این موضوع چه ربطی به تروریسم و فهرست گروه های تروریستی دارد؟
تحلیل خواندنی گاردین از خروج نام فرقه منافقین از لیست تروریست ها
دولت آمریکا حتی وانمود نمی کند که تصمیمش برای حذف مجاهدین خلق ربطی به تروریسم دارد. بلکه تنها با تحت فشار گذاشتن رهبران این گروه از آنها خواسته تا کمپ خود را در عراق تخلیه کرده و پاداش آنها را حذف از گروه های تروریستی اعلام کردند. اما این موضوع چه ربطی به تروریسم و فهرست گروه های تروریستی دارد؟ هیچ!
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم: تلاش های دولت آمریکا برای خروج نام فرقه
تروریستی مجاهدین خلق از فهرست گروه های تروریستی با واکنش های منفی رسانه
های زیادی در غرب مواجه شده است.
«گلن گرین والد» در گزارشی تحلیلی در روزنامه گاردین می نویسد:
مجاهدین خلق از 15 سال پیش در فهرست سازمان های تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارند. زمانیکه جورج بوش در سال 2003 حمله خود را به عراق توجیه می کرد صدام حسین را متهم به حمایت از تروریسم بین الملل کرده و یکی از موارد مهم این ادعایش، پناه دادن عراق به سازمان تروریستی مجاهدین خلق بود. قرار داشتن مجاهدین خلق در فهرست سازمان های تروریستی نیز به این مفهوم بود که هر گونه حمایت مادی از این گروه جرم محسوب می شود.
با این وجود در طول چند سال گذشته چهره های برجسته ای از هر دو حزب آمریکا با دریافت مقادیر قابل توجهی پول به نفع مجاهدین خلق سخنرانی کرده و به طور خاص خواستار حذف این گروه از فهرست سازمان های تروریستی شده اند. بارها اسامی این چهره ها که هزاران دلار برای سخنرانی در حمایت از منافقین پول گرفته اند در گزارش های متعدد اعلام شده است.
حتی روزنامه نگارانی مانند «کارل برنشتاین» از واشنگتن پست، «کلارنس پیج» از شیکاگو تریبیون، «تاونسند» از CNN و «رندل» که از نویسندگان MSNBC نیز است، از این گروه پول گرفته اند. در گزارشی به نقل از یک مقام وزارت خارجه نحوه پرداخت حق الزحمه این افراد به شکل زیر توصیف شده بود:
"مشاور سخنرانی هایتان با شما تماس می گیرد و می گوید برای 20 دقیقه سخنرانی 20000 دلار دریافت خواهید کرد. بعد آنها یک جت شخصی برای شما می فرستند و پس از انجام کار، 25000 دلار دیگر دریافت می کنید. تیمی نیز همراه با شما خواهد بود تا در مورد محتوای سخنرانی تان با شما صحبت کند. مبلغ قراردادها می تواند تا 100000 دلار رسیده و شامل چندین سخنرانی باشد."
در گزارشی که روز جمعه در گاردین چاپ شد دریافت کنندگان پول های منافقین به سه دسته تقسیم شده اند: اعضای کنگره، گروه های لابی کننده در واشنگتن و مقام های ارشد سابق از جمله رئیس کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان، مایک راجرز.
آنچه که تمام این گزارش ها را جالب توجه تر می کند این است که مجاهدین خلق در واقع فعالیت های نظامی و تروریستی خود را در طول چند سال گذشته، شدت داده است. همکاری با موساد و دست داشتن در ترور دانشمندان و مقاله سیمور هرش که در آن به آموزش های مخفیانه اعضای این گروه در خاک آمریکا اشاره شده نمونه ای از این اقدامات هستند.
