بازخوانی گزارش اخیر «گرت پورتر» در «آنتی وار» دربارۀ رابط ایران و آژانس؛
«آژانس انرژی اتمی» یا وزارت امور خارجۀ رژیم صهیونیستی؟!
«گرت پورتر» درگزارشی در پایگاه اینترنتی«آنتی وار» تحت عنوان «چرا آژانس بین المللی انرژی اتمی پیشنهاد ایران را مبنی بر بازرسی از یکی از تاسیسات ادعایی نپذیرفت» نوشت: وقتی ایران ماه گذشته پیشنهاد داد تا به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه دهد تا از منطقه مریوان در مجاورت مرز عراق دیدن کنند، انتظار می رفت تا آژانس با روی باز از این فرصت استقبال کند.
گروه بین الملل، پایگاه اینترنتی «آنتی وار» در گزارشی به قلم «گرت پورتر» تحت عنوان «چرا آژانس بین المللی انرژی اتمی پیشنهاد ایران را مبنی بر بازرسی از یکی از تاسیسات ادعایی نپذیرفت» نوشت: وقتی ایران ماه گذشته پیشنهاد داد تا به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه دهد تا از منطقه مریوان در مجاورت مرز عراق دیدن کنند، انتظار می رفت تا آژانس با روی باز از این فرصت استقبال کند.
به گزارش بولتن نیوز، آژانس ماه ها بود که شکایت داشت ایران اطلاعات و دسترسی لازم را برای «روشن شدن» ادعاها درباره آزمایش های مرتبط با تسلیحات هسته ای فراهم نمی کند. ولی واکنش فوری آژانس به پیشنهاد ایران و نیز سوابق قبلی مسئله مریوان نشان داد که آژانس بین المللی انرژی اتمی چندان علاقه ای به مغتنم شمردن این فرصت ندارد.
به نظر می رسد علّت اصلی این بی میلی آژانس این بود که در منبع تامین اطلاعات درباره آزمایش های ادعایی محل دقیق سایت جایی که ادعا می شد، آزمایش ها در آنجا صورت گرفته است، ذکر نشده بود.
در گزارش نوامبر سال 2011 آژانس آمده بود، اطلاعات دریافتی از یک«کشور عضو» نشان می دهد ایران «یک رشته آزمایش های بزرگ با قدرت انفجاری بالا» با استفاده از تکنیک به کار رفته در چاشنی های انفجاری در منطقه مریوان انجام داده است.
با این همه در تحولی چشمگیر در فرایند مذاکرات ایران و آژانس برای حل و فصل «ابعاد احتمالی نظامی» فعالیت های ایران، رضا نجفی نماینده دائم ایران روز 21 نوامبر طی سخنانی خطاب به اعضای شورای حکام آژانس گفت کشورش آماده است تا برای اثبات بی پایه و اساس بودن این ادعاها، برای آژانس یک امکان مدیریت شده دسترسی به منطقه مریوان را فراهم سازد.
وی افزود: «در صورت بازدید از محل دقیق انجام این آزمایش های ادعایی، به راحتی می توان رد آنها را گرفت.»
وی تصریح کرد این کشور عضو که در گزارش آژانس نامی از آن برده نشده - و به گفته ایران این کشور آمریکا یا اسرائیل است - باید محل دقیق سایت چنین آزمایشی را تعیین کند. در غیر این صورت این کشور باید اعتراف کند که تلاش کرده با ارائه اطلاعات جعلی و نادرست، آژانس را گمراه سازد.
نجفی افزود: «در واقع چنین سایتی اصلاً وجود خارجی ندارد.»
پاسخ جیل تودور سخنگوی یوکیا آمانو دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به این اظهارات نامفهوم بود. وی گفت: «وضعیت درخصوص بازدید از منطقه مریوان به آن آسانی که ایران اعلام می کند نیست. آژانس درباره این پیشنهاد با ایران مذاکره خواهد کرد.»
با گذشت دو هفته از پیشنهاد ایران، آژانس همچنان درخصوص برقراری تماس با تهران برای مذاکره در خصوص این مسئله سکوت اختیار کرده است.
سرژ گس مدیر روابط عمومی آژانس در پاسخ به پرسش نویسنده در روز سوم دسامبر در این باره می گوید: «موضوع همچنان در دست بررسی است.»
