امید با کار کردن ایجاد می‌شود نه با حرف زدن

گروه سیاسی: فخرالدین احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزش‌وپرورش در دیدار نوروزی که با کارکنان سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در این سازمان برگزار شد، به ایراد سخنان قابل‌تأملی پرداخت که شایان توجه است و قابل‌بررسی. احمدی دانش‌ آشتیانی گفته است کمبود اعتمادبه‌نفس و ناامیدی در بین دانش‌ آموزان موج می‌زند. وزیری چنین سخنی بر زبان می‌آورد که نه در دول قبلی که در دولت امید فعالیت می‌کند. آن هم نه سال اول دولت امید، بلکه در سال آخر دولت امید و آخرین ماه‌های کاری دولت دکتر روحانی چنین سخنانی مطرح می‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، این سخنان جای بحث بسیاری دارد، زیرا باید دید که چرا بعد از حدود چهار سال فعالیت و مدیریتی که شعارش امید بخشیدن به جامعه بوده است، نتیجه‌ای معکوس به‌دست‌آمده و نه تنها مردم امیدی ندارند، بلکه دانش آموزان نیز امیدی به آینده خود ندارند. دانش‌آموزانی که در سنینی قرار دارند که قاعدتاً خیال‌پردازی و رؤیا در ذهنشان بسیار فعال است اما همین افراد دچار ناامیدی از آینده خود گشته‌اند.

مگر دولت امید چه کرده است که این چنین جو ناامیدی در میان دانش آموزان موج می‌زند که وزیر آموزش‌وپرورش را به واکنش وادار می‌کند. جناب وزیر اگر لطفی کنند و بگویند این بار تقصیر چه کسی است لطف می‌کنند. اساساً در دولت امید هیچ مدیر و مسئولی مقصر نیست و همه ایرادات مربوط به دولت قبلی می‌باشد؛ اما بعد از چهار سال چه کرده‌اید که حتی دانش آموزان نیز دچار این حس گشته‌اند که آینده ممتاز و روشنی پیش رویشان نیست.

احمدی دانش‌ آشتیانی یادآور شد: ((اگر بخواهیم تولید و اشتغال داشته باشیم باید نیروی انسانی کارآمد داشته باشیم و این نیروی انسانی کارآمد به‌نظام آموزش‌وپرورش برمی‌گردد و برخی تصور می‌کنند نیروی کارآمد در تخصص دانشگاه است اما بنده عنوان می‌کنم که نیروی کارآمد یعنی اینکه مهارت و شایستگی داشته باشد و این در سنین پایین اتفاق می‌افتد. در حال حاضر با تعداد زیادی فارغ‌التحصیل لیسانس و فوق‌لیسانس مواجه هستیم که خیلی از آن‌ها مهارت لازم را ندارند. در دولت این بحث بود که دوره یک‌ساله‌ای برای مهارت‌آموزی این افراد بگذاریم درصورتی‌که اگر بتوانیم این مهارت را در نظام آموزشی، آموزش دهیم می‌توانیم نیروی کارآمدی در مقطع دیپلم داشته باشیم تا وارد بازار کار شود.))

نکته جالب هم اینجاست که همگی می‌گویند وقتشان کم است درحالی‌که اگر واقعاً قصدی برای کار و روحیه انقلابی و جهادی در ایشان وجود داشت در کمترین زمان ممکن این تغییرات درست اعمال می‌شد. احتمالاً این طرح جناب وزیر نیز تحت عنوان تحقیقات بیشتر با صرف هزینه کلان برای تحقیقات, بعد از چند سال به نتیجه‌ای نمی‌رسد و اگر هم بعد از ایشان کسی قصد انجام این کار را پیدا کرد، با حداکثر تغییرات آن را عملی خواهد کرد. جناب وزیر با سخنرانی مشکلی حل نمی‌شود و تنها امیدی واهی برای تغییر داده خواهد شد. تغییری که یا هرگز اتفاق نخواهد افتاد و یا به بدترین شکل ممکن صورت خواهد گرفت.

جناب دکتر دانش آشتیانی اگر واقعاً نگران ناامیدی دانش آموزان هستند و آینده روشن و خوبی را برایشان می‌خواهند، به جای ذکر ایرادات و گفتن از پیشنهادات، کاری انجام بدهند تا بارقه های امید رنگ واقعیت به خود بگیرند و از شعارهایی که چهار سال است داده می‌شود تا امیدی را که وجود ندارد القا کند, دوری کنند. امید ما به فرد متخصصی مثل شما این است که از حرف دوری‌کنید و به عمل کردن بپردازید. کاری که امید ازدست‌رفته نوجوانان و جوانان ایران را بازگرداند.