انواع شكنجه‌ زنداني‌ها در زندان ابوغريب

به گزارش خبرگزاري فارس، آمريكا در زندانهاي خود در جهان براي گرفتن اعتراف يا موارد ديگر به شكنجه زندانياه مي پردازد.
در اين گزارش سلسله وار سعي شده ليستي از انواع شكنجه در اين زندان ها بصورت مستند ارائه شود؛ شكنجه‌هايي كه گاه شرح و بيان آنها در قالب كلمات و جملات نمي‌گنجد و از تصور آدمي خارج است.

در چهارمين بخش از اين مجموعه به سراغ مشاهدات زندانيان عراقي مي‌رويم كه در اين زندان‌ها در بازداشت بسرمي‌بردند.

* نمونه‌اي از شكنجه‌هاي زندان ابوغريب

- واداشتن زندانيان به دراز كشيدن بر روي زمين و پريدن و جهيدن نظاميان آمريكايي با پوتين‌هايشان از روي بدن برهنه آنها.
- برهنه كردن زندانيان و گرفتن عكس از زندانيان زن و مرد.
- تقسيم زندانيان به چندين گروه و واداشتن آنها به انجام كارهاي غير اخلاقي.
- واداشتن زندانيان به قرار گرفتن روي يكديگر و تشكيل تپه‌اي از پيكرهاي برهنه و عريان زندانيان به شكلي بسيار توهين‌آميز.
- واداشتن زندانيان مرد به تن كردن لباس‌هاي زير زنانه يا گذاشتن آنها برسر.
- متصل كردن سيم‌هاي برق به بدن‌هاي برهنه زندانيان يا قسمت‌هاي حساس بدن و لذت بردن از تكان‌هاي ناشي از برق گرفتگي در زندانيان.
- بستن قلاده‌ سگ‌ها به گردن زندانيان و مرتبط كردن آن به يك زنجبر و كشيدن آنها بر روي زمين و واداشتن زنداني به اداي حركات و صداي سگ‌ها.
- استفاده از سگ‌هاي نظامي آموزش ديده براي به وحشت افكندن زندان و تكه و پاره كردن بدن‌ آنها.
- تجاوز جنسي به زندانيان زن و برهنه نمودن و گرفتن عكس از آنها در برابر خانواده و بستگان زنداني.
- گرفتن عكس‌هاي يادگاري توسط نظاميان آمريكايي در كنار اجساد قربانيانشان كه همان زندانيان عراقي بودند كه در اثر شدت شكنجه جان خود را از دست داده بودند.

* شكنجه‌هايي ناجوانمردانه و روحي

بسياري از زندانيان آزاد شده از ابو غريب اين شكنجه‌ها را بسيار شرافتمندانه توصيف كرده‌اند، چون از شكنجه‌هايي نام برده‌اند كه شرافت و كرامت بشر را لگدمال كرده و جداي از آن كه يك شكنجه بسيار دردناك جسمي است،‌ شكنجه‌اي روحي است كه در ادامه به نمونه‌هايي از اين شكنجه‌ها اشاره مي‌شود، اگرچه تشريح برخي از آنها به دليل بي‌شرمانه بودن آنها بسيار دشوار مي‌نمايد.

- واداشتن مردان به انجام كارهاي شنيع و ضد اخلاقي با يكديگر.
- آغشته نمودن چوبي به مواد شيمايي سوزاننده مانند اسيد و وارد كردن آن در بدن زندانيان زن و مرد عراقي.
- ضربه زدن به قسمت‌هاي حساس بدن و اعضاي تناسلي مردان توسط چماق‌هاي بزرگ و سنگين يا باتوم.
- ريختن مايعات سوزاننده مانند آب جوش يا آب خيلي سرد بر بدن برهنه زندانيان.

* اعتراف گزارش تاگوبا به بربريت نظاميان آمريكايي
ژنرال "آنتونيو تاگوبا " مسئول تحقيق در پرونده زندان ابوغريب در يكي از گزارش‌هايش مي‌نويسد: طي ماه‌هاي اكتبر تا دسامبر سال 2004 ارتش آمريكا شكنجه‌هاي جنون‌آميز و وحشيانه و هولناكي مرتكب شد؛ و يكي از مقامات آمريكايي در تحليل اين شكنجه‌ها و كساني كه دست به آنها زده بودند، گفت كه بي‌شك اين بربرها و متوحش‌ها (خطاب به نظاميان آمريكايي) زندانيان عراقي را حيواناتي مي‌پنداشته كه شايستگي ندارند، با آنها برخوردي انساني داشت.

* مسئولان زندان در راس متهمان
بر اين اساس گزارش تاگوبا ليستي از نظاميان آمريكايي ارائه مي‌دهد كه در شكنجه‌هاي فوق دست داشتند كه از آن ميان بايد به سرهنگ "گانيس كاربينسكي " مسئول زندان، گروهبان "چارلز گارنر "، گروهبان "ايوان فردريك "، گروهبان "گاوال ديويز "، سرباز "جرمي سيوتز "، سرباز "ليندي آنگلند "، سرباز "مگان امپول " و سرباز "سابرينا هرمن " اشاره كرد.