در هر حال یک منبع نزدیک به آژانس به من(نویسنده) در این باره گفت موضوع بازدید از منطقه مریوان فعلاً در شرایط کنونی از دستور کار خارج شده و اصلاً مطرح نیست.
با این همه دفتر نمایندگی ایران در آژانس نیز اعلام کرده است تهران هیچ چیز جدیدی به پیشنهاد نجفی در این زمینه اضافه نکرده است.
تحت این شرایط تامل و بی میلی کنونی آژانس درباره بازدید از منطقه مریوان، با توجه به انتقادات قبلی یوکیا آمانو از کوتاهی ایران در تامین اطلاعات لازم درباره سایت های مشکوک، جای تعجب دارد و قابل بررسی است.
آمانو روز 31 اکتبر طی سخنانی در موسسه بروکینگز در اشنگتن اعلام کرده بود که ایران هنوز اطلاعات لازم را درباره مسائل مورد توافق در تابستان گذشته که یکی از آنها ازمایش های انفجاری ادعایی است ارائه نکرده است. ولی به جای پیگیری موضوع بازرسی احتمالی از سایت مورد ادعا در مریوان، آمانو منحصراً تمام توجه خود را به دسترسی به سایت نظامی پارچین متمرکز کرده است که به موجب گزارش سال 2011 آژانس ایران درسال 2000 در آنجا یک اتاقک مهار آزمایش انفجاری ایجاد کرده است.
در هر حال در این گزارش ادعا نشده ایران از این سیلندر در پارچین برای آزمایش انفجاری مرتبط با سلاح هسته ای استفاده کرده باشد.
رابرت کلی کارشناس سابق تسلیحات هسته ای آژانس که دو بار ریاست تیم عملیاتی آژانس را در عراق برعهده داشته است، می گوید بدین ترتیب موضوع بازرسی از سایت ادعایی منطقه مریوان، باید در صدر اولویت های آژانس قرار داشته باشد. وی در فوریه سال 2012 در مصاحبه با «جاناتان تیرون» در «بلومبرگ نیوز» گفت: «آژانس باید مریوان در اولویت نخست قرار دهد زیرا این موضوع در آخرین گزارش مطرح شده بود.»
یک روز پس از اظهارات کلی در باره مریوان، علی اصغر سلطانیه سفیر ایران در آژانس خطاب به هیئت بازدید کننده آژانس که درخواست بازدید از پارچین را داشت گفت آن ها می توانند به جای آن از مریوان بازدید کنند. ولی هیئت آژانس این پیشنهاد را با استناد به عدم آمادگی برای این سفر رد کرد.
آژانس پس از آن هرگز به طور علنی به موضوع مریوان اشاره ای نکرد تا اینکه پیشنهاد نجفی در شورای حکام مطرح شد. تنها دلیل منطقی برای بی میلی کنونی آژانس به پیگیری چنین بازدیدی از مریوان این می تواند باشد که آن کشور عضو در اطلاعات خود مکان سایت مورد ادعا را در منطقه مریوان مشخص نکرده است.
مریوان یکی از مناطق استان کردستان در غرب ایران است که 151 روستای پرجمعیت دارد و کل جمعیت آن بالغ بر 170 هزار نفر برآورد می شود. آژانس بین المللی انرژی اتمی قطعا از طریق تصاویر ماهواره ای به کل منطقه مریوان دسترسی دارد و می تواند با بررسی این تصاویر به دنبال هر گونه سایت احتمالی که به محل انجام آزمایش های ادعایی شباهت داشته باشد، بگردد. ظاهراً کارشناسان آژانس در بررسی های خود هیچ مکان خاصی را که به نظر به محل آزمایش شباهد داشته باشد، پیدا نکردند.
ادعای مربوط به آزمایش ها در مریوان تنها مورد غیرموثق نبود. گزارش های اطلاعاتی درباره سیلندر انفجاری ادعایی در پارچین نیز متضمن اطلاعات موثق و مستند نبود.
در گزارش اوت سال 2012 آژانس آمده است، سایت پارچین در مارس سال 2011 شناسایی شده است. اطلاعات در متن این گزارش همواره به یک یا دو کشور عضو استناد دارد که نامی از آنها برده نشده است.
