ناسا بدنبال شناسایی تروجان‌های زمین

ماموریت اصلی کاوشگر Osiris-Rex که در سپتامبر ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شده،‌ قرار دادن خود در مدار اطراف سیارک بنو برای دو سال است.

این فضاپیما به پیگیری سیارکها در نقطه‌های لاگرانژ خواهد پرداخت که ترکیب نیروهای گرانشی خورشید و زمین در آنجا با هم در تعادل قرار دارند. این تعادل به سیارک‌ها و اجسام مشابه اجازه می‌دهد تا در مدارهای تقریبا ثابت بطور جمعی حرکت کنند.

ناسا همچنین با قرار دادن تلسکوپ فضایی جیمز وب در یکی از نقطه‌های لاگرانژ در فاصله بیش از ۱.۵ میلیون کیلومتری زمین از این مناطق بهره خواهد برد.

کاوشگر Osiris-Rex برای پیگیری این سیارکها از دوربین‌های حساس خود به منظور نظارت بر موقعیت‌های عقب و جلو مدار زمین در زمان گردش سیاره به دور خورشید استفاده خواهد کرد. این ازدحام‌های تروجانی همچنین در نزدیکی مریخ، ناهید، اورانوس و نپتون نیز دیده شده‌اند.

این کاوشگر در حال حاضر در فاصله نزدیک به ۱۱۹ میلیون کیلومتری زمین قرار دارد و در سفر رفت و برگشت هفت ساله خود به سیارک بنو، نمونه‌هایی از سنگ این سیارک را جمع‌آوری خواهد کرد.

آخرین سیارک تروجان در سال ۲۰۱۰ توسط تلسکوپ "وایز” ناسا شناسایی شد. این سیارک ۳۰۵ متری به نام ۲۰۱۰ TK-7 در زاویه ۶۰ درجه در جلو زمین حرکت می‌کند.

این ماموریت همچنین به کاوشگر کمک می‌کند تا از آن برای ورود ایمن به بنو در سال ۲۰۱۸ استفاده کند. این ماموریت از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا بسیاری از عناصر اصلی حیات توسط سیارک‌هایی که به دنباله‌دار تبدیل شده‌اند، به زمین منتقل شدند. نمونه‌هایی که این فضاپیما به زمین باز خواهد گرداند به دانشمندان در درک بهتر منشا منظومه شمسی و همچنین آغاز حیات در زمین کمک خواهد کرد.

کاوشگر Osiris-Rex در روز ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶ نخستین مانور فضای عمیق خود موسوم به DSM-1 را اجرا کرد که اولین تغییر مسیر اصلی آن با استفاده از موتورهای اصلی فضاپیما محسوب می‌شد.