فیلم‌اولی‌های مظلوم + تصاویر
به گزارش بولتن نیوز، چرا شرایط برای ورود کارگردان‌های جوان به سینما و ساختن فیلم بلند اول‌شان با مشکلی عجیب و غریبی گره خورده است؟ چرا ده‌ها جوان ماه‌هاست در صف وزارت ارشاد ایستاده‌اند و هیچ مسئولی حاضر نیست جوابگوی آن‌ها باشد؟ چرا متر و معیاری برای فیلمسازهایی که زودتر وارد سینما شده‌اند و اتفاقا چندین فیلم ضعیف ساخته‌اند و ساخت فیلم تازه‌شان وجود ندارد اما فیلمسازهای بااستعدادی که چندین و چند فیلم کوتاهِ درخشان ساخته‌اند، برای ساخت اولین فیلم بلند‌شان باید، پشت درهای ارشاد پیر شوند؟ این‌ها سوال‌هایی است که مدیران سینمایی وزارت ارشاد باید پاسخگو باشند اما این اتفاق نمی‌افتد.
تمام مشکلات فیلمسازهای تازه‌وارد را پس از گذر از هفت خوان رستمِ وزارت ارشاد و ماه‌ها انتظارشان را کنار بگذارید؛ حالا نوبت به تصمیم‌های عجیب خانه سینما و اصناف می‌رسد. موانعی که پس از مدتی تغییر می‌کنند و نه‌تنها کمک به شمار نمیآیند که به سفید شدن موهای این کارگردانها سرعت عجیبی می‌بخشد.
از حضور اجباری یک فیلمساز به عنوان مشاور پروژه که کاملا تشریفاتی است، تا حضور سال‌ها حضور نداشتن در بخش اصلی جشنواره تا موضوع تازه حضور کارگردان به عنوان تهیه‌کننده بالای سر کارگردان‌های فیلم‌اولی. صحبتی که البته پس از موضع‌گیری‌ها کم‌رنگ و موجب عقب‌نشینی اعضای انجمن تهیه‌کننده _ کارگردانان و تبدیل شدنش به این پیشنهاد شد. در ادامه سراغ نایب مهرداد فرید، رییس انجمن تهیه‌کننده _ کارگردانان، سیدامیر سیدزاده، تهیه‌کننده فیلم‌های چند فیلم‌اولی و علی ملاقلی‌پور رفته‌ایم و نظرشان را پرسیده‌ایم.
در جلسه‌ای که میان نمایندگان کانون کارگردانان با انجمن تهیه کننده - کارگردانان برگزار شد، هر دو تشکل صنفی موضوع فیلمسازیِ کارگردانانی که قصد دارند برای اولین بار فیلم بلند سینمایی بسازند را مورد بررسی قرار دادند. در این نشست هر دو تشکل تاکید کردند تهیه کنندگی فیلم های کارگردانان اول بهتر است به عهده تهیه‌کنندگانی قرار گیرد که خود قبلا تجربه کارگردانی داشته‌اند. موضوعی که انتقاد بسیاری را همراه داشت.
این صرفا یک توصیه بود
مهرداد فرید به عنوان نایب رییس انجمن تهیه‌کننده _ کارگردانان می‌گوید: «خبر منتشر شده در هفته قبل، بنا بر سلیقه خبرنگار و نوع تنظیمش، موجب سوتفاهم‌های بسیار و خوانش‌های غلطی شد. در حالی که هفته گذشته، طی جلسه معمولی کانون کارگردانها و تهیه‌کنندگان، صحبت‌های رد و بدل شد و نظرهای دوستان و همکاران مطرح شد، اما خبر منتشر طوری بود که انگار بیانیه‌ای صادر شده و تفاهمی میان اصناف شکل گرفته است. در حالی که چنین نبوده و پیشنهاد تهیه‌کننده‌گی فیلم کارگردان‌های فیلم‌اولی توسط تهیه کننده/ کارگردانها، تنها بخشی از جلسه مفصل آن روز بود.»
فرید در ادامه می‌گوید: «تهیه فیلم کارگردان‌های فیلم‌اولی توسط تهیه کننده/ کارگردانها صرفا یک توصیه بوده است. مسلما این موضوع به این معنا نیست که تهیه‌کننده‌های دیگر نمی‌توانند این کار را انجام بدهند. همانطور که همیشه توصیه و نقد توصیه وجود داشته و خواهد داشت، این هم یک پیشنهاد بوده و عملی شدنش بستگی به سازنده‌‌های فیلم دارد و هیچ الزام و اجباری وجود نخواهد داشت.»
مهرداد فرید در مورد شبهه واگذاری تهیه فیلم‌های کارگردان‌های فیلم‌اولی به عدهای خاص با عملی شدن این تصمیم، می‌گوید: «باز هم می‌گویم قرار نیست راه برای گروه خاصی باز شود و برای عدهای محدودیت ایجاد کند و این یک تبادل نظر بوده است.»
