آیین‌نامه احداث فرودگاه‌های غیر نظامی ابلاغ شد

بولتن نیوز: بر اساس مصوبه دولت، مرجع صدور مجوز فعالیت و ابلاغ ضوابط ارائه خدمات پشتیبانی زمینی فرودگاه، سازمان هواپیمایی کشوری است و این سازمان موظف است بر تمامی فعالیت‌هایی که در فرودگاه انجام می‌شود، نظارت کند. همچنین تمام رزمایش‌ها و نمایش‌های هوایی با مجوز سازمان هواپیمایی و هماهنگی فرودگاه مربوط انجام می‌شود.

بر اساس این مصوبه احداث و بهره‌برداری از هر فرودگاه در کشور با رعایت قوانین و مقررات مربوط، مستلزم اخذ مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری است.

ضوابط مربوط به تعیین حریم، انواع طبقه‌بندی، طراحی، احداث، تجهیز، توسعه و بهره‌برداری فرودگاه‌ها، توسط سازمان هواپیمایی کشوری تدوین و ابلاغ می‌شود.

بر اساس آیین‌نامه مذکور، سازمان هواپیمایی کشوری در طول مدت احداث یا توسعه فرودگاه، نسبت به رعایت ضوابط و استاندارهای فرودگاهی نظارت می‌کند و متقاضی نیز مکلف است همکاری لازم را در این خصوص با سازمان داشته باشد.

طبق این مصوبه، ارائه طرح امکان‌سنجی و مکان‌یابی توسط متقاضی به سازمان، بررسی طرح موضوع توسط سازمان هواپیمایی کشوری و اعلام نتیجه به متقاضی ظرف شش ماه از تاریخ وصول طرح مذکور و تهیه طرح جامع و اخذ تأییدیه دستگاه‌های مربوط و ارائه آن به سازمان در زمان اعتبار موافقت اصولی و بررسی اسناد توسط سازمان هواپیمایی کشوری و اعلام نتیجه (صدور مجوز احداث یا عدم تأیید درخواست متقاضی) به متقاضی ظرف سه ماه از تاریخ وصول اسناد مذکور از مراحل اخذ مجوز احداث فرودگاه ذکر شده است.

بر این اساس، فرودگاه‌های بین‌المللی و مرز هوایی با رعایت قوانین و مقررات مربوط، با پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و تصویب هیأت وزیران تعیین می‌شود.

همچنین هر فرودگاه باید متناسب با نوع کاربری و طبقه‌بندی آن دارای تجهیزات هوانوردی و فرودگاهی، سامانه‌ها و تسهیلات لازم باشد:

- تجهیزات هوانوردی شامل تجهیزات ارتباطی، کمک ناوبری، نظارتی و هواشناسی

- تجهیزات فرودگاهی شامل تجهیزات پشتیبانی زمینی فرودگاهی (هندلینگ)، اطلاعات پرواز، روشنایی و علائم کمک بصری محوطه جابجایی، برف‌روبی و یخ‌زدایی، بازرسی بار و مسافر، سوخت رسانی، دفع پرندگان و حیات وحش، پشتیبانی نجات و آتش‌نشانی فرودگاهی، چراغها و حصارهای حفاظتی و علائم راهنمایی حمل و نقل هوایی بار و مسافر

- سامانه‌ها شامل سامانه مدیریت ایمنی، تعمیر و نگهداری پیشگیرانه فرودگاهی و مدیریت تنظیم جریان ترافیک هوایی

- تسهیلات فرودگاهی شامل خدمات مراقبت پرواز، پشتیبانی زمینی (هندلینگ)، خدمات نجات و آتش‌نشانی، هواشناسی، گمرک، گذرنامه، قرنطینه، مسیر دسترسی در محوطه حرکت و ترمینالی مسافران

همچنین سیاست‌گذاری و نظارت در خصوص نحوه ارائه خدمات پشتیبانی زمینی در فرودگاه‌های کشور به عهده سازمان هواپیمایی کشوری است و تهیه و انتشار دستورالعمل‌های مربوط به فعالیت‌های فرودگاه‌ها با رعایت ضوابط و مقررات ابلاغی سازمان هواپیمایی کشوری انجام می‌شود.

بر این اساس اعمال هرگونه محدودیت در یک فرودگاه توسط بهره‌برداران فرودگاه که موجب تعطیلی دائم یا موقت یا کاهش حداقل 50 درصد ظرفیت پذیرش مسافر فرودگاه شود، مستلزم کسب مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری است.

بر اساس مصوبه هیأت وزیران، الزامات مربوط به ساختار و وظایف، نیروی انسانی، تجهیزات و سایر موارد مربوط به فرودگاه‌ها توسط سازمان هواپیمایی کشوری و با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوط تدوین، ابلاغ و بر اجرای آن نظارت می‌شود.

همچنین سازمان هواپیمایی کشوری مکلف است ظرف یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه نسبت به ایجاد سامانه جمع‌آوری اطلاعات مربوط به فرودگاه‌ها اقدام کند و مدیر فرودگاه که توسط بهره‌بردار تعیین می‌شود، باید علاوه بر صلاحیت‌های عمومی مندرج در قوانین و مقررات مربوط، دارای شرایط تخصصی ابلاغی از طرف سازمان نیز باشد.

بر اساس مصوبه دولت، مرجع صدور مجوز فعالیت و ابلاغ ضوابط ارائه خدمات پشتیبانی زمینی فرودگاه، سازمان هواپیمایی کشوری است و سازمان موظف است بر تمامی فعالیت‌هایی که در فرودگاه انجام می‌شود، نظارت کند.

طبق این آیین نامه، پرواز هرگونه وسایل پرنده کنترلی، مدل، بدون سرنشین، تفریحی و موارد مشابه در حریم فرودگاه، براساس ضوابط سازمان هواپیمایی کشوری انجام می‌شود و هماهنگی بین بخش‌های هوانوردی نظامی و غیرنظامی در فرودگاه‌ها، براساس ضوابط تخصصی بهره‌برداری پروازی غیرنظامی از فرودگاه‌های نظامی و بالعکس، موضوع ماده (۷) مصوبات چهارصد و شصت و ششمین جلسه شورای عالی امنیت ملی مورخ 1386.5.13 است.

بر این اساس، رزمایش‌ها و نمایش‌های هوایی با مجوز سازمان و هماهنگی فرودگاه مربوط انجام می‌شود و برنامه حفاظتی و امنیتی فرودگاه باید توسط بهره‌بردار فرودگاه تدوین و به تصویب سازمان هواپیمایی کشوری برسد.

در مصوبه هیأت وزیران آمده است: سازمان هواپیمایی کشوری موظف است نسبت به بازرسی مستمر در خصوص تجهیزات هوانوردی و فرودگاهی، سامانه‌ها، تسهیلات در فرودگاه‌ها و سطوح بی‌خطری پرواز اقدام کند و در صورت احراز شرایط ناایمن در تمام یا بخشی از فرودگاه‌ها، نسبت به محدود کردن عملیات فرودگاه یا غیرعملیاتی کردن آن، حسب مورد نیز اقدام کند.