«حجاب» نیازمند رویکرد فرهنگی

گروه فرهنگ و هنر: هرساله با فرارسیدن فصل گرما، تدابیر تازه‌ای برای صیانت از حجاب در جامعه در دستور کار قرار می‌گیرد. برخوردهای قهری و برخوردهای فرهنگی در برخی از دوره‌ها در دستور کار قرار داشته است اما مداوم نبودن برنامه‌ریزی‌ها در این حوزه سبب شده است بحران پوشش در ایران همچنان مشهود باشد.

 به گزارش بولتن نیوز، در شرایطی مسئله پوشش برای بخش مهمی از مردم متدین ایران به مسئله‌ای اساسی و مهم تبدیل‌شده است که بسیاری از مغرضان و معاندان، با استفاده از این فرصت در صددند، برای خود شهرتی در این حوزه دست‌وپا کنند.

مانور بر مسئله اجباری بودن حجاب که از سوی این دسته از افراد به شکلی جدی پیگیری می‌شود و راه‌اندازی کمپین‌هایی در حمایت از کشف حجاب و ... در حالی از سوی آن‌ها دنبال می‌شود که خلأ برخورد فرهنگی در این حوزه به‌شدت احساس می‌شود.

ایده‌های نامتعارف

در این مسیر می‌توان ایده‌های نامتعارفی را که در سال‌های اخیر برای تبلیغ حجاب در جای‌جای شهرها و رسانه‌ها دیده می‌شود را مورد اشاره قرار داد. تشبیه حجاب به پوستی برای میوه و پایین آوردن سطح برخورد با این مسئله تا این حد خود سبب شده است تبلیغات تأثیری معکوس را با اهداف به‌جا بگذارد.

به‌این‌ترتیب به نظر می‌رسد خلاقیت در این حوزه و تبیین جایگاه حجاب با توجه به اهمیت اساسی آن در سالم‌سازی فضای جامعه اهمیتی قابل‌توجه را داراست.

از کجا آغاز کنیم

آیا حجاب امروز دغدغه تمامی بخش‌ها و نهادهای جامعه است؟ سری به خیابان‌ها بزنید. مانتوهای نازک و جلوباز و شلوارهای چسبان و روسری‌هایی که نه برای پوشاندن مو که تنها برای هماهنگ کردن میزان بیرون ماندن مو بر سرها قرارگرفته است را به‌وفور ببینید.

در این میان آیا دستگاه‌های دولتی متولی امر حجاب و دولت به هویت دولت در ایران توانسته است اقدامی را در این عرصه انجام دهد تا اهمیت حجاب برای سالم‌سازی زندگی فردی و فضای اجتماعی جامعه را تبیین نماید.

متأسفانه درحالی‌که حجاب در ایران روزبه‌روز با بحرانی جدی‌تر روبرو می‌شود و از دیگر سوی به دلیل عدم سرمایه‌گذاری فرهنگی، مورد سوءاستفاده رقبا و معاندان نظام قرار می‌گیرد، هنوز طرحی جامعه و کامل در این حوزه اندیشیده نشده است.

شاید بتوان معرفی مدل‌های تازه‌ای از حجاب کامل را در این عرصه مؤثر دانست. در بسیاری از موارد کمی ذوق و خلاقیت اگر با چاشنی حمایت سرمایه‌ای و معنوی دولت همراه باشد، می‌تواند به معرفی الگوهای تازه‌ای از پوشش برازنده برای زن ایرانی بدل شود.

از سوی دیگر ایجاد شرایطی برای رعایت دقیق حجاب در ادارات دولتی خود می‌تواند زمینه را برای بهبود این وضعیت فراهم کند. بدون تردید با توجه به فرهنگی بودن مسئله حجاب و فطری بودن این امر، برخورد قهری نمی‌تواند زمینه تحقق مطلوب را ایجاد کند و لازم است در کنار برخوردهایی ازاین‌دست با کسانی که به قانون‌شکنی اصرار دارند، زمینه برای تبلیغات گسترده و مؤثر فرهنگی فراهم شود. از سوی دیگر سالم‌سازی فضای سینما در ایران و مراقبت فراوان از نوع پوشش و آرایش بازیگران خود می‌تواند به معرفی الگوهای مناسب در این حوزه منجر شده و مانع از تأثیرگذاری نامناسب در این بخش شود.