ویدا جوان، از آخرین نسل هنرجویان حمید سمندریان، پیش از آنکه با بازی در سریالهای پرمخاطب «پژمان» و «شمعدونی» به چشممان بیاید با حضور در قاب سریال «زمانه» حسن فتحی معرفی شد. او که مدتها در مدیوم تلویزیون فعالیت میکرد، یکباره از این قاب فاصله گرفت و روی صحنه تئاتر حاضر شد و ثابت کرد که زیروبم بازی در تئاتر را هم خوب میداند.
گروه سینما و تلویزیون: ویدا جوان، از آخرین نسل هنرجویان حمید سمندریان، پیش از آنکه با بازی در سریالهای پرمخاطب «پژمان» و «شمعدونی» به چشممان بیاید با حضور در قاب سریال «زمانه» حسن فتحی معرفی شد. او که مدتها در مدیوم تلویزیون فعالیت میکرد، یکباره از این قاب فاصله گرفت و روی صحنه تئاتر حاضر شد و ثابت کرد که زیروبم بازی در تئاتر را هم خوب میداند.
به گزارش بولتن نیوز، به بهانه حضور این بازیگر در سریال «ماه و پلنگ» و مدتها غیبتش در تلویزیون، با او به گفتوگو نشسته ایم که در ادامه میخوانید.
از ابتدای ورودتان به عرصه بازیگری بیشتر در مدیوم تلویزیون حضور داشتید، چقدر دغدغه حضور در رسانه ملی را دارید و تلویزیون برای شما چه جایگاهی دارد؟
تلويزيون از يك منظر بسيار مديوم محترمي است چرا كه يك هنرمند با طيف وسيعي از مردم جامعه بيواسطه ارتباط برقرار ميكند اما ايراداتي هم به آن وارد است، يكي از مشكلات من بهعنوان بازيگري كه تجربه حضور مکرر در تلويزيون را دارد سانسورهاي بيش از اندازه آن است؛ منظورم اصلا حجاب يا مميزيهاي رايج نيست بلكه سانسورهاي عجيبوغريبي است كه فعالان عرصه تلويزيون با آن مواجه ميشوند.
مثلا چه سانسورهای عجیبوغریبی؟
بهطورمثال در یکی از تجربههای تلویزیونیام مجبور بودم یکسال تمام پایم را روی پایم نیندازم یا چهارزانو ننشینم؛ شاید برای کسی که در این حوزه فعالیت نمیکند اینها مسائل مهمی تلقی نشود اما همین مسائل باعث میشود یک نقش آنقدر درون چهارچوب و سانسور قرار بگیرد که هیچچیز از آن نماند.
پیش از این در مصاحبهای گفته بودید که نمیخواهید بازیگر طنز باشید و البته بعد از حضور در دو سریال «پژمان» و «شمعدونی» که هر دو طنز بودند، یکباره از تلویزیون فاصله گرفتید و بعد از مدتها با «ماه و پلنگ» به این مدیوم بازگشتید. این غیبت به چه دلیلی بود؟
متاسفانه نقشهای جذاب و پر فرازونشیب برای زنان در مدیوم تلویزیون خیلیکم است یا حداقل به من کم پیشنهاد شده بههمین دلیل تصمیم گرفتم بعد از بازی در سریال «شمعدونی» هر نقشی را قبول نکنم چراکه احساس میکنم انرژیای که درونم وجود دارد تخلیه نشده و اذیتم میکند. همه اینها باعث شد تا نزدیک به یکسالونیم از تلویزون فاصله بگیرم و بهسراغ تئاتر بروم تا در بازیگری خودم را تقویت و انرژیام را تخلیه کنم.
از نتیجه این دوری یکساله راضی هستید؟
بله؛ خوشبختانه پیشگرفتن این مسیر برایم بسیار مفید بود و بلافاصله بعد از اجرای آخرین تئاترم نقش کتایون در سریال «ماه و پلنگ» به من پیشنهاد شد.
