مکرون در آستانه ورشکستگی سیاسی و اقتصادی

به گزارش بولتن نیوز، رئیس جمهوری جوان فرانسه برای آنکه هزاران معترض معروف به «جلیقه زردها» را آرام کرده و به تظاهرات چهار هفته ای آنها پایان دهد، قول داد خواسته های آنها را برآورده کند. «جلیقه زردها» جنبشی رنگارنگ است که گروه ها و هواداران طیف های سیاسی مختلفی از جمله سوسیالیست ها، کمونیست ها، محافظه کاران، راستگرایان افراطی، آنارشیست ها و حتی میانه روهایی که خود را طرفدار مکرون می دانند، تشکیل شده است.
مکرون پذیرفت که خشم مردم را دستکم گرفته و نتوانسته نگرانی و اضطراب خانواده ها را درک کرده و به تامین خواسته های مستمری بگیران کمک کند. او گفت: به نوبه خودم، مسئولیتم را می پذیرم. شاید این احساس را ایجاد کرده باشم که اهمیتی به شما نمی دهم و اولویت های دیگری دارم.
او که دولتش هفته گذشته طرح جنجالی افزایش مالیات سوخت را لغو کرده بود، شب گذشته اعلام کرد حداقل حقوق کارگران و مستمری بازنشستگان را افزایش می دهد. بر این اساس، حقوق و دستمزد اقشار کم درآمد ماهیانه یکصد یورو افزایش می یابد، بدون آنکه بابت آن هزینه ای به کارفرمایان تحمیل شود. علاوه بر این، قرار است دولت فرانسه حق بیمه و مالیات از اضافه کاری کسر نکند. این اقدامات ممکن است به بالا رفتن کسری بودجه، افزایش بدهی عمومی و عدول از برنامه های انضباط مالی مورد نظر اتحادیه اروپا منجر شود.
دولت فرانسه پول انجام قول و قرارهای مکرون را از جیب خود می دهد. «اولیویه دوسوپ» وزیر حساب های عمومی به شبکه BFM گفت که اجرای طرح های مکرون برای آرام کردن معترضان هشت تا 10 میلیارد یورو (9.1 تا 11.4 میلیارد دلار) هزینه خواهد داشت. وی افزود: ما در حال بررسی و تطبیق هزینه ها و نحوه تامین آنها هستیم.
هنوز مشخص نیست که مکرون با چه ضمانتی این وعده ها را داده و هزینه اجرای آنها را از کجا تامین می کند. این در حالی است که او به طرح اعمال مالیات بر بنزین و گازوئیل که می توانست منبع درآمدی برای دولت باشد، دلبسته بود. لغو این طرح دولت را از درآمد 10 میلیارد یوروی محروم کرد.
مکرون فعلا تنها یک راه برای پول درآوردن دارد. او از بسیاری منابع درآمدی دولت که جزو مطالبات معترضان بود، گذشت جز یک مورد: مالیات بر دارایی. مکرون سال 2017 بر اجرای طرح مالیات بر دارایی اصرار ورزید و توانست از این محل چهار میلیارد یورو به خزانه دولت سرازیر کند. سرمایه گذاران از این نوع مالیات بیزارند و آن را مانع اشتغالزایی می دانند. با این حال، مکرون روز دوشنبه قبل از دادن قول های تازه به معترضان با سرمایه گذاران دیدار کرده و از آنها خواست تا بیشتر به دولت کمک کنند.

