گزارش تصویری/ ده ورزشگاه بزرگ فوتبال آلمان

به گزارش بولتن نیوز، ۱۴ شهر آلمان خود را برای میزبانی بازی‌های فوتبال یورو ۲۰۲۴ نامزد کردند. فدراسیون فوتبال آلمان درخواست ده شهر را تأیید کرده و به این ترتیب این ورزشگاه‌ها وارد مرحله سرنوشت‌ساز تقاضا برای میزبانی شده‌اند.

استادیوم المپیک برلین

از سال ۱۹۸۵ تا کنون بازی‌های نهایی جام حذفی در استادیوم المپیک برلین برگزار می‌شود. این ورزشگاه در سال ۱۹۳۶ به مناسبت برگزاری بازی‌‌های المپیک ساخته شد. در سال ۲۰۰۶ بازی نهایی جام جهانی در این ورزشگاه برگزار شد. به احتمال قوی در ژوئیه ۲۰۲۴ نیز همین ورزشگاه محل برگزاری بازی نهایی خواهد بود. تا به حال تیم ملی فوتبال آلمان هیچ بازی فینالی را در استادیوم المپیک برلین برگزار نکرده است.

ورزشگاه آلیانس مونیخ

ورزشگاه آلیانس مونیخ بیشتر به یک سفینه فضایی شباهت دارد که نزدیک یک بزرگراه فرود آمده باشد. این ورزشگاه خانه تیم معروف بایرن مونیخ است. وقتی بایرن اینجا به میدان می‌رود نمای بیرونی ورزشگاه به رنگ قرمز، آبی یا سفید در می‌آید و در تاریکی شب تصویری چشم‌نواز خلق می‌کند. بازی افتتاحیه جام جهانی ۲۰۰۶ در این ورزشگاه میان آلمان و کوستاریکا برگزار شد.

زیگنال ایدونا پارک

زیگنال ایدونا پارک نام ورزشگاه تیم بوروسیا دورتموند است که خیلی از هواداران هنوز آن را به نام قدیم‌اش "استادیوم وست‌فالن" می‌شناسند. این ورزشگاه با گنجایش ۸۱ هزار و ۳۶۰ نفر، بزرگترین ورزشگاه آلمان به شمار می‌رود. در بازی‌های جام‌جهانی ۲۰۰۶ تیم ملی فوتبال آلمان در همین ورزشگاه شکست تلخی را در مرحله نیمه‌نهایی در برابر ایتالیا متحمل شد و از بازی‌ها کنار رفت.

لایپزیگ

لایپزیگ محل تولد فدراسیون فوتبال آلمان در سال ۱۹۰۰ و همچنین خانه نخستین قهرمان لیگ فوتبال آلمان در سال ۱۹۰۳ است. این ورزشگاه تازه‌ساز با ظرفیت ۴۳ هزار نفر برای بازی‌های جام‌های جهانی ۲۰۰۶ در دل استادیوم قدیمی ساخته شد که صد هزار نفر ظرفیت داشت. در سال ۲۰۱۰ این استادیوم به ورزشگاه رد بول تغییر نام داد و خانه تیم فوتبال لایپزیگ شد.

ورزشگاه راین انرگی

ورزشگاه راین انرگی (انرژی) در اصل در جای ورزشگاه قدیمی مونگرزدورفر ساخته شده است. این ورزشگاه هم به خاطر جام جهانی ۲۰۰۶ ساخته شد. چهار ستون دورتادور ورزشگاه در شب روشن می‌شوند و منظره‌ای زیبا را رقم می‌زنند. اینجا خانه تیم اف ث کلن است که ظرفیت ۴۶ هزار و ۱۹۵ نفر دارد.

ورزشگاه شالکه

ورزشگاه شالکه روی تپه‌ای در شمال شهر گلزن‌کیرشن بنا شده است. این ورزشگاه که خانه تیم اف ث شالکه است، گنجایش ۵۴ هزار و ۷۴۰ نفر را دارد. سقف این ورزشگاه متحرک است و در صورتی که هوا بارانی و طوفانی باشد، سقف بسته می‌شود. در جام‌جهانی ۲۰۰۶ این ورزشگاه هم میزبان برخی دیدارها بود. افزون بر آن در این ورزشگاه اغلب کنسرت‌های خوانندگان مشهور برگزار می‌شود.

فولکس‌پارک

این ورزشگاه بعد از چند بار تغییر نام در سال‌های گذشته، امروزه سرانجام به اسم قدیمی و اصلی‌اش خوانده می‌شود: استادیوم فولکس‌پارک در هامبورگ. این ورزشگاه به مدد نوسازی‌های گسترده و هوشمندانه‌ای که در آن صورت گرفت، امروزه می‌تواند ۵۱ هزار و ۵۰۰ نفر را در خود جای دهد. از جمله این اصلاحات حذف مسیر دوندگی در کنار چمن و اضافه کردن آن به جایگاه تماشاگران بود.

استادیوم فرانکفورت

شهر فرانکفورت با ورزشگاه ۴۸ هزار نفری‌اش دفتر مرکزی فدراسیون فوتبال آلمان را در خود جای داده و طبیعی است که به عنوان یکی از میزبان‌های احتمالی جام یورو ۲۰۲۴ انتخاب شود. البته در حال حاضر فدراسیون فوتبال آلمان در حال ساخت یک مقر تازه در نزدیکی این ورزشگاه است.

دوسلدورف

در زمان انتخاب ورزشگاه‌های میزبان بازی‌های جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان، ورزشگاه دوسلدورف با وجود تجهیزات مدرن‌اش نادیده گرفته شد. اما برای بازی‌های یورو ۲۰۲۴ دوسلدورفی‌ها در بین میزبان‌ها جای گرفته‌اند. ورزشگاه "اسپریت" گنجایش ۵۱ هزار و ۵۰۰ نفر را دارد. البته به برکت طراحی رنگارنگ جایگاه تماشاگران، اگر همه ظرفیت هم پر نشود، با این حال صندلی‌های خالی توی ذوق نمی‌زنند.

اشتوتگارت

ورزشگاه شهر اشتوتگارت نام یکی از پرآوازه‌ترین تولیدکنندگان آلمانی را یدک می‌کشد: مرسدس بنز. اشتوتگارت زادگاه دو کارخانه مرسدس و پورشه است. در سال ۲۰۰۶ تیم ملی فوتبال آلمان در این ورزشگاه با پیروزی برابر تیم ملی پرتغال به مقام سوم جهان دست یافت.