اکنون علی رغم تمام این گزارش ها مبنی بر دست داشتن سازمان مجاهدین خلق در تروریسم و دیگر ستیزه جویی های نظامی علیه ایران روز جمعه اعلام شد که وزارت خارجه آمریکا در صدد حذف نام این گروه از فهرست سازمان های تروریستی است. این اقدام تبهکارانه مجاهدین خلق عمق فساد در قلب فرهنگ سیاسی آمریکا در واشنگتن دی سی را بیشتر از هر زمان دیگری نمایان می سازد. اکنون که حذف مجاهدین شکل رسمی تری به خود گرفته می توان پنج درس را از آن آموخت:
درس اول: نظام عدالت در آمریکا برای مسلمانان آمریکایی کاملا مجزا و متمایز است
در دهه گذشته شاهد تعقیب قضایی تعداد زیادی از مسلمانان در آمریکا به خاطر تماس های اتفاقی و یا بسیار جزئی با گروه های تروریستی، به اتهام "حمایت مادی" از آنها بوده ایم. اغراق آمیز نیست اگر بگوییم هر مسلمانی که در فاصله چند متری این گروه ها دیده شود، مورد پیگیری قضائی قرار خواهد گرفت.
زمانی که جرم آنها هم ثابت شود نه تنها سال ها به زندان محکوم می شوند بلکه به بدترین و محدودترین زندان ها نیز فرستاده می شوند. در نتیجه بسیاری از مسمانان قانومند نیز از کمک به خیریه های مسلمانان امتناع کرده و حتی در مورد بی عدالتی هایی که علیه شان اعمال می شود سخنی به لب نمی آورند تا مبادا متهم به حمایت مادی از یک گروه تروریستی شوند. این همان جو حاکم ترس و وحشتی است که مسلمانان آمریکایی در آن زندگی می کنند.
اینجاست که ما، گروهی از مقام های سابق و چهره های برجسته آمریکایی را داریم که با حمایت از یک گروه تروریستی در پول های نقد غوطه می خورند. "هوارد دین" و "رودی جیولیانی" پس از دریافت وجوه شان با رهبران منافقین دیدار کرده و "هوارد دین" حتی اعلام کرد که رهبر این گروه باید توسط غرب به عنوان رئیس جمهور ایران به رسمیت شناخته شود!
از سوی دیگر به جز یک تحقیق منتشر شده از سوی وزارت خزانه داری آمریکا در مورد منابع پول های دریافت شده توسط "اد رندل"، که به نظر می رسد به هیچ جا هم نرسید، حمایت این اشخاص برجسته از این گروه تروریستی هیچ عواقبی را برای آنها در پی نداشته است. حالا هم که سازمان مجاهدین خلق از فهرست خارج می شود دیگر در آینده هم با مشکلی مواجهه نخواهند شد!
در مجموع باید گفت مسلمانان آمریکایی زیادی وجود دارند که به خاطر ارتباط بسیار کمتری، در مقایسه با این مقام ها، به زندان ها افتاده اند. این همان چیزی است که «اندرو روزنتال» در سرمقاله نیویورک تایمز در ماه مارس به آن اشاره کرد: "حملات 11 سپتامبر به چیزی منجر شد که در واقع نظامی کاملا متمایز از عدالت را برای مسلمانان رقم زد." عکس این قضیه نیز کاملا صادق است یعنی نخبگان سیاسی در آمریکا می توانند با برخورداری از مصونیت کامل، در هر نوعی از جرایم فاحش و فضاحت بار مانند شکنجه، استراق سمع غیر قانونی و یا حمایت و دریافت رشوه از یک گروه تروریستی، دست داشته باشند.
درس دوم: دولت آمریکا نه تنها علیه تروریسم نیست بلکه حامی آن نیز است.
تاریخچه فهرست سازمان های تروریستی آمریکا و پسر عموی این لیست یعنی فهرست کشورهای حامی تروریسم بسیار ساده است: یک کشور یا یک گروه زمانی در این لیست ها قرار می گیرد که علیه آمریکا خشونتی را انجام دهد و یا سد راه منافع آن شود و زمانی که از همان خشونت برای پیشبرد منافع آمریکا استفاده کند از فهرست های مذکور خارج خواهد شد. فهرست تروریست ها، لیستی از تروریست ها را شامل نمی شود بلکه تنها لیستی از کشورها و گروه هایی است که از قدرت خود برای رویارویی و مقابله با زورگویی و قلدری آمریکا، به جای کرنش در برابر آن، استفاده می کنند.