فرید درمورد همراهی و کمک تهیه‌کننده‌های باتجربه جای حضور کارگردان کنار یک فیلم‌اولی می‌گوید: «صحبت‌های‌‌تان مرا یاد زمانی می‌اندازد که تازه معلم شده بودم؛ سی سال قبل دانشجو بودم و همزمان به صورت حق‌التدریسی تدریس هم می‌کردم. یادم می‌آید معلم‌های باتجریه که سال‌ها سابقه کار داشتند، تجربه‌شان را به عنوان فضیلت مدام بر سر جوان‌ترها می‌کوبیدند؛ تا این‌که روزی معلمی جوان به آن‌ها گفت: «شما در تمام این سال‌ها مدام تجربه سال اول تدریستان را سی سال تکرار کرده‌اید! در حالی که چیزی به دانش‌تان نیافزوده‌اید و حتی کتاب تازه‌ای هم نخوانده‌اید.» موضوع همین است؛ ممکن است کسی چهل فیلم تهیه کرده باشد، اما شخص دیگری با تولید تنها دو یا سه فیلم توانسته بسیار بهتر عمل کند و بدرخشد. منظورم این است که هیچ گروهی بر هیچ گروه دیگری فضیلتی ندارد همه با هم برابر ند.» او معتقد است: «به هر حال اختلافی میان کارگردانها و تهیه‌کننده‌‌ها وجود ندارد و به هیچ‌وجه در چنین شرایطی نباید به اختلاف دامن زد.»
مشکل ریشه‌ای‌تر از این حرف‌هاست
علی ملاقلی‌پور، فیلمساز جوانی است که پس از اکران فیلم اولش، «قندون جهیزیه» و شرایط نابرابری که برای اکران فیلمش به وجود آمد، دست کار شد و پس از کم شدن سئانس‌های فیلم به واسطه اکران «محمد رسول‌الله»، دست به اعتراض زد و حتی حاضر شد برای گرفتن آن‌چه حقش بود، وسط زمین چمن آزادی درست هنگام بازی ستاره‌های ایران و ستاره‌های جهان برود. او در این مورد صحبت کوتاهی کرد و با ابراز ناراحتی از رسیدگی نکردن مسئولان ارشاد به تقاضای تمام کسانی که می‌خواهند فیلم اول‌شان را بسازند، می‌گوید: «متاسفانه مشکل ریشه‌ای‌تر از این حرف‌هاست. در حال حاضر صد و بیست تا صد و پنجاه متقاضی ساخت فیلم اول، همچنان در انتشار جواب وزارت ارشاد هستند؛ در حالی که پرونده‌شان 9 ماه است که بررسی نشده و بی‌جواب باقی مانده است.»
ملاقلی‌پور معتقد است: «علت اینجاست که فردی با رویکرد امنیتی به عنوان وزیر ارشاد روی کار آمد که اساس اشتباهی انتخاب شده بود. به نظر می‌رسد رئیس‌جمهوری به کار فرهنگی باور ندارد.»
تصمیمی غیرکارشناسی که فقط برای خالی نبودن جلسه مطرح شده
سیدامیر سیدزاده، تهیه‌کننده سینما که در کارنامه‌اش همکاری با چند فیلم‌اولی دیده می‌شود و اصولا از کارگردان‌های جوان و جسور حمایت می‌کند، درمورد این خبر می‌گوید: «این تصمیم فاقد وجه قانونی است و آقایان حاضر در کانون کارگردانها و شورای عالی تهیه‌کننده‌‌ها، تحت هیچ شرایطی نمی‌توانند نظرشان را عملی کنند.»
سیدزاده معتقد است: «محدودیت‌های بسیاری برای عملی کردن چنین تصمیمی وجود دارد و چنین صحبت غیرکارشناسانه‌ای نمی‌‌تواند به منصه ظهور برسد. تصمیمی که فقط موجب در محاق گذاشتن فیلمسازهای جوان می‌شود، به این بهانه که باید کارگردانی به عنوان تهیه‌کننده کنار آن‌ها باشند.»
او در آخر می‌گوید: «درست در زمانی که سرمایه از سینمای ایران فرار کرده است. گرفتن این تصمیم‌ها چوب لای چرخ گذاشتن است. تصمیمی غیرکارشناسی که فقط برای خالی نبودن جلسه مطرح شده و هیچ فکری پشت آن نیست.» بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم این اتفاق‌ها در حالی رخ می‌دهد که آخرین دوره جشنواره فیلم با حضور فیلم‌هایی مثل «بیست و یک روز بعد»، «ایتالیا ایتالیا»، «کوپال» و «انزوا» حضور داشتند که ساخته فیلم‌اولی‌ها بودند و حرف‌های زیادی هم برای گفتن داشتند؛ خیلی بیشتر از فیلمسازهای کارکشته‌مان که با فیلم‌هاشان فقط موجب خمیازه کشیدن‌های مدام مخاطبان شدند.
منبع: روزنامه ابتکار
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
