احتمال فروش عالی«ایران برگر» و هزینه 100میلیاردی برای «محمد(ص)»

گروه سینما و تلویزیون، شب گذشته 20 بهمن ماه 93، دهمین قسمت از ویژه برنامه رادیویی «سودای سیمرغ» بطور زنده از محل برگزاری سی وسومین برگزاری جشنواره بین المللی فیلم فجر در برج میلاد از رادیو گفتگو پخش شد.
 
به گزارش بولتن نیوز، در ابتدای این برنامه و در بخش «سینمای اندیشه» گفتگویی از استاد رحیم‌پور ازغدی پخش شد.

وی در این گفتگو بیان داشت: «یک نکته مهم در فیلم سازی گره زدن مفاهیم انقلاب با نیازهای واقعی مردم است. در ذهن برخی این است که یک چیزی داریم به اسم شعارهای انقلاب و امام و رهبری و یک چیزی نیز داریم به اسم واقعیت های زندگی. نمی فهمند این همان است. یعنی وقتی علیه استکبار و صهیونیستم شعار می دهی، چیزی بی ربط با زندگی تو، عزت تو و استقلال تو نیست که بعد بگویی یک عده می گویند ایدئولوژی و یک عده می گویند منافع. نه! منافع تو در ایدئولوژی تو است. منافع تو در همین مقاومت است.»
 
در ادامه برنامه، هادی محمدیان و حامد جعفری، کارگردان و تهیه کننده انیمیشن «شاهزاده روم» سودای سیمرغ شدند. محمدیان در این ابتدای این گفتگو بیان داشت: انیمیشن یک بحث استراتژیک در سینما است. با رشد خیلی زیاد تکنولوژیک در حوزه سینما، انیمیشن یک هنر «های تک» شده است. این هنر، جذابیت های زیادی ایجاد کرده است و از آنجایی که با مخاطب کودک و نوجوان سروکار دارد به لحاظ اقتصاد سینما نیز ارزش زیادی دارد.
 
وی افزود: چون دست سازندگان انیمیشن نیز در خلق یک فضای جدید و متفاوت از آنچه در زندگی روزمره وجود دارد، در انیمیشن باز است، لذا هنری است که مورد استقبال در جهان قرار گرفته است. اما در ایران به دلیل همان «های تک» بودن که هم ابعاد یک اثر سینمایی را دارد و هم به دلیل دخالت تکنولوژی در آن، تا امروز توجه ای بدان نمی شد. اما به زعم بنده دهه 90، دهه انیمیشن ایران است.
 
این کارگردان ادامه داد: از آنجایی که می بینیم همکاران بنده در این حوزه چگونه در حال فعالیت و تلاش هستند، به نظرم قابلیت پیشرفت زیادی در این عرصه داریم. شاید بتوان  جای خالی آثار خود را در سینمای جهان با انیمینش پر کنیم. پرداختن به انیمیشن، باعث رشد سینمای ایران نیز خواهد شد. چرا که به زعم بسیاری، سینمای ایران از نظر تکنولوژیک از سینمای جهان عقب است و رشد در انیمیشن باعث رشد در حوزه های تکنولوژیک سینمای رئال ایران نیز خواهد شد.
 
محمدیان درباره گروه سازنده این اثر خاطرنشان کرد: ما موسسه ای با نام «هنر پویا» هستیم که نزدیک به 10 سال است درحال فعالیت تخصصی در حوزه انیمیشن هستیم. اغلب در قالب کارهای کوتاه و برای تلویزیون فعالیت کردیم. تجربه سینمایی تا بحال نداشتیم و این اولین اثر سینمایی ما بود.
 
وی افزود: ما مسیری را شروع کردیم تا افرادی که مستعد هستند را جذب کنیم و در قالب آموزش هایی توسط افراد مسلط، کم کم آنها را وارد حیطه تولید کنیم. درباره گسترش حوزه انیمیشن در شهرستان ها و شهرهای کوچک به دلیل مانوس بودن نسل جوان با ابزارهای تکنولوژیک شاهد این رویه هستیم. به نظرم این اتفاق مهمی است که مرزی نمی شناسد؛ در تهران یا شهرستان فرقی نمی کند. تکنولوژی مرزی ندارد و به زودی شاهد بارورشدن این عرصه در همه کشور خواهیم بود.
 