* اختصاص برنامه‌اي به زندان ابوغريب توسط يكي از شبكه‌هاي تلويزيوني آمريكا
رسوايي اين جنايت‌ها بعد از ظهر روز چهارشنبه 18 آوريل سال 2004 از برنامه معروف تلويزيوني "60 دقيقه " كه از شبكه اس. بي. اس. آمريكا تحت عنوان "شكنجه در زندان‌هاي عراق؛ نمونه زندان ابوغريب " پخش مي‌شد، با كمال وقاحت و در اوج بي‌شرمي به اطلاع جامعه جهاني رسيد و در آن بعد از ظهر تمام جهانيان بر زندانيان زن و مرد ابو غريب كه برهنه از سقف آويزان شده بودند يا چون سگ‌ها بر زمين كشيده يا مجبور به كارهاي خلاف عفت مي‌شدند، گريستند.

* جهان براي ابو غريب و غربت زندانيانش مي‌گريد
جهان آن بعد از ظهر به حال زنان زنداني ابو غريب كه پاكدامن و با عفت وارد زندان شدند، اما با شكم‌هايي برآمده از نطفه‌هاي زنا زادگان آمريكايي از زندان خارج شدند و يا خود دست به خودكشي زدند يا خانواده‌هايشان براي از بين بردن اين ننگ و عار آنها را بي‌گناه و مظلومانه كشتند و بي‌صدا خاك كردند، خون گريست.
جامعه بين المللي در حالي آن گزارش را كه بيشتر به يك فاجعه شباهت داشت، نگريست كه صداي التماس‌ها و خواهش‌ها و تمناها و مويه‌هاي زندانياني را شنيد كه موي را تن هر موجود زنده‌اي راست مي‌كرد و تصور آن ماوراي گنجايش و ظرفيت عقل بشري بود؛ واقعا اگر تصاوير و حكايت‌ها تا اين اندازه وحشتناك و هولناك‌ بودند، پس واقعيت‌ها چه بودند .. اگر عكس‌ها و فيلم و نوشته‌ها تا اين اندازه از ديدن و خواندن اين شكنجه‌ها لرزه بر اندام‌ها مي‌اندازند، پس كساني كه تحت اين شكنجه‌ها بوده و آنها را لحظه به لحظه و ساعت به ساعت و روز به روز و ماه به ماه و سال به سال تحمل مي‌كردند، چه كشيدند.

* واداشتن زندانيان به كارهاي ناشايست با يكديگر
- زنداني "عبد الوهاب يوسف " مي‌گويد: يكي‌ از روزها چند نظامي آمريكايي مرا به اتاق تاريكي بردند و پس از برهنه كردن من، مرا وادار به انجام كارهاي خلاف عفت و غير اخلاقي با زنداني كردند كه در آن سلول وجود داشت.

* ايجاد تپه‌ها و تل‌هايي از انباشتن زندانيان بر روي هم
- زنداني "سليمان داوود " حكايت خود را اين‌گونه نقل مي‌كند: تل‌ها و تپه‌هايي از زندانيان برهنه را مي‌ديدم كه واداشته مي‌شدند، دست به كارهاي غير اخلاقي بزنند و "گرينز " زندانبان آمريكايي به همراه ديگر نظاميان آمريكايي كه در آنجا حضور داشتند و در ميان آنها نظاميان زن آمريكايي نيز مشاهده مي‌شدند، از زجر كشيدن و شكنجه شدن زندانيان به خاطر ارتكاب چنين كارهايي لذت برده و خنده‌هاي هستريك و جنون‌آميز سرمي‌دادند.

* واداشتن اعضاي يك خانواده به كارهاي غيراخلاقي با هم
- زنداني "محمد جمعه " چنين نقل مي‌كند: افسر آمريكايي را ديدم كه هفت‌تير خود را به سوي گروهي از زندانيان عراقي گرفته بود كه در ميان آنها پدر و پسري بودند؛ وي آنها را از جمع آن زندانيان بيرون كشيد و وادار به انجام كارهاي ناشايست و غيراخلاقي‌اشان كرد .. صحنه دردناك اينجا بود كه پدر و پسر به دست و پاي آن افسر افتاده و با گريه به او التماس مي‌كردند، آنها را از ارتكاب آن اعمال معاف كند. اما سنگدلي آن افسر متوحش و حيوان صفت به‌حدي بود كه آن التماس‌ها و گريه‌ها در او اثر نمي كرد.

