کرمان خودرو، قلب تپنده خودروسازی در دل کویر

گروه اقتصادی - حسین دلاور، صنعت خودروسازی کشور فقط به ایرانخودرو و سایپا محدود نمیشه. قلب تپنده تولید خودرو فقط جاده مخصوص نیست.
شاید چشمه ای از حیات تولید خودرو در کشور، 20 سالی هست که در قلب کویر و تاریخ این مملکت داره فعالیت میکنه.

به گزارش بولتن نیوز، خیلی مواقع میریم و تاریخچه خودروسازان خارجی رو میخونیم که خیلی جالب و جذاب هست. ولی واقعا درست نیست که بی اطلاع از صنعت خودرو کشور باشیم.
امروز میخوایم یه بررسی اجمالی از فعالیت گروه کرمان خودرو یا گروه صنایع خودروسازی کرمان داشته باشیم.
گروه کرمان خودرو از بخش های مختلفی تشکیل شده. اولین و معروف ترین گروه اون، کرمان موتور هست که در سال 1373 تاسیس شد و تا سال 1375 در حال واردات خودرو و تاسیس خط تولید دوو بود. توی سال 1375 دوو سیلو وارد خط تولید کرمان موتور شد. البته پیش از این از سال 1369 این گروه توسط شرکت خودروسازی کرمان اقدام به واردات ابتدایی انواع دوو کرده بود، ولی رسما از سال 1373 عملیات عمرانی ساخت خط تولید آغاز شد.


توی سال 1379 در کنار خط تولید سیلو، خط تولید دوو ماتیز هم اضافه شد.
تولیدات این محصولات تا اواخر سال 1383 ادامه داشت تا اینکه رسماً شرکت دوو به علت ورشکستگی توسط GM آمریکا خریداری شد و قطع همکاری دوو با کرمان موتور رقم خورد.
کرمان موتور توی سال 1387 لیفان 520 رو روانه بازار کرد که یه سری مشکلات داشت. بعد در سال 1389 لیفان 620 با موتور 1.6لیتری رو داد و بعدش نسخه تلنت با امکانات بیشتر و موتور 1.8 لیتری رو عرضه کرد. این روزها با تحکیم همکاری با شرکت لیفان و جِی.اِی.سی یا JAC تونسته محصولاتی مثل لیفان 620 و لیفان X60 و JAC J5 و JAC S5 رو روی خط تولید داشته باشه. تا چندی پیش لیفان 520 و JAC J3 هم روی خط تولید بودن که این روزها آمارها میگن که تولیدی دیگه ندارن.
- پس تا اینجای کار شرکت کرمان موتور و گروه کرمان خودرو، شرکتی هست که با ارائه محصولات خوبی از برند دوو محبوبیت پیدا کرده و هنوز که هنوزه نام دوو اعتباری برای این گروه هست. از طرفی محصول نسبتا بدی به نام لیفان 520 رو توی رزومه خودش داره و الان با برند لیفان و jac تونسته بازار خوبی رو داشته باشه. مخصوصاً JAC J5 اتومات که این روزها هم از نظر فنی و کیفیت و هم از نظر بازار خوش درخشیده.


در همین کش و قوس های واگذاری دوو به GMبود که کمی اونطرف تر گروه کرمان خودرو، با احداث شرکت خودروسازی راین در سال 1382، پای میز مذاکره با هیوندای رفتن و هیوندای اکسنت یا ورنا رو در خرداد 83 و هیوندای النترا یا آوانته رو در مرداد 84 روانه بازار داخل کردن. این دو محصول هم اوایل دهه 90 خاک ایران رو ترک گفتن و هرگز نسل جدید این خودروها به صورت تولید داخل وارد نشد.
گروه خودروسازی راین در سال 1390 خط تولید وولیکس C30 رو احداث کرد و در ابتدا C30 رو در نسخه های اتومات و دنده ای عرضه کرد که امروز این محصول فقط با نسخه دنده ای عرضه میشه. گروه خودروسازی راین اولش توی فروش این خودرو مشکل داشت ولی این روزها وضعیت بهتری داره و نسبتا تونسته ماشین رو به بازار معرفی کنه.
- پس دو محصول خوش کیفیت و خوب توی رزومه کاری گروه کرمان خودرو قرار داره، یکی آوانته و یکی ورنا. محصول C30 هم از کشور چین که واقعا کارشناسان خودرو او رو به عنوان بی کیفیت نمیشناسن و بازار معمولی خودش رو داره.