در ادامه برنامه حامد جعفری، تهیه کننده انیمیشن «شاهزاده روم» درباره هزینه تولید این اثر بیان داشت: ما سراغ بسیاری از نهادهای دولتی برای تأمین بودجه تولید این اثر رفتیم. اما الحمدلله این پروژه با پولی که توسط سرمایه گذاران خصوصی تأمین شد، ساخته شد. یعنی کسانی که در این پروژه پول دادند، اعتقادی همراهی کردند. افرادی بودند از یک سکه تا 200 میلیون کمک کردند. ما سراغ بسیاری از مراکز برای تأمین بودجه رفتیم، اما تنها کمکی که کردند 5 درصد از هزینه ساخت پروژه را در قالب یک وام سه ماهه به ما دادند. غیر از این کسی کمک نکرد.
 
وی درباره این عدم اقبال سرمایه گذارن بیان داشت: شاید تجربه هایی که از همکاری در پروژه های انیمیشن داشتند، همکاری موفقی نبود. اما ما توانستیم با رایت عربی کار، بخشی از هزینه ها را جبران کنیم.
 
جعفری درباره دوبله اثر به زبان های دیگر عنوان داشت: دوبله عربی کار در حال انجام است. آقای ناصر طهماسب مدیر دوبلاژ کار هستند.
 
در بخش دوم برنامه داود زادمهر و احسان ناظم بکایی، از منتقدان سینما در نشست نقد و بررسی فیلم «ایران برگر» میهمان برنامه سودای سیمرغ شدند. زادمهر در این باره بیان داشت: فکر می کنم بیشتر از خود فیلم، معروفیتش قبل از نمایش به عکس هایی بود که از آن بیرون آمده بود. باید گفت فیلم آقای تنابنده بود نه آقای جوزانی.
 
وی افزود: فی الواقع می توانم بگویم توقع ما خیلی بیشت از این بود. داستان فیلم بسیار کلیشه ای و همان دعوای حیدری- نعمتی بود، با یک دختری از یک گروه و پسری از گروه دیگر که می خواهند با هم ازدواج کنند و پدرها که با هم رقیبند طبیعتا اجازه نمی دهند. بجز این، همه داستان بر قابلیت های شخصی بازیگران سوار بود.
 
این منتقد سینما خاطرنشان کرد: تا جایی که خاطرم است همه بازیگران بخشی از نقش خود در فیلمی دیگر را بازی می کردند. خانم لرستانی، همان بازیگر فیلم «اخراجی ها» بودند. خانم گوهر خیراندیش، همان نقش در فیلم «جنگجوی پیروز» را بازی کردند. آقای تنابنده دقیقا از همان کلیشه «پایتخت» آمده بودند و حتی خانم جعفری جوزانی عینا نقشی که بیش از یک دهه پیش در «آژانس دوستی» بازی کرده بودند را ایفا کردند.
 
زادمهر ادامه داد: این بازی ها کنار هم گذاشته شده بود، به همراه یک داستان یک خطی و یکسری اتفاقاتی که فکر می کنم خیلی پس و پیش کردن آنها نیز باعث نمی شد فیلم از دست برود. وحدتی در روایت دیده نشد. یک سری شوخی نه چندان خنده دار که البته اگر توانایی شخص آقای تنابنده را کنار بگذارید، چیز خاصی باقی نمی ماند. در کل باید گفت فیلم دستاورد عوامل در آثار قبلی خود بود.
 
در ادمه احسان ناظم بکایی پیرامون این فیلم خاطرنشان کرد: به نظرم «ایران برگر» یکی از پرفروش ترین فیلم های سال آینده خواهد بود. تمام المان های فروش را دارد. اتفاقی در این فیلم رخ داده که اتفاق  خوشایندکننده ای است. و آن حضور آقای علی نصیریان است. چقدر جای این مرد در سینمای امروز خالی بود و چقدر نسل قدیمی های ما در سینما نیستند و چهره های تکراری پر کرده اند.
 