«رمی برولین» در گزارشی مفصل به تشریح این موضوع پرداخته و مثال صدام حسین را بیان می کند: صدام زمانیکه با شوروی در اوایل دهه 80 متحد شد در این فهرست قرار گرفت. در اواسط دهه 80 زمانیکه آمریکا می خواست او را علیه ایران تجهیز کند و منابع مالی در اختیارش قرار دهد از فهرست خارج شد. بار دیگر در اوایل دهه 90 زمانیکه آمریکا قصد داشت به عراق حمله کند، بار دیگر در فهرست تروریست ها قرار گرفت.
اکنون در مورد مجاهدین خلق هم همینطور است. ما درمورد گروهی صحبت می کنیم که بر اساس برخی از گزارش ها اقدامات تروریستی خود را حتی شدت نیز داده است اما می خواهیم آن را از فهرست گروه های تروریستی حذف کنیم. چرا؟ زیرا این گروه اکنون با آمریکا و اسرائیل علیه یک دشمن متحد شده است، پس دیگر «تروریست» نیست.
دو تن از کارشناسان امور ایران به نام "های فلینت و هیلاری من لورت" روز جمعه در تحلیلی نوشتند: "از کی کشتن شهروندان غیر مسلح و حتی اعضای خانواده های آنها در خیابان های پر جمعیت مناطق شهری مطابق با استانداردهای اعلام شده در تعریف تروریسم آمریکا قرار نمی گیرد؟"
آنها در پاسخ به سوال خود می گویند: "ما بارها این رفتار مضحک دولت های آمریکایی را در دستکاری فهرست تروریستی دیده ایم؛ حذف کردن و اضافه کردن سازمان و کشورها به دلایلی که هیچ ارتباطی با ماهیت واقعی ارتباط آنان به فعالیت تروریستی نداشته است."
به عبارت دیگر بهترین و کارآمدترین راه برای حذف شدن از فهرست گروه های تروریستی، درگیر شدن در نوعی از تروریسم است که به نفع و در ارتباط با منافع آمریکا و هم پیمانانش (مثل اسرائیل) باشد و نه علیه آنها.
درس سوم: واژه «تروریسم» بی معنی ترین و دست کاری شده ترین اصطلاح در گفتمان سیاسی است.
دولت آمریکا حتی وانمود نمی کند که تصمیمش برای حذف مجاهدین خلق ربطی به تروریسم دارد. بلکه تنها با تحت فشار گذاشتن رهبران این گروه از آنها خواسته تا کمپ خود را در عراق تخلیه کرده و پاداش آنها را حذف از گروه های تروریستی اعلام کردند. اما این موضوع چه ربطی به تروریسم و فهرست گروه های تروریستی دارد؟ هیچ!
تروریسم حداقل در مفهوم کاربردی اش چیزی بیشتر از خشونت توسط دشمنان آمریکا و هم پیمانانش نیست. خشونتی که توسط آمریکا و یا هم پیمانانش (از جمله گروه های بی کشور) استفاده شود بدون در نظر گرفتن اینکه چقدر فجیع و یا جنایت بار باشد، هیچ گاه تروریسم محسوب نمی شود.
