يك عضو گروهك موسوم به ملي- مذهبي معتقد است تندروي هاي كور ضدانقلاب در سال هاي 78 و 88، نوعي حركت انفجاري با پايان انتحاري بوده است.
يك عضو گروهك موسوم به ملي- مذهبي معتقد است تندروي هاي كور ضدانقلاب در سال هاي 78 و 88، نوعي حركت انفجاري با پايان انتحاري بوده است.
تقي رحماني در مصاحبه با يكي از رسانه هاي گروهكي اظهار داشت: واقعه 18 تير 78 يك تراژدي بود چرا كه اتفاقي تكراري يعني اختلاف ميان بدنه و راس اصلاح طلبان را رقم زد. من 19 و 20 تير با مهندس سحابي به كوي دانشگاه رفتيم. آنها هيجان زده، داغ و گرم بودند و البته فاقد درك از ماجرايي كه درگير آن بودند. ما از آنها خواستيم وارد خيابان نشوند. آنها داراي برآورد مناسب از قدرت خود و ميزان توان رقيب نبودند و همان شد كه نبايد مي شد. در 23 تير، مسئله عوض شد. شايد عمق اين رخداد اعلام شركت دفتر تحكيم و سخنگوي آن و رئيس جمهور [؟!] در تظاهرات 23 تير بود.
وي كه خود در برخي تحريكات به تندروي نقش داشته، همچنين با اشاره به تكرار اين تندروي هاي كور گفته است: خواب آلودگي و بيداري ناگهاني، سيكل معيوب انفجار و فاجعه را باعث مي شود كه از دوم خرداد 76 تا 18 تير 78 شاهد آن بوديم. تاريخ ما بارها شاهد شروع انفجاري و پايان انتحاري بوده است.
يادآور مي شود پس از شكست افراطيون مدعي اصلاح طلبي در برابر حماسه ملي 23 تير، دو طيف افراطيون (اصلاح طلبان و گروهك هاي رخنه كرده در دانشگاه) با هم درگير شدند تا جايي كه دفتر تحكيم، اصلاح طلبان را متهم به قدرت طلبي و رانت خواري كرد و متقابلا كساني چون سعيد حجاريان، جنبش دانشجويي را حرف مفت خواندند و از آنها خواستند به دانشگاه برگردند و ضمن استراحت و تجديد نفس، به كارهاي تئوريك بپردازند. عباس عبدي نيز با وجود ايفاي نقش تحريك كننده، ادعا كرد از اين پس نسبت ما با جنبش دانشجويي، دوري و دوستي است.
کیهان