را مشاهده می‌کنیم؛  تاری دید یا دیدن هاله در اطراف نور‌ها را خواهیم دید،‌ چشم سفت و حساس می‌شود،‌ گشادشدن مردمک و عدم پاسخ آن به نور مردمک در حالت عادی در اثر تابش نور تنگ می‌شود،‌ گاهی به علت درد شدید در چشم ممکن است همچنین تهوع، استفراغ و ضعف رخ دهد.

متخصص قرنیه درباره علل به وجود آمدن آب سیاه چشم، اظهار کرد: علل این اختلال بسیار متفاوت است؛ آب مورد نیاز چشم در داخل قسمت زلالیه است، که زلالیه از قسمتی به نام مژگانی ترشح می‌شود و در جایی به نام زاویه اتاق چشم خارج می‌شود. در این صورت هر گونه انسدادی در مسیر خروج مایع زلالیه چشم ایجاد شود، فشار چشم افزایش پیدا کرده و به از دست رفتن کامل دید منجر می‌شود.

وی افزود: عوامل افزایش دهنده خطر  شامل سن بالای ۶۰ سال،‌ سابقه خانوادگی آب سیاه یا دوربینی و استفاده از بعضی از دارو‌ها که باعث مهار سیستم کولینرژیک (پاراسمپاتیک) می‌شوند،‌ است.

این متخصص قرنیه با اشاره به راه‌های پیشگیری‌ از آب سیاه،‌ گفت: افراد برای پیشگیری از ابتلا به آب سیاه باید کارهایی انجام دهند؛‌ در قدم اول مرتباً تحت معاینه چشم قرار گیرند تا قبل از شروع علائم بتوان آب سیاه را کشف کرد؛‌ اگر بیش از ۴۰ سال دارید، باید فشار داخل چشمتان سالانه حداقل یک بار اندازه‌گیری شود، اندازه‌گیری فشار چشم ساده و بدون درد است.

متخصص قرنیه با تاکید بر اینکه آب سیاه چشم بیماری بسیار خطرناکی است‌، ادامه داد: برای درمان و پیشگیری از آب سیاه بهتر است افراد بعد از ۴۰ سالگی هر یک الی ۲ سال یک معاینه کامل چشم انجام دهند و در هر معاینه پزشکی فشارچشم حتما اندازه گیری شود تا عصب بینایی چشم به وسیله لنز‌های مخصوص رویت شود.