**هزینه های اقتصادی
خشم معترضان از طرح افزایش مالیات و موارد دیگر چنان بار سنگینی ایجاد کرد که اقتصاد فرانسه از حرکت آرام و پیوسته خود بازداشت. بانک مرکزی فرانسه چشم انداز اقتصادی این کشور کاهش داده و پیش بینی کرد که رشد اقتصاد فرانسه در سه ماهه چهارم سال 2018 را به 0.2 درصد کاهش می یابد. پیشتر رشد اقتصادی این کشور در دوره مذکور 0.4 درصد پیش بینی شده بود.
اعتراضات وضعیت مالی رستوران ها و خرده فروشی ها را که جزو کسب و کارهای متوسط و کوچک به شمار می آیند، وخیم کرده است. «فرانسوا آسلن» رئیس کنفدراسیون مشاغل متوسط و کوچک (CPME) در مقاله ای در نشریه «ژورنال دو دیمانش» نوشت که اعتراضات جلیقه زردها در مجموع 10 میلیارد یورو (11.4 میلیارد دلار) هزینه برای صاحبان این مشاغل و امور بازرگانی داشته است.
شدیدترین فشار اقتصادی زمانی وارد شد که روز شنبه حدود 125 هزار معترض به خیابان ها آمدند که در پی آن جاذبه های مهم گردشگری از جمله برج ایفل و موزه لوور تعطیل شد. همچنین شهرهای توریستی مانند بوردو و تولوز تحت تاثیر قرار گرفتند. برخی ایستگاه های مترو نیز بسته شد و کسب و کار مغازه های محلی هم در تعطیلات آخر هفته از رونق افتاد. خرده فروش ها در مجموع یک میلیارد یورو معادل 1.14 میلیارد دلار آمریکا ضرر کرده اند. این به خاطر خالی شدن انبارها و تعطیلی شعبات فروشگاه های بزرگ و مغازه های کوچک بود.
دوشنبه در اولین روز فعالیت هفتگی بورس نیز ارزش سهام هتل های بزرگ و شرکت های خرده فروشی کاهش یافت. «برونو لومر» وزیر دارایی فرانسه حین بازدید و ملاقات با مغازه دارها به خبرگزاری فرانسه گفت: درست قبل از کریسمس که کسب و کار معمولا رونق می گیرد، این وضعیت فاجعه بار است.

**هزینه های سیاسی
رئیس جمهوری فرانسه از سرمایه گذاران انتظار دارد او در حوزه اقتصادی کمک کنند اما هزینه های سیاسی اعتراضات مساله پیچیده ای است که می تواند او را از ادامه حضور در بالاترین سطح اداره کشور بازدارد. فرانسه تا سال 2022 انتخابات ریاست جمهوری نخواهد داشت اما محبوبیت مکرون که در حال سقوط آزاد است، در انتخابات محلی و اروپایی محک می خورد؛ محکی که حکم مرگ و زندگی را خواهد داشت.
او می پنداشت اصلاحات وی در حوزه مالیات و کار تا سه چهار سال دیگر به ثمر می نشیند و در انتخابات آینده با دست پر دوباره نامزد ریاست جمهوری خواهد شد. در این شرایط پرالتهاب، پیش بینی می شود انتخابات پارلمان اروپا، شهرداری ها و مناطق محلی در فرانسه طی سال های 2019 و 2020 آینده خشنی را برای مکرون رقم بزند.
معترضان، به ویژه احزاب مخالف مصمم هستند از تمام ظرفیت هایی که اعتراضات اخیر ایجاد کرده است به سود خود استفاده کنند. بنابراین آنها وعده های مکرون را ناکافی دانسته اند. از سوی دیگر، رئیس جمهوری نیز امیدوار است که خستگی معترضان، طرح های هدفمند او و شروع تعطیلات سال نو میلادی جلیقه زردها را از ادامه اعتراض ها منصرف کند. شاید مکرون نشانه های محکمی در دست دارد که آینده خوبی را پیش روی خود می بیند. اما لازام است که نگاهی به گذشته هم داشته باشد. اسلاف مکرون طی 25 سال گذشته از جمله ژاک شیراک، نیکولا سارکوزی و فرانسوا اولاند پس از اعتراض های خیابانی وادار شدند دست از اصلاحات اقتصادی و آموزشی بردارند. مکرون نیز ممکن است در همان رسته قرار گیرد مگر آنکه شعبده ای خیره کننده ای برای حفظ حیات سیاسی خود به کار گیرد.