وی افزود: «ایران برگر» به نظرم اکران نوروزی خواهد داشت و سود سرشاری را نصیب خانواده جوزانی خواهد کرد. در حقیقت خانواده جعفری جوزانی از همان فرمول «اخراجی ها» استفاده کردند برای آنکه فیلمی بسازند که به فروش برسد. می خواستند فیلمی پرفروش بسازند و اصلا موارد دیگر برایشان مهم نبود. یک فیلم به شدت طولانی که دلشان نیامده بود تدوین کنند. فکر می کنم طولانی ترین فیلم جشنواره نیز بود.
 
این منتقد سینما ساخت «ایران برگر» در راستای هیچ کدام از اهداف هنری ندانست و گفت: این فیلم تنها آمده تا فروش کند و فروش هم می  کند. چون همه المان هایی که امتحان پس داده اند را جمع کرده است. هدف فیلم کاملا تجاری است.
 
در ادامه این نشست زادمهر درباره فیلم «جامه دران» نیز عنوان داشت: اشکالی که در این فیلم می بینم این است که یک فیلم خیلی سخت می تواند یک داستان یک خطی را به خوبی روایت کند به گونه ای که داستان خود را لو ندهد. از این جنبه این فیلم از نقطه ای به بعد بخاطر تشخیص انتهای فیلم، بسیار آزاردهنده شد. ضمن اینکه ما در این فیلم از نقطه ای قهرمان داستان را از دست می دهیم. خود این مسئله که یک کارگردان بدون آنکه داستان یک خطی خود را لو ندهد، فیلم را به نقطه اوج خود برساند و بسط دهد، ظاهرا در جشنواره امسال کار بسیار سختی شده است.
 
وی ادامه داد: همانطور که اگر در آرا مردمی دقت کنیم فیلم های صدر، فیلم هایی هستند که به شدت با رفت و برگشت زمان و تعدد شخصیت ها کار می کنند. فکر می کنم فیلمسازان نیز از این حربه برای داستان گویی سرراست استفاده می کنند.
 
در ادامه نظام بکایی پیرامون این فیلم بیان داشت: فیلم به نظرم از آن دست فیلم هایی است که خانواده ها دوست دارند. ماجرای زن زجرکشیده و المان هایی از این دست که برای مخاطب عام جذاب است. ماجرا سر و ته دارد و روایت سرراستی دارد. من از این فیلم بدم نیامد. یک اشکالی داشت همین بود که می فهمیدید ته فیلم این است و می توانستید از سالن بیرون بروید.
 
وی در انتها بیان داشت: امروز دیدم در طبقه پایین سالن همایش های برج میلاد به افرادی خاص برای تماشای فیلم محمد(ص) در سه سانس در سینما فرهنگ بلیط می دهند. من اصلا نمی فهمم! این کار در چند سال اخیر سابقه نداشته است. اگر این فیلم، فیلم خوبی است پس باید همه ما آن را ببینیم و در سینما میلاد اکران شود، نه در سه سانس و برای عده ای خاص. این غیرعادی است. من از آقای مجیدی می خواهم این امکان را فراهم کنند.
 
ناظم بکایی با گله از این رویه اظهار داشت: همه کسانی که فیلم می سازند دوست دارند تا فیلم شان را همه ببینند، نه اینکه مخفی کنند. این فیلم توپستویی نیست! 100 میلیارد برای آن هزینه شده است، و باید همه ما آن را ببینیم و هیچ ترسی نداشته باشیم از اینکه نقد شود. فیلم محمد (ص) فیلم همه ما است. در این روزهایی که به این پیامبر توهین می شود، باید پخش شود. فیلم تعبدی نیست که بنشینیم و بگوییم به به چه فیلم خوبی است. نقاط ضعف و قوت دارد. نترسیم. در برج میلاد اکرانش کنیم و به اهالی رسانه اعتماد کنیم.
 
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر از 12 تا 22 بهمن 93 در 29 سالن سینمایی و برج میلاد برگزار می شود. «سودای سیمرغ» به تهیه‌کنندگی محمدجواد طالبی و اجرای سیدامیر جاوید، برنامه ای انتقادی است که به مدت ده شب بطور از زنده از محل برگزاری جشنواره در برج میلاد از ساعت 18 الی 19 روی آنتن رادیو گفتگو موج 103.5 مگاهرتز می رود.