درس چهارم: افراد با نفوذی از هر دو حزب آمریکا از محرکان اصلی این اقدام واشنگتن هستند
مجاهدین خلق اهداف خود را با اقداماتی فراتر از تغییر ذینفعان خود از صدام حسین به آمریکا و اسرائیل دنبال می کند. این گروه راهی را نیز برای رساندن میلیون ها دلار پول به حساب های بانکی مقام های سابق از هر دو حزب آمریکا، شرکت های لابی کننده و چندین روزنامه نگار برجسته پیدا کرده است. به عبارت دیگر همان روشی که توسط گروه های دیگر آمریکایی بکار برده می شود توسط مجاهدین خلق استفاده شده، یعنی خرید نفوذ مقام هایی از هر دو حزب آمریکا و پرداخت پول به افراد مهمی که با حداکثر استفاده از نفوذشان به ثروت شخصی خود می افزایند.
حتی می توان گفت این تبهکاری تا جایی همه گیر و فراگیر شده که دیگر واکنشی در برابر آن دیده نمی شود. زمانیکه لیست افراد حامی مجاهدین که از این گروه پول گرفته بودند منتشر شد، تصور هر نتیجه ایی به جز این نتیجه غیر ممکن بود.
درس پنجم: تخاصمی بین ایران و آمریکا وجود دارد اما این تخاصم اساسا از سوی ایران نیست
در طول دهه گذشته آمریکا تقریبا ایران را با انجام تهاجم های زمینی اش به کشورهای همسایه در مرزهای شرقی و غربی محاصره کرده است. اقداماتی مشترک از سوی آمریکا و اسرائیل از جمله حملات سایبری، کشتن دانشمندان هسته ای و وقوع انفجارهایی در خاک ایران همزمان با تهدید های مکرر دولت های آمریکا و اسرائیل به استفاده از زور نمونه هایی دیگر از این غرض ورزی ها هستند.
و اکنون آمریکا گامی دیگر را برای تضمین جایگاه گروهی برمی دارد که متعهد به براندازی دولت ایران بوده و مهمتر از آن با صدام حسین علیه کشور خود همکاری و جنگ کرده است. به این ترتیب مجاهدین خلق از این پس می تواند بطور قانونی و رسمی پول نیز دریافت کرده و در حوزه احترام بین المللی نیز قرار گیرد. فقط یک لحظه تصور کنید ایران چنین کاری را برای مشروع کردن یک گروه تروریستی آمریکایی که متعهد به براندازی دولت آمریکا بود و سابقه ای طولانی از خشونت داشت انجام می داد!
این در حالی است که نه تنها دولت ایران بلکه شهروندان ایرانی نیز حذف مجاهدین خلق را تنها اقدامی متخاصمانه علیه ایران قلمداد می کنند زیرا این گروه به شدت نزد ایرانیان منفور است.
«گلن گرین والد» در گزارشی تحلیلی در روزنامه گاردین می نویسد:
مجاهدین خلق از 15 سال پیش در فهرست سازمان های تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارند. زمانیکه جورج بوش در سال 2003 حمله خود را به عراق توجیه می کرد صدام حسین را متهم به حمایت از تروریسم بین الملل کرده و یکی از موارد مهم این ادعایش، پناه دادن عراق به سازمان تروریستی مجاهدین خلق بود. قرار داشتن مجاهدین خلق در فهرست سازمان های تروریستی نیز به این مفهوم بود که هر گونه حمایت مادی از این گروه جرم محسوب می شود.
با این وجود در طول چند سال گذشته چهره های برجسته ای از هر دو حزب آمریکا با دریافت مقادیر قابل توجهی پول به نفع مجاهدین خلق سخنرانی کرده و به طور خاص خواستار حذف این گروه از فهرست سازمان های تروریستی شده اند. بارها اسامی این چهره ها که هزاران دلار برای سخنرانی در حمایت از منافقین پول گرفته اند در گزارش های متعدد اعلام شده است.