کاربرد فاعل مجهول به آژانس این امکان را می دهد تا از پاسخ به این پرسش که در نهایت چه کسی باید مکان دقیق آزمایش را شناسایی کند طفره برود. این نکته بر این موضوع دلالت دارد که شناسایی سایت پارچین نیز شاید در نتیجه بررسی تصاویر ماهواره ای حاصل آمده باشد. این واقعیت که اعضای ناشناس این اطلاعات را به آژانس ارائه کرده اند، خود دلیل دیگری است که اعتبار اطلاعات مورد استناد آژانس در طرح آنچه که آمانو از آن «پرونده » تحقیقات هسته ای محرمانه احتمالی ایران نام می برد، زیر سئوال می رود.
به رغم ماهیت مشکل آفرین گزارش هایی که تاکنون درکانون مسئله «ابعاد نظامی فعالیت های هسته ای ایران» قرار دارد، برخورد منفعلانه رسانه های خبری آمریکا با این مسئله همچنان برخودداری ایران از صدور مجوز بازرسی آژانس از سایت پارچین متمرکز است. آنها طوری وانمود می کنند که ایران چیزی را پنهان می کند.
درعین حال هیچیک از رسانه های آمریکایی به موضوع پیشنهاد ایران درباره مریوان به هیچ وجه نمی پردازد. در هر حال برای بی میلی ایران در صدوز مجوز بازرسی از پارچین، توضیحات عدیده ای وجود دارد.
نخست آن که ایران نمی خواهد بدین ترتیب راه را برای بازرسی از تاسیسات نظامی خود آن هم بر مبنای اطلاعاتی بی پایه و اساس هموار سازد، تا قدرت های دشمن بخواهند از این طریق و بازشدن درهای تاسیسات نظامی ایران به روی بازرسان، درباره فعالیت های نظامی ایران جاسوسی کنند. دیگر آنکه نمی شود از ایران انتظار داشت تا بدون دریافت امتیازی برابر و هم وزن این امتیاز از آژانس بین المللی انرژی اتمی، بخواهد اهرم های چانه زنی خود را در مذاکرات نهایی از دست بدهد.
به هرتفسیر آنچنان که از این گزارش و نمونه های مشابه می توان دریافت، آژانس چگونه در آستانه مذاکرات سیاسی ایران، ملعبه صهیونیست ها شده و در پی خواست سیاسی رژیم صهیونیستی خط انحرافی تبلیغاتی ای علیه ایران کلید زده و بدون آن که هیچ سندی ارائه کند، تنها به اتهام زنی های افراطی به شیوۀ خود سران اسرائیل پرداخته و درصورتی که نسبت به این رفتار غیرقانونی و غیراخلاقی آژانس بین المللی انرژی اتمی پاسخی درخور داده نشود، باید در آینده نیز منتظر چنین شیطنت ها و کارشکنی هایی باشیم. شیطنت هایی که بعضاً در برهۀ زمانی ای خاص قادرند بسیار بیش از حد تصور دیپلماتیک تاثیرگذار بوده و احیاناً با جعل واقعیت های سیاسی موجود، باخود نتایجی باورناپذیر به همراه بیاورند.
به گزارش بولتن نیوز، آژانس ماه ها بود که شکایت داشت ایران اطلاعات و دسترسی لازم را برای «روشن شدن» ادعاها درباره آزمایش های مرتبط با تسلیحات هسته ای فراهم نمی کند. ولی واکنش فوری آژانس به پیشنهاد ایران و نیز سوابق قبلی مسئله مریوان نشان داد که آژانس بین المللی انرژی اتمی چندان علاقه ای به مغتنم شمردن این فرصت ندارد.
به نظر می رسد علّت اصلی این بی میلی آژانس این بود که در منبع تامین اطلاعات درباره آزمایش های ادعایی محل دقیق سایت جایی که ادعا می شد، آزمایش ها در آنجا صورت گرفته است، ذکر نشده بود.
در گزارش نوامبر سال 2011 آژانس آمده بود، اطلاعات دریافتی از یک«کشور عضو» نشان می دهد ایران «یک رشته آزمایش های بزرگ با قدرت انفجاری بالا» با استفاده از تکنیک به کار رفته در چاشنی های انفجاری در منطقه مریوان انجام داده است.
با این همه در تحولی چشمگیر در فرایند مذاکرات ایران و آژانس برای حل و فصل «ابعاد احتمالی نظامی» فعالیت های ایران، رضا نجفی نماینده دائم ایران روز 21 نوامبر طی سخنانی خطاب به اعضای شورای حکام آژانس گفت کشورش آماده است تا برای اثبات بی پایه و اساس بودن این ادعاها، برای آژانس یک امکان مدیریت شده دسترسی به منطقه مریوان را فراهم سازد.
