بر تو درودی بی‌کران بادا/ای یاور سلطـانِ دین زینب(س)

بانویِ توفان دیدۀ مغموم
ای دُختِ والای دوتن معصوم

معنای زیبایِ شکیبایی
ای راویِ «قتلِ» شَه مظلوم


شمشیر و خنجر غرق خون دیدی
بس پرده از جهل و جنون دیدی

تو شاهدی بر ظهر عاشورا
هنگامه را بی چند و چون دیدی


غرقابۀ خون شاهِ دین(ع) بی سر
عبّاس ِ(ع) تیرآجین شده پیکر

شد پاره حلق اصغر(ع) نوزاد
شد قطعه قطعه پیکر اکبر(ع)


دیدی به چشمانت حکایت ها
شیون نمودی زان جنایت ها

بر سینه کوبیدی به اشک و آه
ای شاهد بُغض و رذالت ها


بانوی داغ و درد و غم زینب(س)
شوریده بر اهلِ ستم زینب(س)

گفتی؛ ندیدی جز که زیبایی
ای صاحبِ فضل و کَرَم زینب(س)


آتش زدی بر خرمنِ شیطـان
ای حیدرِ(ع) ثانی! بخوان قرآن

درهم بکوبیدی «یزیدِ» پَست
با صد دلیل و حُجّت و بُرهان


گفتی؛ نبیند حاصلِ آن ننگ
حتّی نَبرُده بهره‌ای زان جنگ

برهم زدی خوابِ حرامی ها
نفرین بر آلِ خدعه و نیرنگ


*  *  *

اینک هزاران جانفدا! بانو...
در «زینبیه» -کربلا! بانو...

عبّاس(ع) و اکبر(ع) گونه در پیکار
با دشمنِ دین خدا! بانو...


بشنو سرودِ آن جوانمردان
«قاسم سلیمانی» یَل کرمان

فرماندۀ محبوب شان گوید
هم از سرِ اخلاص و هم ایمان:


بر تو هزاران آفرین زینب(س)
تحسین و تجلیلِ متین زینب(س)

بر تو درودی بی کران بادا
ای یاور سلطانِ دین زینب(س)!