حتی روزنامه نگارانی مانند «کارل برنشتاین» از واشنگتن پست، «کلارنس پیج» از شیکاگو تریبیون، «تاونسند» از CNN و «رندل» که از نویسندگان MSNBC نیز است، از این گروه پول گرفته اند. در گزارشی به نقل از یک مقام وزارت خارجه نحوه پرداخت حق الزحمه این افراد به شکل زیر توصیف شده بود:
"مشاور سخنرانی هایتان با شما تماس می گیرد و می گوید برای 20 دقیقه سخنرانی 20000 دلار دریافت خواهید کرد. بعد آنها یک جت شخصی برای شما می فرستند و پس از انجام کار، 25000 دلار دیگر دریافت می کنید. تیمی نیز همراه با شما خواهد بود تا در مورد محتوای سخنرانی تان با شما صحبت کند. مبلغ قراردادها می تواند تا 100000 دلار رسیده و شامل چندین سخنرانی باشد."
در گزارشی که روز جمعه در گاردین چاپ شد دریافت کنندگان پول های منافقین به سه دسته تقسیم شده اند: اعضای کنگره، گروه های لابی کننده در واشنگتن و مقام های ارشد سابق از جمله رئیس کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان، مایک راجرز.
آنچه که تمام این گزارش ها را جالب توجه تر می کند این است که مجاهدین خلق در واقع فعالیت های نظامی و تروریستی خود را در طول چند سال گذشته، شدت داده است. همکاری با موساد و دست داشتن در ترور دانشمندان و مقاله سیمور هرش که در آن به آموزش های مخفیانه اعضای این گروه در خاک آمریکا اشاره شده نمونه ای از این اقدامات هستند.
اکنون علی رغم تمام این گزارش ها مبنی بر دست داشتن سازمان مجاهدین خلق در تروریسم و دیگر ستیزه جویی های نظامی علیه ایران روز جمعه اعلام شد که وزارت خارجه آمریکا در صدد حذف نام این گروه از فهرست سازمان های تروریستی است. این اقدام تبهکارانه مجاهدین خلق عمق فساد در قلب فرهنگ سیاسی آمریکا در واشنگتن دی سی را بیشتر از هر زمان دیگری نمایان می سازد. اکنون که حذف مجاهدین شکل رسمی تری به خود گرفته می توان پنج درس را از آن آموخت:
درس اول: نظام عدالت در آمریکا برای مسلمانان آمریکایی کاملا مجزا و متمایز است
در دهه گذشته شاهد تعقیب قضایی تعداد زیادی از مسلمانان در آمریکا به خاطر تماس های اتفاقی و یا بسیار جزئی با گروه های تروریستی، به اتهام "حمایت مادی" از آنها بوده ایم. اغراق آمیز نیست اگر بگوییم هر مسلمانی که در فاصله چند متری این گروه ها دیده شود، مورد پیگیری قضائی قرار خواهد گرفت.
زمانی که جرم آنها هم ثابت شود نه تنها سال ها به زندان محکوم می شوند بلکه به بدترین و محدودترین زندان ها نیز فرستاده می شوند. در نتیجه بسیاری از مسمانان قانومند نیز از کمک به خیریه های مسلمانان امتناع کرده و حتی در مورد بی عدالتی هایی که علیه شان اعمال می شود سخنی به لب نمی آورند تا مبادا متهم به حمایت مادی از یک گروه تروریستی شوند. این همان جو حاکم ترس و وحشتی است که مسلمانان آمریکایی در آن زندگی می کنند.
اینجاست که ما، گروهی از مقام های سابق و چهره های برجسته آمریکایی را داریم که با حمایت از یک گروه تروریستی در پول های نقد غوطه می خورند. "هوارد دین" و "رودی جیولیانی" پس از دریافت وجوه شان با رهبران منافقین دیدار کرده و "هوارد دین" حتی اعلام کرد که رهبر این گروه باید توسط غرب به عنوان رئیس جمهور ایران به رسمیت شناخته شود!
از سوی دیگر به جز یک تحقیق منتشر شده از سوی وزارت خزانه داری آمریکا در مورد منابع پول های دریافت شده توسط "اد رندل"، که به نظر می رسد به هیچ جا هم نرسید، حمایت این اشخاص برجسته از این گروه تروریستی هیچ عواقبی را برای آنها در پی نداشته است. حالا هم که سازمان مجاهدین خلق از فهرست خارج می شود دیگر در آینده هم با مشکلی مواجهه نخواهند شد!
