احتمالاً، چین هم یکی از استان‌های ایران است

هرچند موقع بررسی‌های اینترنتی، در فروم‌های تخصصی موبایل به مراتب این نکته را دیدم که کاربران مختلف، ادعا کرده بودند این گوشی چینی‌ست، اما به این حرف‌ها توجهی نکردم و به پای این گذاشتم که بعضی از مثلاً هموطنان‌مان، با پیشرفت ایران مخالفند و چشم دیدن جنس ایرانی با کیفیت را ندارند. حتی آنهایی را که تحقیق کرده بودند و نمونه‌ی معادل چینی این گوشی را با ریز مشخصات معرفی کرده بودند، نپذیرفتم و روی حرف خودم ماندم که حتماً این گوشی ایرانی! را بخرم.

یکی دو ساعت مانده بود بروم این گوشی را بخرم که شخصاً به این نتیجه رسیدم این گوشی وطنی، یک محصول دیگر از برادران کمونیست چین است. قضیه از این قرار است که گوشی‌های هوشمند، برای اتصال به رایانه، نیاز به یک برنامه دارد. از قضا هر مدل این گوشی‌ها، فایل مخصوص به خودش را دارد. یعنی حتی از یک برند واحد، هر مدل گوشی نیز فایل جداگانه‌ای دارد. وقتی در اینترنت دنبال فایل مخصوص اتصال "جی1" به رایانه گشتم، با فایلی روبه‌رو شدم که مخصوص یک گوشی چینی بود. اسم آن گوشی را در اینترنت جستجو کردم و متوجه شدم که "جی1" مثلاً ایرانی، یک گوشی چینی‌ست که تنها در ایران، اسمش را عوض کرده‌اند.

اما تبلت ایرانی دیمو. کیفیتش که بماند. حتی بلوتوث ندارد، چه برسد به سایر امکانات حداقلی که ما از یک تبلت انتظار داریم. با این حال گفتم به عنوان یک کالای ایرانی، قید این حداقل‌ها را نیز بزنم و از این تبلت ایرانی حمایت کنم. ولی از آنجا که قبل از هر تصمیمی، تحقیق و بررسی لازم است، گفتم برای اینکه به درد گوشی ایرانی مذکور در بالا مبتلا نشوم، یک تحقیق کوچک در مورد این گوشی انجام دهم.

چشم‌تان روز بد نبیند. در اولین مطلب معتبری که در مورد بررسی تبلت 7 اینچی دیمو خواندم، با این حقیقت مواجه شدم که "دیمو" نیز، یکی دیگر محصولات برادران کمونیست چینی‌ست. اما از کجا؟ از اینجا که یکی دیگر از ویژگی‌های گوشی و تبلت‌های جدید، ثبت شبکه‌های ارتباطی و اینترنتی است که کاربر از آن استفاده می‌کند. مثلاً وقتی شما با تبلت‌تان به یک شبکه وایرلس متصل می‌شوید، اسم و ویژگی‌های آن شبکه در تبلت‌تان ذخیره می‌شود.

از قضا، نمونه‌ی مورد بررسی تبلت ایرانی! "دیمو" و نمونه‌های بسیاری دیگر، در خودشان اسم یک شبکه‌ی ارتباطی را ذخیره کرده‌اند که آن شبکه، پشت دیوار چین قرار دارد و ارتباط چشم‌بادامی‌ها را برقرار می‌کند. در نتیجه، کاشف به عمل آمد که تبلت مثلاً ایرانی "دیمو"، ایرانی نیست.

اگر به عنوان یک ایرانی بخواهیم از قید همه‌ی مسائل پیرامون این اتفاق بگذریم، از قید یک مسئله نمی‌توان گذشت. آن مسئله‌ی بسیار مهم این است که با توجه به کیفیت پایین این محصولات چینی، جا زدن این کالاها به نام تولیدات داخلی، توهین به ایران، دانش ایرانی‌ و محصولات ایرانی‌ست. و این در حالی‌ست که همه‌ی ما با پیشرفت‌های الکترونیکی ایران در عرصه‌های مختلف تولیدی، نظامی و مخابراتی آشنا هستیم. در نتیجه این سوال به میان می‌آید: چرا کشوری که قوی‌ترین رادارشکن‌ها را تولید می‌کند، باید به عنوان اولین گوشی هوشمند و تبلت، چنین محصولات بی‌کفیت خارجی را قالب کند؟

به نظر می‌رسد هیچ دلیلی برای این کار وجود ندارد مگر اینکه بپذیریم چین هم یکی از استان‌های ایران بوده ولی کالای بی‌کیفیت تولید می‌کند و ما هم مجبوریم این محصولات را به عنوان کالای بی‌کیفیت ملی بپذیریم. تازه، هرچقدر هم بهش می‌گوییم کالای خوب درست کن، بلد نیست. شما دلیل دیگری برای این کار به ذهنتان می‌رسد؟