جلوه‌ی جدید جنون جنسی غرب با «سوشی برهنه»

گروه فرهنگ و هنر بولتن نیوز

بزرگان دینی مشوق خانواده به سمت هنر باشند

آیت الله حائری شیرازی معتقد است مقاومت مردم در 8 سال دفاع مقدس در سایه صبر و بصیرت اتفاق افتاد که این ویژگی ها باید به بهترین شکل در قاب سینما به تصویر کشیده شود.

ذره‌بین فرهنگی: هرچند بزرگان دینی معاصر ما نسبت به سینما نگاه مثبتی داشته و آنرا ابزار خوبی برای انتقال پیام اسلام و انقلاب اسلامی به دنیا می‌دانند اما متأسفانه در بطن جامعه‌ی مذهبی ما نگرش مثبتی در خصوص حضور در این عرصه وجود نداشته و خانواده‌های مذهبی کمتر فرزندان‌شان را به این سمت سوق می‌دهند. به همین دلیل است که در سینمای کشور کمتر شاهد حضور عوامل تولید مذهبی بوده و کمتر موضوعات دینی در سینمای ایران کار می‌شود. ای‌کاش بزرگانی مثل آیت‌الله حائری کمی بیشتر وارد این مقوله شده و خانواده‌ها را با تکلیفی که امروزه بر عهده دارند بیشتر آشنا می‌کردند.

"امروز" در اسکار، آیا اسکار علیه خودش قیام می‌کند؟

شاهرخ بحرالعلومی دبیر جشنواره‌ فیلم‌های ایرانی تورنتو در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی فارس در ارزیابی معرفی «امروز» به عنوان نماینده سینمای ایران به هشتاد و هفتمین مراسم اسکار، گفت: خوشحالم از اینکه «امروز» نمایندۀ ایران در مرحله اولیه آکادمی اسکار است و «امروز» را فیلم صاحب خرد و تفکری می دانم که با استاندارهای روز سینمای جهان و سلیقه های آکادمی و جشنواره های کلاس A همسو است.

ذره‌بین فرهنگی: هرچند امسال مثل سال گذشته بر سر انتخاب نماینده‌ی سینمای ایران برای اسکار جنجال ایجاد نشد و بالاخره اثری از رضا میرکریمی هم در این فستیوال سینمایی بین‌المللی حضور پیدا کرد، اما با اینکه شاهرخ بحرالعلومی معتقد است، این فیلم در کلاس A سینمای جهانی‌ست ولی به نظر می‌رسد این اثر خیلی توفیق پیدا نکند و نتواند اسکار کسب کند. چون این اثر دقیقاً ضدسبک زندگی غربی‌ست و تا به حال سابقه نداشته اسکار علیه خودش قیام کند.

خانم میلانی! ای‌کاش دردهای اخلاقی جامعه‌ی سینمایی را حل می‌کردید

تهمینه میلانی در مصاحبه با ایسنا گفت: از دید من جامعه در حال حرکت است و فیلمسازان دو سال و تلویزیون 20 سال از آن عقب‌تر هستند. جامعه راه خودش را می‌رود و دچار معضلات و مشکلاتی می‌شود که کسی به آنها اهمیت نمی دهد، بنابراین مسئل اجتماعی و خانوادگی به جای حل شدن پیچیده‌تر می شود و در ادامه فرهنگ جدیدی شکل می گیرد که در هیچ جای جهان نمونه ندارد. به‌طور مثال، همین مسئله «جاست فرند» که در جامعه شهری مطرح است. تفکر اشتباهی که ویرانگر زندگی زناشویی است. اغلب طرفداران این فرهنگ نادرست، تصور غلطی از فرهنگ مدرن در جوامع غربی دارند و هیچ یک از مسئولین هم در جهت رفع این نگرش نادرست اقدام نمی کنند. درصورتیکه در جوامع غربی این نوع بی بند و باری و تفکر نادرست مربوط به بیماران اجتماعی است و آدم های سالم غربی به هیچ عنوان دوست دختر و نامزد قبلی خود را به زندگی زناشویی خود وارد نمی کنند.

ذره‌بین فرهنگی: ای‌کاش خانم میلانی قبل از کالبد شکافی جامعه و پیداکردن راه حل‌هایی برای دردها آن، کمی به دورن جامعه‌ی هنری و خصوصاً سینمایی کشور نگاه کرده و معضلات فراوانی که در فضای سینمای کشور وجود دارد را رفع و رجوع می‌کردند. این قضیه وقتی اهمیت می‌یابد که بدانیم جامعه‌ی سینمایی کشور به هر دلیلی برای جوانان ما الگو محسوب می‌‌شوند. اما چه الگویی؟ از عکس‌های آنچنانی‌شان در شبکه‌های مجازی گذشته، خبرهایی که هر ازگاهی درباره‌ی روابط آنها به گوش می‌رسد، واقعاً تأسف برانگیز است. خصوصاً اخبار ازدواج و طلاق‌های آنها.

جلوه‌ی جدید جنون جنسی غرب با سوشی برهنه

به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، رستورانی در شهر ونکوور کانادا برای جلب مشتری و درآمدزایی بیشتر، غذایی را تحت عنوان «سوشی برهنه»[!] به منوی خود اضافه کرده است.

سوشی یک غذای سنتی ژاپنی است که در آن برنج پخته با طعم سرکه، خوراکی‌های دریایی خام، سبزیجات و تخم مرغ وجود دارد و به صورت سرد تناول می‌شود. نامگذاری فوق به این علت است که رستوران یادشده در اقدامی خلاف شؤونات اخلاقی و فرهنگی، از دختران برهنه برای سرو این غذای سنتی ژاپنی استفاده می‌کند؛ به این صورت که دختران بخت‌برگشته در ازای دریافت حقوق، ساعت‌ها بی‌حرکت در نقش سینی که روی آن سوشی قرار گرفته دراز می‌کشند تا مشتریان رستوران شکمشان را سیر کنند!

ذره‌بین فرهنگی: به راستی دنیای غرب به جنون نزدیک می‌شود. دیگر نمی‌دانند چگونه باید غریزه‌ی جنسی تحریک شده‌ی خود را ارضا کند. هر چند وقت یکبار خبری از جنون جنسی در حال گسترش غرب به گوش می‌رسد. گرچه به رسم انسانیت آرزو می‌کنیم که همه‌ی انسان‌ها از شر زندان غرایز تحریک شده‌ی خود رها شوند، اما از سوی دیگر آرزو می‌کنیم تا این آداب و رسوم شیطانی به بهانه‌ی تقلید از غرب و جلوه‌های پیشرفت و توسعه وارد کشورهای دیگر نشود. و چه دلیلی بالاتر از اینگونه انحرافات برای خارج شدن تمدن غربی از حوزه‌ی هدایت جوامع بشری؟ آیا چشمی هست که این واقعیات را ببیند؟