باز یکم اونطرف تر این گروه، خودروسازی بم یا بم خودرو رو ساخت که در سال 1381 تاسیس شد و در سال 1382 خط تولید آماده کار شد و فولکس گل با مدل 1384 روانه بازار شد و استقبال خوبی اون سال ها ازش شد و به رقابت با 206 و پرتون پرداخت و تا لحظات آخر تولید هم مشتری خودش رو داشت و هنوز هم داره.


یکم که گذشت توی سال 1387 خودروسازی بم یه بخشی رو به نام خودروسازی وستی ساخت که خودروهای کم مصرف رو احیا کنن و وارد مذاکره با هافی چین شد و سال 1389 لوبو رو به بازار عرضه کرد و شکست سختی رو متحمل شد.
- تا اینجا کار، گروه کرمان خودرو با خودروسازی بم یک پیروزی و یک شکست رو تجربه کرده بود.

با یه نگاه کلی به نوع فعالیت گروه کرمان خودرو میفهمیم که این شرکت تونسته افراد زیادی رو در کرمان مشغول به کار کنه و در برهه های مختلف زمانی سعی داشته که کیفیت مطلوبی رو بده. مطمئنا اگه بحث تحریم ها و عدم تمایل همکاری شرکت های معتبر نبود، این روزها شرکت های دیگه ای جای چینی ها با این گروه کار میکردن. ولی باز هم با توجه به مقایسه ساده و منابع معتبر استاندارد محصولات چینی این شرکت از نظر کیفی و ایمنی بالاتر از خیلی محصولات تولید داخل دیگه قرار میگیرن.
جالبی کرمان خودرو این هست که تونست با معرفی برندهای نام آشنا هم اعتبار خودشو بالا ببره و هم اعتباری به اون برند های بده. مثل لیفان و JAC و گریت وال. اما شرکت هایی مثل ایرانخودرو و سایپا بخاطر سیاست های اشتباهشون بعضی ماشین ها رو توی ایران خراب کردن. حتی زمانی که فقط واردکننده بودن. ایرانخودرو پژو 407 رو توی ایران خراب کرد. سوزوکی کیزاشی رو به علت عدم معرفی درست و عدم برنامه دقیق به خاک سیاه نشوند. حتی همین سوزوکی گرندویتارا هم که یه ژاپنی اصیل هست رو به اسم یه ماشین الکی گرون به مردم نشون داد. حتی نام پژو رو هم پیش مردم ایران خراب کرد.
شرکت سایپا اسم ماشین کره ای رو خراب کرد. سیتروئن C5 رو بدبخت کرد. نیسان قشقایی با این که برای پارس خودرو بود ولی عاقبت خوشی رو ندید و این روزها احتمال خراب شدن سراتو هم هست و برندهای چینی که دارن با سایپا همکاری میکنن هنوز اعتبار خوبی پیدا نکردن.

استان به نظر من خیلی از نظر خودروسازی باید برای ما مهم باشه. چون به محض اینکه قرار باشه بحث ریسک سرمایه گذاری و همکاری درست برندها خودرو در ایران باشه، مسلما این گروه خیلی با دست بازتری میتونه کار بکنه.
یه نگاه ساده به ما میگه که کرمان خودرو با زیر مجموعه های خودش 18 عنوان خودرو از سال 1369 به بازار عرضه کردن که 2 خودروی اون شکست نسبی خوردن( لوبو و لیفان 520) و J3 و لیفان 620 معمولی، بازار عادی و ساده ای داشتن و 14 عنوان بقیه خودروهاشون ماشین های خوب و خوش فروشی در بازار هستن و کرمان خودرو تا به حال اسم ماشینی رو طوری خراب نکرده که اعتبار یه برند زیر سوال بره.


خیلی ها فقط اهل انتقاد و کوبیدن هستن. ولی شخصا این رو میبینم که اگه بحث مشکل های موجود نبود، امروز این گروه خودروسازی به شکلی فعالیت میکرد. شاید به هدف اوردن فولکس پاسات و تورانگ به ایران میرسید و شاید برنامه تولید نسل جدید النترا و اکسنت و i20 به نتیجه خوبی میرسید.

نظر نهایی باز هم با شما عزیزان...