پیدا شدن سیاره جدید اتفاق ویژه سال 94 بود

به گزارش بولتن نیوز، برای بازیگری که هر وقت اسم «شبح کژدم‌» می‌آید، همه بلافاصله بازی قدرتمند او را در نقش محمود را به یاد می‌آورند. بازیگری که اگرچه در سال‌های 60 و 70 از جمله بازیگران پرکار سینمای ایارن بود اما در کارنامه بازیگری او از سال 86 و بازی در «دایناسور» دیگر فیلمی دیده نمی‌شود و حتی اولین فیلم سینمایی که در دولت نهم ساخت نیز هیچگاه مجال اکران پیدا نکرد. با این بازیگر پیشکوست سینمای ایران در خصوص سال 94 و آرزوهایش برای سال 95 به گفت‌وگو پرداخته‌ایم.

- سال 94 برای شما چگونه سپری شد؟

الماسی: سال بسیار سختی از همه نظر بود و به لحاظ کاری، درآمد، شرایط سیاسی و شرایط بین‌المللی فراز و نشیب‌هایی را شاهد بودم که باعث شد شرایط سختی را داشته باشم و از همه مهمتر بیکاری آدم را بسیار اذیت می‌کند.

- البته مشکل بیکاری در سینما سال‌هاست که با هنرمندان پیشکسوت دست به گریبان است و به نظر می‌رسد کسی هم قرار نیست فکری به حال این معضل کند.

الماسی: جالب اینجاست که من تنها بازیگری نمی‌کنم و در عرصه نوشتن و کارگردانی هم فعال هستم اما متأسفانه در هیچ کدام از این حوزه‌ها جایی برای کار کردن من و امثال من وجود نداشت و نه برای بازی پیشنهادی به من ارائه شد و نه برای تدریس و نه برای نوشتن و این شرایط بسیار سخت و طاقت‌فرسا است.

- در واقع تلخ‌ترین اتفاق سال 94 برای شما باید معضل بیکاری باشد؟

الماسی: همینطور است، البته اسم این شرایط را نمی‌توان بیکاری نامید بلکه نام بهترش عدم امنیت شغلی و عدم همراهی مسئولین با هنرمندان است چرا که ما چیز زیادی نمی‌خواهیم و فقط می‌خواهیم فعال باشیم اما نباید به واسطه مجراهای پنهان عده‌ای پرکار و عده دیگر مطلق بیکار باشند و این تبعیض‌ها بسیار آزاردهنده است.

- در بین همه این اتفاقات تلخ سال 94 آیا خاطره خوشی هم که به صورت ویژه به یادتان مانده باشد وجود دارد؟

الماسی: خاطره ویژه‌ای ندارم اما فکر می‌کنم پیدا شدن این سیاره کوچک در فضا و اینکه روز به روز قدرت لایزال خداوند بیشتر به بشر ثابت می‌شود اتفاق مهمی بود که البته رسانه‌ها خیلی به آن نپرداختند و به راحتی از کنار آن عبور شد. اما این اتفاق بار دیگر عظمت خالق هستی را در برابر کوچکی انسان نشان داد و یک نقطه روشنی را اثبات کرد که کسانی که وجود خداوند را انکار می‌کنند بالاخره چشمان خود را باز کنند.

- همیشه ایام نوروز مصادف شده است با آئین‌ها و سنت‌های دوست‌داشتنی که مردم تلاش می‌کنند آنها را به جا بیاورند شما کدام سنت و آئین نوروز را از همه بیشتر دوست دارید؟

الماسی: نوروز به دلیل ویژه بودنش آدم همیشه برنامه‌های زیادی برای آن دارد اما متناسب با درآمد ما هم سعی می‌‌کنیم آئین نوروز را به جا بیاوریم تمام آئین‌های نوروزی در پی تبیین یک معنا هستند و از چیدن سفره هفت‌سین تا دید و بازدید و پوشیدن لباس نو و خانه‌تکانی همگی معانی خاصی دارد و اگر هر کسی با هر کدام از این‌ها همراه شود پاسخ معنوی درونیات خودش را می‌گیرد و من هم خیلی دوست داشتم امسال به کوهستان‌های گیلان و مازندران بروم و آئین چاوشی‌خوانی روستائیان را از نزدیک ببینم. چرا که بشارت روزگار نو در این آئین بسیار زیبا است و من دوست داشم آن را ببینم اما متأسفانه فکر نمی‌کنم امکان این سفر مهیا باشد و از طرف دیگر با توجه به اینکه در ایام نوروز جمعیت قابل توجهی از تهران خارج می‌شوند شاید بهترین زمان برای تنفس در این شهر است تا آدم از هوای پاک تهران در نوروز بتواند استفاده کند.

- هر چند شما از تبعیض به عمل آمده در سال 94 گلایه‌مند بودید اما آیا نقش خاصی در این سال به شما پیشنهاد شد که به هر دلیل نتوانستید ایفا کنید و همچنان به آن نقش فکر می‌کنید.

الماسی: نه، چنین اتفاقی برای من رخ نداد و اگر پیشنهاد خوب و انسانی به یک بازیگر ارائه شود، باید ابله باشد که چنین موقعیتی را از دست بدهد و چنین اتفاقی برای من در سال 94 رخ نداد.

- آیا نقش خاصی در سینما وجود داشت که شما را درگیر خود کند؟

الماسی: البته در سینما نه، اما در واقعیت این اتفاق افتاد که دلم می‌خواست به جای آن فرد باشم اما عنوان کردن آن چندان فرقی به حال دیگران ندارد.

- برای مردم جامعه برای سال 95 چه آرزویی را دارید؟

الماسی: برای مردم آرزوی سلامتی، تندرستی و برقراری عدالت و عدم وجود تبعیض و نابرابری را دارم و آرزو می‌کنم با توجه به اینکه ما کشور بسیار ثروتمندی هستیم سال 95، شاهد وفور نعمت برای مردم باشیم اما متأسفانه دولتمردان همیشه به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار ما در این کشور فقط نفت و گاز داریم در حالی که منابع معدنی بسیار زیادی داریم که کشور ما را به یک کشور ثروتمند تبدیل می‌کند و امیدوارم روزی برسد که همه وزارتخانه‌های دولتی تبدیل به شرکت‌های ملی شوند تا همه مردم در جریان این منفعت‌ها قرار بگیرند و البته امیدوارم روزی برسد که همه خائنین به مملکت هم معرفی شوند و البته برای خودمان هم آرزو می‌کنم آنچنان که شایسته آن هستیم در بین مردم باقی بمانیم و امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که در حد تلاشمان برای آگاه کردن جامعه به اندازه تلاششان از امکانات بهره‌مند شوند آن هم بدون تبعیض و خط‌ کشی‌ها.

انتهای پیام/