* تحقير زندانيان عضو يك خانواده با شكنجه آنها در مقابل هم
- اما زنداني "صهير الباز " چنين تعريف مي‌كند: پدر و پسري را نزد زندانيان آوردند كه بر سرشان كيسه‌اي گذاشته بودند تا نتوانند، جايي را ببينند، آنها را برهنه كرده و سپس دست و پاي آن پسر را كه به نظر مي‌رسيد، بيش از 14 سال نداشته باشد را بسته و در حالي كه آن پسر از وحشت قالب تهي كرده بود و با صداي بلند گريه مي‌كرد و به آنها التماس مي‌نمود، او را چون توپي ميان خود دست به دست مي كردند و با هربار دست بدست شدن وي بر زمين مي‌خورد و آنها به او مي‌خنديدند و از اين نوع شكنجه لذت مي‌بردند، آنقدر اين كار را با آن نوجوان انجام دادند كه او از هوش رفت، وقتي ديدند او از هوش رفته سطل آب بسيار سردي آوردند و آن را برصورتش ريختند .. آب سرد او را به هوش آورد.

پس از آن كيسه‌ها را هم از سر آن نوجوان و هم پدرش برداشتند، فاجعه براي آن پدر آن بود كه آن نوجواني كه در حال شكنجه بود، فرزندش بود و سخت‌تر از آن مي‌ديد كه او هيچ‌كاري براي نجات وي از دستش برنمي‌آيد. اما آن نوجوان چون پدر خود را در آن وضعيت و برهنه مشاهده كرد، از خجالت و شرمندگي سر خود را به زير انداخت و شروع به گريه كردند.

* برهنه كردن زندانيان اولين گام هنگام آغاز باز جويي‌ها بود
- مي‌رسيم به زنداني "حيدر صابر "، صاحب همان عكس معروف كه "ليندي آنگلند " در كنار او برهنه عكس گرفته بود، وي درباره آن شكنجه مي‌گويد: نظاميان آمريكايي دست و پا بسته و درحالي كه كيسه سياهي برسر داشتم و جايي را نمي‌ديدم مرا به اتاق بازجويي برده و شروع به برهنه كردن من كردند؛ در واقع برهنه كردن زندانيان اولين گام پيش از آغاز بازجويي بود تا بدان وسيله كرامت و حرمت زنداني را ازبين برده و شخصيت او را خورد كنند.

* مرا وادار به كارهاي غيراخلاقي كردند
وي در ادامه مي‌افزايد: وقتي مرا وارد اتاق بازجويي كردند، كيسه را از سرم برداشتم و از اين كه مي‌ديدم يك افسر زن آمريكايي كه "مايز " نام داشت، در برابرم ايستاده جا خوردم، او به من دستور داد كه نسبت به او ابراز احساس كنم و خود را در اختيار او قرار دهم، سپس دوباره آن كيسه را برسرم گذاشتند و بار ديگر وقتي آن را از سرم برداشتند، يكي از دوستان خود را مثل خود برهنه در برابر خودم ديدم كه او را واداشته بودند در برابر من زانو زده و دست به كارهاي ناشايست و غيراخلاقي بزند، ‌سپس مرا وادار كردند، دمر خوابيده و زنداني ديگري را آوردند و بعد از برهنه كردن او، وادارش كردند، بر روي من بخوابد و در تمام اين مدت آنها از شكنجه كشيدن ما به اين نحوه لذت مي‌برده و قهقه مستانه سرمي‌دادند و در اوج خوشي از ما عكس مي‌گرفتند.

* آمريكايي‌ها حتي به مخالفان صدام هم رحم نكردند
نكته مهم در اين بود كه حيدر صابر از جمله كساني بود كه به شدت از ورود آمريكايي‌ها به عراق استقبال كرده بود و در زمان ديكتاتوري صدام حسين 8 سال را در زندان‌هاي رژيم بعث سپري كرده و متحمل انواع و اقسام شكنجه‌ها شده بود، به همين دليل هنگامي‌كه خود را اسير و دربند آمريكايي‌ها مشاهده مي‌كرد، بسيار غمگين و ناراحت مي‌شد، چون آنها را فرشته نجات و آزادي خود تلقي مي‌كرد.

* واداشتن زندانيان به رفتار چون سگ‌ها
حيدر در ادامه اعترافات خود مي‌گويد: نظاميان آمريكايي مرا به همراه گروهي از زندانيان برهنه كرده و مجبور به انجام كارهاي ناشايست كردند.. سپس آن نظاميان زندانيان را وادار كردند چون تلي از انسان‌هاي برهنه بر روي هم قرار گيرند.. بعد او را در برابر آن نطامي زن آمريكايي قرار داده كه از آنها عكس مي‌گرفت و به انها مي‌خنديد و از او خواستند، با وي باشد و با او عكس بگيرد و چون به اين اقدام آنها اعتراض كرد، او را آن‌قدر مورد ضرب و شتم قرار دادند تا به خواسته آنها عمل كند، سپس طنابي به گردن او و ديگر زندانيان آنجا انداخته و از او خواستند، چون سگ رفتار كند.