در مجموع باید گفت مسلمانان آمریکایی زیادی وجود دارند که به خاطر ارتباط بسیار کمتری، در مقایسه با این مقام ها، به زندان ها افتاده اند. این همان چیزی است که «اندرو روزنتال» در سرمقاله نیویورک تایمز در ماه مارس به آن اشاره کرد: "حملات 11 سپتامبر به چیزی منجر شد که در واقع نظامی کاملا متمایز از عدالت را برای مسلمانان رقم زد." عکس این قضیه نیز کاملا صادق است یعنی نخبگان سیاسی در آمریکا می توانند با برخورداری از مصونیت کامل، در هر نوعی از جرایم فاحش و فضاحت بار مانند شکنجه، استراق سمع غیر قانونی و یا حمایت و دریافت رشوه از یک گروه تروریستی، دست داشته باشند.
درس دوم: دولت آمریکا نه تنها علیه تروریسم نیست بلکه حامی آن نیز است.
تاریخچه فهرست سازمان های تروریستی آمریکا و پسر عموی این لیست یعنی فهرست کشورهای حامی تروریسم بسیار ساده است: یک کشور یا یک گروه زمانی در این لیست ها قرار می گیرد که علیه آمریکا خشونتی را انجام دهد و یا سد راه منافع آن شود و زمانی که از همان خشونت برای پیشبرد منافع آمریکا استفاده کند از فهرست های مذکور خارج خواهد شد. فهرست تروریست ها، لیستی از تروریست ها را شامل نمی شود بلکه تنها لیستی از کشورها و گروه هایی است که از قدرت خود برای رویارویی و مقابله با زورگویی و قلدری آمریکا، به جای کرنش در برابر آن، استفاده می کنند.
«رمی برولین» در گزارشی مفصل به تشریح این موضوع پرداخته و مثال صدام حسین را بیان می کند: صدام زمانیکه با شوروی در اوایل دهه 80 متحد شد در این فهرست قرار گرفت. در اواسط دهه 80 زمانیکه آمریکا می خواست او را علیه ایران تجهیز کند و منابع مالی در اختیارش قرار دهد از فهرست خارج شد. بار دیگر در اوایل دهه 90 زمانیکه آمریکا قصد داشت به عراق حمله کند، بار دیگر در فهرست تروریست ها قرار گرفت.
اکنون در مورد مجاهدین خلق هم همینطور است. ما درمورد گروهی صحبت می کنیم که بر اساس برخی از گزارش ها اقدامات تروریستی خود را حتی شدت نیز داده است اما می خواهیم آن را از فهرست گروه های تروریستی حذف کنیم. چرا؟ زیرا این گروه اکنون با آمریکا و اسرائیل علیه یک دشمن متحد شده است، پس دیگر «تروریست» نیست.
دو تن از کارشناسان امور ایران به نام "های فلینت و هیلاری من لورت" روز جمعه در تحلیلی نوشتند: "از کی کشتن شهروندان غیر مسلح و حتی اعضای خانواده های آنها در خیابان های پر جمعیت مناطق شهری مطابق با استانداردهای اعلام شده در تعریف تروریسم آمریکا قرار نمی گیرد؟"
آنها در پاسخ به سوال خود می گویند: "ما بارها این رفتار مضحک دولت های آمریکایی را در دستکاری فهرست تروریستی دیده ایم؛ حذف کردن و اضافه کردن سازمان و کشورها به دلایلی که هیچ ارتباطی با ماهیت واقعی ارتباط آنان به فعالیت تروریستی نداشته است."
به عبارت دیگر بهترین و کارآمدترین راه برای حذف شدن از فهرست گروه های تروریستی، درگیر شدن در نوعی از تروریسم است که به نفع و در ارتباط با منافع آمریکا و هم پیمانانش (مثل اسرائیل) باشد و نه علیه آنها.
