چگونه BBC می‌تواند ایتالیا را به موفقیت برساند؟

وجود یک هافبک تدافعی همچون دنیله ده روسی یا تیاگو موتا نیز سد دفاعی ایتالیا را بهتر از همیشه کرده است. در 2-5-3 آنتونیو کونته، کاندروا، فلورنزی و دارمیان به تناوب در کناره های زمین استفاده می شوند که هر 3 بازیکنان قابل اعتنایی محسوب می شوند. ایتالیا با 6 بازیکن به خوبی در فاز تدافعی قرار گرفته و نقطه قوت خودش را مشخص کرده است. 

با این حال این تیم در فاز تهاجمی به هیچ عنوان رضایت بخش کار نکرده است. هر چند مصدومیت وراتی به اعتقاد بسیاری در ضعف های تهاجمی ایتالیا نقش داشته اما باید توجه داشت که هافبک PSG بیشتر از آن که بازیکنی رو به جلو باشد، در بازی مالکانه شهرت دارد. آمار گلزنی بازیکنان ایتالیا به خوبی ضعف های تهاجمی این تیم را نشان می دهد.

ده روسی با 16 گل بهترین گلزن تیم است و پس از او کیه لینی و پله با 6 گل قرار گرفته اند. این آمار گلزنی تیمی است که 4 بار توانسته قهرمان جهان شود و باورش حقیقتا دشوار به نظر می رسد.

با این حال اما واقعا آیا ضعف های تهاجمی ایتالیا با چنین خط دفاع قدرتمندی اهمیت دارد؟ آن ها در هر 2 بازی ابتدایی خود شانس های بسیار کمی در اختیار حریف قرار داده اند. مقابل سوئد تقریبا هم تیمی های ابراهیموویچ حتی 1 موقعیت گل نیز نتوانستند خلق کنند و مقابل بلژیک نیز به جز موقعیت تک به تک لوکاکو، ستاره های مارک ویلموتس در خلق موقعیت 100 درصد روی دروازه ایتالیا ناکام بودند. 

شاگردان کونته در چنین شرایطی در نهایت به خوبی راه دروازه حریف را پیدا می کنند. مقابل سوئد آن ها اولین شانس جدی خود را در دقیقه 81 روی ضربه سار پارولو که به تیر افقی دروازه برخورد کرد، ایجاد کردند و در نهایت در دقایق پایانی روی پاس زیبای زازا و حرکت تماشایی ادر، توانستند تیر خلاص را شلیک کنند. در چنین شرایطی باید پذیرفت که ایتالیا علی رغم خط حمله ای ضعیف، با اتکا به خط دفاعی استثنایی خود می تواند در یورو 2016 موفق باشد. آن ها اگر گل نخورند، در نهایت می توانند راه دروازه حریف را پیدا کنند.