در چند سال اخیر واقعیت افزوده راه خود را از آزمایشگاهها به اپ استور (فروشگاه مجازی نرمافزار اپل) و پلی استور (فروشگاه مجازی مولتی مدیای گوگل) باز کرده و به نظر میرسد که در چند سال آینده، این فناوری راه خود را به زندگی همهی ما باز خواهد کرد.
سرویس آی تی بولتن نیوز: واقعیت افزوده فناوری هست که به ما اجازه میدهد دنیای مجازی را به دنیای واقعی ببریم یا شاید هم دنیای واقعی را به دنیای مجازی. در واقع هدف واقعیت افزوده به وجود آوردن یک حالت تعاملی بین واقعیت و دنیای مجازی است. این تعامل گاهی به داستانهای علمی تخلیلی شبیه میشود. فردی که عینکی به چشم میزند و به هر چیز که نگاه می کند، اطلاعاتی دربارهاش مییابد. البته در مورد شما داستان به این صورت است که باید اسمارتفون خود را جلوی چشمتان بیاورید و اطلاعات مختلف را مشاهده کنید. این فناوری به کمکتان میآید تا زندگی را آسانتر کند.
در چند سال اخیر واقعیت افزوده راه خود را از آزمایشگاهها به اپ استور (فروشگاه مجازی نرمافزار اپل) و پلی استور (فروشگاه مجازی مولتی مدیای گوگل) باز کرده و به نظر میرسد که در چند سال آینده، این فناوری راه خود را به زندگی همهی ما باز خواهد کرد.
هنوز، خیلی از زمانی که نمایشگرهای مولتی تاچ IOS و اندروید برای مردم عادی شده بودند؛ نگذشته بود که اپلیکیشنهایی مانند Layer و گوگل Sky Map، توانستند واقعیت افزوده را از آزمایشگاههای تحقیق و توسعه خارج کرده و آن را به مسیر اصلی خود هدایت کنند. برای بیشتر ما این اپلیکیشنها بیش از اینکه جنبهی کاربردی داشته باشند، به دلیل ايدهی تازهای که مطرح میکنند، جنبهی سرگرمی دارند. اما در چند سال آینده با وجود پیشرفتهتر شدن تکنولوژی واقعیت افزوده، اشیاء دیجیتالی دیگر به یک عنصر متداول در زندگی مردم تبدیل میشوند.
نقشه یابی یکپارچه:
امروز نقشههای بینگ و گوگل میتوانند به ما، نماهایی از سطح خیابانهای بیشتر شهرها نشان دهند. اما شما به زودی می توانید اطلاعات خیلی بیشتری از آن ها دریافت کنید. بنابر این نقشههای آنلاین به تدریج به یک دنیای سه بعدی تبدیل خواهند شد که شما میتوانید در آن گردش کنید و بتوانید استریمهای زندهی ویدئویی، رسانههای اجتماعی و دادههای تحت وبی را که مخصوص موقعیت فعلی شما هستند، دریافت نمایید. میتوانیم حتی تا همین سال 2012 از نقشهها انتظار داشته باشیم که بتوانند ویدئوهای زنده را از میلیونها دوربین متصل به وب، دور هم جمع کرده و به شما این امکان را بدهند که بتوانید از پی.سی خود، به هر خیابانی در جهان بروید و در آن گردش کنید.
تبلیغات با واقعیت افزوده:
در چند سال گذشته، تعدادی از کمپانی های تولید اتوموبیل در تبلیغاتشان از واقعیت افزوده استفاده کردهاند. مدل تبلیغاتی به این گونه است که پس از نصب اپلیکیشن مخصوص روی کامپیوترتان، باید بار کد یا هر شاخص مخصوص دیگری را روبهروی وب کم کامپیوتر قرار دهید تا اپلیکیشن، آن را به صورت یک شیء سه بعدی (مثلا خود اتوموبیل) روی صفحهی نمایش شما نشان دهد. سپس با تکان دادن و یا چرخاندن شاخص مربوطه، اتوموبیل سه بعدی درون صفحه هم تکان میخورد یا میچرخد و میتوانید همهی زوایای داخلی و خارجی آنرا به خوبی ارزیابی کنید.
HUDهای متصل به وب:
این عالی است که دادههای واقعیت افزوده میتوانند روی صفحهی نمایش موبایل شما دیده شوند. اما خیلی متداول نیست که موبایل دائم جلوی چشممان باشد و یا از دریچهی مانیتور به جهان نگاه کنیم. از سوی دیگر شیشهی جلوی اتوموبیلها میتواند یک HUD خوب برایمان باشد. HUD یا Head-Up Display به هرگونه نمایشگری میگویند که برای استفاده از آن مجبور به چرخاندن سر خود نباشیم. به عبارت دیگر، HUD نمایشگری است که همواره جلوی چشممان باشد و ما را محدود نکند، مثل عینک.
در دوسال اخیر، مرسدس بنز و بی ام دبليو، HUDهای زیمنس را در ماشینهای سطح بالای خود به کار گرفتند. البته شرکت شورلت هم این قابلیت را در مدل کاماروی امسال تعبیه نمود. از سوی دیگر کمپانی «اسپرینگ تک»، یک افزونهی 400 دلاری را تولید کرده که اطلاعات را روی شیشهی جلوی اتوموبیل نمایش میدهد. حتی اپلیکیشنهایی هم در اپ استور و پلی استور موجود است که چنین کاری را به طور ابتدایی برایتان انجام میدهند! وقتی چنین امکاناتی در محصولات سطح بالا و سطح پایین فراگیر شود، آنگاه شاهد خواهیم بود که اپلیکیشنهای واقعیت افزودهای مانند Layer پا به میدان میگذارند و تجربهی شما را از رانندگی متحول میکنند.
دنیای هولوگرافیک:
همین الان هم واقعیت افزوده وابستگی زیادی به دنیای مجازی دارد. مدل فعلی برای استفاده از واقعیت افزوده این است که آبجکتهای مجازی روی تلفن شما پدیدار شوند و به کمک دوربین، با واقعیت تطابق و تعامل یابند. اما مایکل بُو (Bove) پژوهشگر MIT و یکی از پیشگامان واقعیت افزوده، در حال توسعهی فاز بعدی تکامل واقعیت افزوده است. یعنی هولوگرامها! تیم آقای Bove قبلاً هم هولوگرامهای آزمایشیای ساخته بودند که از دوربین کینکت و یک مک بوک که به یک نمایشگر هولوگرافیک متصل شده بود؛ برای تعامل با کاربر استفاده میکردند.
چالش کنونی این است که راهی پیدا کنیم تا هولوگرافیک بتواند با قیمتی ارزانتر و سایزی کوچکتر به کمک مصرف کننده بیاید. اگر این امر محقق شود، میتوانید انتظار داشته باشید که وقتی در فضای شهر خود قدم میزنید، با اشیاء هولوگرافیک برخورد و با آنها تعامل داشته باشید. در این صورت، هولوگرافیک از مراکز خرید گرفته تا پارکها و لابیهای هتلها فراگیر خواهد شد. اگر این طور شود، هولوگرافیک میتواند به معنای واقعی کلمه، واقعیت را افزوده کند!