وی افزود: «در صورت بازدید از محل دقیق انجام این آزمایش های ادعایی، به راحتی می توان رد آنها را گرفت.» وی تصریح کرد این کشور عضو که در گزارش آژانس نامی از آن برده نشده - و به گفته ایران این کشور آمریکا یا اسرائیل است - باید محل دقیق سایت چنین آزمایشی را تعیین کند. در غیر این صورت این کشور باید اعتراف کند که تلاش کرده با ارائه اطلاعات جعلی و نادرست، آژانس را گمراه سازد.
نجفی افزود: «در واقع چنین سایتی اصلاً وجود خارجی ندارد.»
پاسخ جیل تودور سخنگوی یوکیا آمانو دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به این اظهارات نامفهوم بود. وی گفت: «وضعیت درخصوص بازدید از منطقه مریوان به آن آسانی که ایران اعلام می کند نیست. آژانس درباره این پیشنهاد با ایران مذاکره خواهد کرد.»
با گذشت دو هفته از پیشنهاد ایران، آژانس همچنان درخصوص برقراری تماس با تهران برای مذاکره در خصوص این مسئله سکوت اختیار کرده است.
سرژ گس مدیر روابط عمومی آژانس در پاسخ به پرسش نویسنده در روز سوم دسامبر در این باره می گوید: «موضوع همچنان در دست بررسی است.»
در هر حال یک منبع نزدیک به آژانس به من(نویسنده) در این باره گفت موضوع بازدید از منطقه مریوان فعلاً در شرایط کنونی از دستور کار خارج شده و اصلاً مطرح نیست.
با این همه دفتر نمایندگی ایران در آژانس نیز اعلام کرده است تهران هیچ چیز جدیدی به پیشنهاد نجفی در این زمینه اضافه نکرده است. تحت این شرایط تامل و بی میلی کنونی آژانس درباره بازدید از منطقه مریوان، با توجه به انتقادات قبلی یوکیا آمانو از کوتاهی ایران در تامین اطلاعات لازم درباره سایت های مشکوک، جای تعجب دارد و قابل بررسی است.
آمانو روز 31 اکتبر طی سخنانی در موسسه بروکینگز در اشنگتن اعلام کرده بود که ایران هنوز اطلاعات لازم را درباره مسائل مورد توافق در تابستان گذشته که یکی از آنها ازمایش های انفجاری ادعایی است ارائه نکرده است. ولی به جای پیگیری موضوع بازرسی احتمالی از سایت مورد ادعا در مریوان، آمانو منحصراً تمام توجه خود را به دسترسی به سایت نظامی پارچین متمرکز کرده است که به موجب گزارش سال 2011 آژانس ایران درسال 2000 در آنجا یک اتاقک مهار آزمایش انفجاری ایجاد کرده است.
در هر حال در این گزارش ادعا نشده ایران از این سیلندر در پارچین برای آزمایش انفجاری مرتبط با سلاح هسته ای استفاده کرده باشد.
رابرت کلی کارشناس سابق تسلیحات هسته ای آژانس که دو بار ریاست تیم عملیاتی آژانس را در عراق برعهده داشته است، می گوید بدین ترتیب موضوع بازرسی از سایت ادعایی منطقه مریوان، باید در صدر اولویت های آژانس قرار داشته باشد. وی در فوریه سال 2012 در مصاحبه با «جاناتان تیرون» در «بلومبرگ نیوز» گفت: «آژانس باید مریوان در اولویت نخست قرار دهد زیرا این موضوع در آخرین گزارش مطرح شده بود.»
یک روز پس از اظهارات کلی در باره مریوان، علی اصغر سلطانیه سفیر ایران در آژانس خطاب به هیئت بازدید کننده آژانس که درخواست بازدید از پارچین را داشت گفت آن ها می توانند به جای آن از مریوان بازدید کنند. ولی هیئت آژانس این پیشنهاد را با استناد به عدم آمادگی برای این سفر رد کرد.
آژانس پس از آن هرگز به طور علنی به موضوع مریوان اشاره ای نکرد تا اینکه پیشنهاد نجفی در شورای حکام مطرح شد. تنها دلیل منطقی برای بی میلی کنونی آژانس به پیگیری چنین بازدیدی از مریوان این می تواند باشد که آن کشور عضو در اطلاعات خود مکان سایت مورد ادعا را در منطقه مریوان مشخص نکرده است.
