چه اتفاقی می افتد وقتی مفاصل را می شکنید ?آیا عواقب بدی دارد؟

به گزارش بولتن نیوز، چه می شود اگر عمداً بندهای انگشتان را بشکنیم؟ آیا همانطور که والدین به ما گفتند مبتلا به آرتریت خواهیم شد؟

صدای بلند و تیزی را که از مفاصل می شنویم به احتمال زیاد به علت حرکت و جابجایی تاندون روی بند هاست. تاندون ها عضلات را به استخوان متصل کرده و شبیه نوارهای لاستیک هستند که روی مفاصل کشیده شدند. تصور براین است که تاندون ها ممکن است وقتی از میان یک مفصل به سرعت حرکت کنند یک صدای تیز و بلندی ایجاد نمایند.

وقتی یک مفصل حرکت کند، موقعیت تاندون بسته به مفصل تغییر می کند.گاهی تاندون بطور جزئی به آن موقعیت شیفت(انتقال) خواهد یافت و به علت برگشتن به محل طبیعی صدایی ایجاد می کند.

از بین رفتن مزمن غضروف مفصل به عنوان استئوآرتریت شناخته شده که منجر به سفتی و کاهش حرکت مفصل می شود. هنگامی که غضروف آسیب دیده باشد سطوح استخوان هنگام حرکت به علت ساییدگی در برابر یکدیگر موجب درد می شود.

فاکتورهای زیادی در آرتریت دخیل هستند و مردم درد مفاصل را به دلایل زیادی شامل ژنتیک، سن، وزن و صدمات قبلی تجربه می کنند.

علل مختلف استئوآرتریت شناخته شده است و استراتژی های پیشگیرانه نیاز به توسعه دارند. ولی به نظر نمی رسد شواهد قانع کننده ای از ارتباط علتی  بین ترک خوردگی مفصل و استئوآرتریت وجود داشته باشد.

اگر شما تجربه ی هرگونه درد یا تورم مفصل را وقتی که انگشتان را می شکنید دارید، این موضوع می بایست توسط پزشک ارزیابی شود. ممکن است وضعیت غیر عادی در ساختمان مفصل مثل از بین رفتن غضروف یا صدمه به لیگامنتها وجود داشته باشد. اگر مفاصل آسیب دیده قفل می شود یا گیر می کنند ممکن است نشانه ای از یک مشکل اساسی باشد و باید توسط پزشک بررسی شود.

آیا شکستن بند انگشت برای من بد است؟

شکستن بند انگشت یک رفتار عادتی است که مفاصل انگشت را دستکاری می کند. اینطور بیان شده است که برای یک مدت طولانی شکستن بند انگشتان احتمال ابتلاء به آرتریت را در مراحل بعدی زندگی افزایش خواهد داد. اگرچه نسل های قدیم به این عقیده اصرار داشته اند، در دهه های اخیر فقط پژوهش های علمی در مورد پیامدهای شکستن بند انگشت انجام شده  است.

مایع سینوویال ماده ای است که در حفره ی مفاصل وجود دارد و مانند سفیده ی تخم مرغ قوام دارد و به عنوان لوبریکانت(روان کننده) مفصل برای کاهش اصطکاک در طول حرکت می باشد.

تحقیقات اولیه نشان داد وقتی مفصل باز می شود فشار داخل مفصل تا حد زیادی کاهش می یابد، و موجب می شود گازهای حل شده در مایع سینوویال حباب های بسیار ریز یا حفراتی را تشکیل دهند. در نهایت، مایع مفصلی به سرعت وارد نواحی کم فشار شده و حبابهای بزرگتر  می ترکند و صداهای آشنا را تولید می کنند.

درسال ۲۰۱۵ یک گروه محققان از کانادا به بررسی مکانیسم شکستن بند انگشت توسط روشMRI پرداختند، آنها نتیجه گرفتند که شکستن بند انگشت نتیجه ی رویداد تشکیل فضایی در مایع سینویال به شکل حبابهای  ریز  است و جابجایی ناگهانی گاز در درون مایع سینویال دلیل این صدا نیست و بطور کلی ایده قبلی رد می شود.

دونالد یانگر پزشکی بود که دربارۀ اثرات طولانی مدت شکستن بند انگشتان کنجکاو بود، بنابراین او انگشتان یک دستش را برای ۶۰ سال شکست. او متوجه شد که هیچ تفاوتی در میزان آرتریت بین دستانش در پایان این دوره وجود نداشته است.

تعدادی تحقیق رسمی در این خصوص انجام شده است. یک مقاله از اوایل سال۱۹۹۰ پیدا شده که نشان می دهد شکستن انگشتان در دورۀ طولانی با تورم و کاهش قدرت چنگ زدن در بعضی از افراد مربوط بوده است. با این حال، هیچ تفاوتی بین آرتریت دستان کسانی که عادت به شکستن بند انگشت دارند با آنهایی که اینکار را نمی کنند، پیدا نشده است.