در سه سال اخیر شاهد تغییرات مدیریتی زیادی در سازمان صداوسیما بودیم و شما ازجمله هنرمندانی هستید که در جریان این تحولات در مدیوم تلویزیون فعالیت داشتید؛ این اتفاقات را در عرصه سریالسازی چگونه ارزیابی میکنید؟
تلویزیون و بهخصوص عرصه سریالسازی سرمایه ملی و عاملی برای فرهنگسازی و سرگرمی است بنابراین باید توجه ویژهای به آن شود و سرمایهگذاری مالی درستی برای این مدیوم در نظر گیرند. مسئولان باید دست سازندگان سریالهای تلویزیونی را باز بگذارند و شرایط بهنحوی نباشد که یک تهیهکننده با وجود فیلمنامه خوب بهخاطر کمبود منبع مالی و پرداخت دستمزد کمتر یا فراهم کردن سرمایه یک اثر از بازیگران درجه چهارم یا نابازیگر استفاده و در نتیجه اثری بیکیفیت را راهی آنتن تلویزیون کند. اساسا آدم خوشبینی نیستم اما امیدوارم با تغییر مدیریت اتفاقات خوبی را در آینده شاهد باشیم.
یکی از مشکلات حالحاضر ایجاد شکاف میان مردم و رسانه ملی است؛ از نظر شما علت این فاصله چیست؟ یا فکر میکنید چقدر مسائل رایج در جامعه در آثار تلویزیونی بازتاب داده میشود؟
واقعیت جامعه ما باید در سریالها منعکس شود تا مخاطب با آن همذاتپنداری کند مردم ما بسیار باهوش هستند و چیزی جز آنچه که در جامعه اتفاق میافتد را نمیتوانند قبول کنند؛ نمیتوان با نمایش کارهای غیرواقعی آنها ر ا به سمت تلویزیون جذب کرد، آنها اگر احساس کنند دغدغه و درد خود در آثار تلویزیونی گنجانده شده حتما فاصلهشان با تلویزیون کم میشود.
برویم سراغ «ماه و پلنگ»، وجه تمایز شخصیت کتایون برایتان با سایر کاراکترهایی که تا به امروز ایفا کردید در چیست و اصلا چه جایگاهی در کارنامه کاریتان دارد؟
در بین نقشهایی که تا به امروز بازی کردم کتایون بهترین جایگاه را دارد. یک ماه اول فیلمبرداری سکانسهای مربوط به شخصیت کتایون، در بهشت زهرا حضور داشتیم و در طول این مدت آنقدر تحتتاثیر این نقش و فضای حاکم بر داستان زندگی کتایون بودم که وقتی به خانه برمیگشتم با همسرم صحبت نمیکردم و حس عزاداری با من همراه بود. همیشه دوست دارم نقشهایی را بازی کنم که من را به چالش میکشاند و خوشبختانه این اتفاق در سریال «ماه و پلنگ» و بازی شخصیت کتایون برایم افتاد. در طول داستان، اتفاقات و فراز و نشیبهای قصه در روح، روان و بهطور کلی شخصیت کتایون تاثیرات بسیاری خواهد گذاشت و من با تکتک شخصیتهایی که در درون کتایون بود زندگی کردم.
شخصیت کتایون تا به امروز که نزدیک به 10 قسمت از پخش سریال گذشته فقط معرفی شده و ما هنوز با ویژگیها و اتفاقاتی که برای این شخصیت میافتد مواجه نشدهایم، آیا کتایون در ادامه داستان همینقدر منغعل است یا نه، با پیچیدگیهایی روبهرو خواهیم شد؟
هرچه داستان جلوتر میرود ابعاد تازهای از شخصیت کتایون بهنمایش گذاشته میشود، هر انسانی انتخابگر است و گاهی انتخابها انسان را به مسیر اشتباه میبرد و او را از بهشت به جهنم میکشاند؛ کتایون هم اشتباهاتی دارد اما برای من بهعنوان یک بازیگر انتخابهای کتایون برایم بسیار جذاب بود فارغ از آنکه بخواهم این انتخابها را تکذیب یا تایید کنم.