مریوان یکی از مناطق استان کردستان در غرب ایران است که 151 روستای پرجمعیت دارد و کل جمعیت آن بالغ بر 170 هزار نفر برآورد می شود. آژانس بین المللی انرژی اتمی قطعا از طریق تصاویر ماهواره ای به کل منطقه مریوان دسترسی دارد و می تواند با بررسی این تصاویر به دنبال هر گونه سایت احتمالی که به محل انجام آزمایش های ادعایی شباهت داشته باشد، بگردد. ظاهراً کارشناسان آژانس در بررسی های خود هیچ مکان خاصی را که به نظر به محل آزمایش شباهد داشته باشد، پیدا نکردند.
ادعای مربوط به آزمایش ها در مریوان تنها مورد غیرموثق نبود. گزارش های اطلاعاتی درباره سیلندر انفجاری ادعایی در پارچین نیز متضمن اطلاعات موثق و مستند نبود.در گزارش اوت سال 2012 آژانس آمده است، سایت پارچین در مارس سال 2011 شناسایی شده است. اطلاعات در متن این گزارش همواره به یک یا دو کشور عضو استناد دارد که نامی از آنها برده نشده است.
کاربرد فاعل مجهول به آژانس این امکان را می دهد تا از پاسخ به این پرسش که در نهایت چه کسی باید مکان دقیق آزمایش را شناسایی کند طفره برود. این نکته بر این موضوع دلالت دارد که شناسایی سایت پارچین نیز شاید در نتیجه بررسی تصاویر ماهواره ای حاصل آمده باشد. این واقعیت که اعضای ناشناس این اطلاعات را به آژانس ارائه کرده اند، خود دلیل دیگری است که اعتبار اطلاعات مورد استناد آژانس در طرح آنچه که آمانو از آن «پرونده » تحقیقات هسته ای محرمانه احتمالی ایران نام می برد، زیر سئوال می رود.
به رغم ماهیت مشکل آفرین گزارش هایی که تاکنون درکانون مسئله «ابعاد نظامی فعالیت های هسته ای ایران» قرار دارد، برخورد منفعلانه رسانه های خبری آمریکا با این مسئله همچنان برخودداری ایران از صدور مجوز بازرسی آژانس از سایت پارچین متمرکز است. آنها طوری وانمود می کنند که ایران چیزی را پنهان می کند.
درعین حال هیچیک از رسانه های آمریکایی به موضوع پیشنهاد ایران درباره مریوان به هیچ وجه نمی پردازد. در هر حال برای بی میلی ایران در صدوز مجوز بازرسی از پارچین، توضیحات عدیده ای وجود دارد.
نخست آن که ایران نمی خواهد بدین ترتیب راه را برای بازرسی از تاسیسات نظامی خود آن هم بر مبنای اطلاعاتی بی پایه و اساس هموار سازد، تا قدرت های دشمن بخواهند از این طریق و بازشدن درهای تاسیسات نظامی ایران به روی بازرسان، درباره فعالیت های نظامی ایران جاسوسی کنند. دیگر آنکه نمی شود از ایران انتظار داشت تا بدون دریافت امتیازی برابر و هم وزن این امتیاز از آژانس بین المللی انرژی اتمی، بخواهد اهرم های چانه زنی خود را در مذاکرات نهایی از دست بدهد.به هرتفسیر آنچنان که از این گزارش و نمونه های مشابه می توان دریافت، آژانس چگونه در آستانه مذاکرات سیاسی ایران، ملعبه صهیونیست ها شده و در پی خواست سیاسی رژیم صهیونیستی خط انحرافی تبلیغاتی ای علیه ایران کلید زده و بدون آن که هیچ سندی ارائه کند، تنها به اتهام زنی های افراطی به شیوۀ خود سران اسرائیل پرداخته و درصورتی که نسبت به این رفتار غیرقانونی و غیراخلاقی آژانس بین المللی انرژی اتمی پاسخی درخور داده نشود، باید در آینده نیز منتظر چنین شیطنت ها و کارشکنی هایی باشیم. شیطنت هایی که بعضاً در برهۀ زمانی ای خاص قادرند بسیار بیش از حد تصور دیپلماتیک تاثیرگذار بوده و احیاناً با جعل واقعیت های سیاسی موجود، باخود نتایجی باورناپذیر به همراه بیاورند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