درس سوم: واژه «تروریسم» بی معنی ترین و دست کاری شده ترین اصطلاح در گفتمان سیاسی است.
دولت آمریکا حتی وانمود نمی کند که تصمیمش برای حذف مجاهدین خلق ربطی به تروریسم دارد. بلکه تنها با تحت فشار گذاشتن رهبران این گروه از آنها خواسته تا کمپ خود را در عراق تخلیه کرده و پاداش آنها را حذف از گروه های تروریستی اعلام کردند. اما این موضوع چه ربطی به تروریسم و فهرست گروه های تروریستی دارد؟ هیچ!
تروریسم حداقل در مفهوم کاربردی اش چیزی بیشتر از خشونت توسط دشمنان آمریکا و هم پیمانانش نیست. خشونتی که توسط آمریکا و یا هم پیمانانش (از جمله گروه های بی کشور) استفاده شود بدون در نظر گرفتن اینکه چقدر فجیع و یا جنایت بار باشد، هیچ گاه تروریسم محسوب نمی شود.
درس چهارم: افراد با نفوذی از هر دو حزب آمریکا از محرکان اصلی این اقدام واشنگتن هستند
مجاهدین خلق اهداف خود را با اقداماتی فراتر از تغییر ذینفعان خود از صدام حسین به آمریکا و اسرائیل دنبال می کند. این گروه راهی را نیز برای رساندن میلیون ها دلار پول به حساب های بانکی مقام های سابق از هر دو حزب آمریکا، شرکت های لابی کننده و چندین روزنامه نگار برجسته پیدا کرده است. به عبارت دیگر همان روشی که توسط گروه های دیگر آمریکایی بکار برده می شود توسط مجاهدین خلق استفاده شده، یعنی خرید نفوذ مقام هایی از هر دو حزب آمریکا و پرداخت پول به افراد مهمی که با حداکثر استفاده از نفوذشان به ثروت شخصی خود می افزایند.
حتی می توان گفت این تبهکاری تا جایی همه گیر و فراگیر شده که دیگر واکنشی در برابر آن دیده نمی شود. زمانیکه لیست افراد حامی مجاهدین که از این گروه پول گرفته بودند منتشر شد، تصور هر نتیجه ایی به جز این نتیجه غیر ممکن بود.
درس پنجم: تخاصمی بین ایران و آمریکا وجود دارد اما این تخاصم اساسا از سوی ایران نیست
در طول دهه گذشته آمریکا تقریبا ایران را با انجام تهاجم های زمینی اش به کشورهای همسایه در مرزهای شرقی و غربی محاصره کرده است. اقداماتی مشترک از سوی آمریکا و اسرائیل از جمله حملات سایبری، کشتن دانشمندان هسته ای و وقوع انفجارهایی در خاک ایران همزمان با تهدید های مکرر دولت های آمریکا و اسرائیل به استفاده از زور نمونه هایی دیگر از این غرض ورزی ها هستند.
و اکنون آمریکا گامی دیگر را برای تضمین جایگاه گروهی برمی دارد که متعهد به براندازی دولت ایران بوده و مهمتر از آن با صدام حسین علیه کشور خود همکاری و جنگ کرده است. به این ترتیب مجاهدین خلق از این پس می تواند بطور قانونی و رسمی پول نیز دریافت کرده و در حوزه احترام بین المللی نیز قرار گیرد. فقط یک لحظه تصور کنید ایران چنین کاری را برای مشروع کردن یک گروه تروریستی آمریکایی که متعهد به براندازی دولت آمریکا بود و سابقه ای طولانی از خشونت داشت انجام می داد!
این در حالی است که نه تنها دولت ایران بلکه شهروندان ایرانی نیز حذف مجاهدین خلق را تنها اقدامی متخاصمانه علیه ایران قلمداد می کنند زیرا این گروه به شدت نزد ایرانیان منفور است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
