6 دلیل برای فروپاشی بورس آمریکا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در فرانسه، سرمایه‌گذاران در بورس وال استریت از افزایش قیمت نفت بشدت نگران هستند. مضاربه‌های خیالی هم نمی‌تواند این واقعیت را به مدت طولانی مخفی نگاه دارد. شاخص‌های کل بورس شرکت‌های فناوری نازداک و شرکت‌های صنعتی داو جونز وارد مرحله‌ای از رکود شده است و این، پس از آن اتفاق افتاد که سطح شاخص اولی به 3000 و دومی به 13000 رسید. این شاخص‌ها از لحاظ فنی مرحله‌ای محسوب می‌شود که رشد زیاد بورس‌ها یا نزول شدید سهامهای آمریکا و به تبع آن دیگر بازارهای جهانی در آن مشخص می‌شود؛ نزولی که این بار دیگر هیچ ثباتی ندارد اگر تنش در منطقه خلیج فارس با ایران ادامه یابد به طوری که این امر سبب بالا رفتن قیمت جهانی نفت می‌شود و امیدها برای احیاء اقتصادی غرب از بین‌ می‌رود.

مانند پری در باد؛ کاملا بی‌ثبات ؛

جمعه هفته گذشته شاخص صنعت آمریکا به 13 هزار رسید. سطحی پایین از تعاملات. بدین معنا که سرمایه‌گذاران کم هستند. این رقم، کاملا با آمار اقتصادی که در همین هفته منتشر شد در تضاد است. آماری که تورم اقتصادی را از زمان آغاز سال جدید (2012) در آمریکا 4.5 درصد و در اروپا 3 درصد، افزایش یافته نشان می‌دهد. همین وضعیت برای شاخص فناوری هم صادق است که از دو هفته گذشته بی‌وقفه بالا رفته است تا این که به 3000 رسیده است.

بیشتر کارشناسان می‌گویند که افزایش این شاخص حباب است که بر اثر بازی بانک‌های مرکزی در اروپا و آمریکا با نقدینگی و پمپاژ آن در بازار سهام صورت می‌گیرد و باعث افزایش شاخص‌ها می‌شود تا اینگونه به مردم وانمود شود که ما (یعنی دولتمردان غربی) در حال خروج از بحران هستیم.

اما حقیقت این است که ما چند هفته‌ای است سوار بر پری شده‌ایم که در هوا غوطه‌ور است. این مثال را کارشناس تلویزیون اقتصاد جهانی بلومبرگ به کار برد. برخی هستند که دوست دارند همچنان به زیر این پر فوت کنند تا روی زمین سقوط نکند و از دیگران می‌خواهند که همه با هم فوت کنند و بدمند تا این پر سرگردان همچنان به بالاتر برود. این کارشناس این سخن را با نوعی طنز بیان کرد و افزود: این کارها سودی ندارد. حقیقت نشان می‌دهد که بورس آمریکا باید در نصف سطح کنونی خود باشد یعنی 6000 هزار برای سهام داو جونز. این را مارک تواواتی کارشناس بلومبرگ می‌گوید.

آمار ساختگی اقتصادی ؛

دولت‌ها و بانک های مرکزی روی عامل روانی بحران کار می‌کنند زیرا امکان درمان و سامان دادن به بحران کنونی را ندارند که این امر به حجم بالای بدهی‌های متراکم آمریکا بازمی‌گردد. مهم این است که بورس آمریکا رو به بالاست و بورس‌های اروپایی را با خود به بالا می‌کشد.

این، نمونه‌ای از آمارهای روانی است که در آمریکا اعلام شد که می‌توان با آن بازی کرد و در آن دست برد. اولین آمارها از این دست که با عامل روانی سر و کار دارد، شاخص اعتماد مصرف‌کننده ست که در فوریه افزایش یافت و با این شاخص می‌خواهند بگویند که آمریکایی‌ها روحیه بالایی دارند اما برخی در نظرسنجی‌ها می‌گویند که یافتن فرصت‌های شغلی بشدت سخت شده است در حالی که این شاخص در سال 2008 به پایینترین سطح خود رسیده بود.

گذشته از عامل روانی که بسیار مهم است و اکنون ناپایدار و متغیر شده است، زمانیکه آمارهای عملی و حقیقی هدفمند را بررسی می‌کنیم تصویری تار بلکه تاریک می‌بینیم. از شاخص مصرف دائم کالا آغاز می‌کنیم که 4 درصد در ماه دسامبر کاهش یافت. آمریکا در سه سال گذشته شاهد چنین افتی نبود. باید گفت که بر اساس نظرسنجی‌های شاخص اعتماد، بازارها منتظر کاهش یک درصدی بودند.

اما بازار املاک که ستون اقتصاد آمریکاست، داستانی دیگر دارد. شاخص این بازار هم دارای افت است. شاخص شلر نشان می‌دهد که بهای خانه‌ها حدود 4 درصد در نوامبر گذشته کاهش داشته است در حالی که ارزیابی‌ها و پیش‌بینی‌ها کاهش حدود 3.7 درصدی را نشان می‌داد.

این کشمکش میان آمار واقعی و حبابی، بسیاری از سرمایه‌گذاران را در حال انتظار و احتیاط نگاه داشته است. اگر شاخص داو جونز در تابستان 2008 بالا رفت همه دنیا می‌دانند که در پاییز همان سال چه اتفاقی افتاد و چگونه بورس آمریکا یکباره سقوط کرد.

چرا بورس آمریکا در هفته‌های آتی بشدت شاهد سقوط خواهد بود؟

الف) افزایش قیمت نفت؛ به هنگام بی‌اعتمادی به اوراق بهادار و امثال آن، مردم طبق عادت قدیمی به سراغ پس‌انداز طلا به جای پول و سهام می‌روند. سه هفته قبل قیمت یک اونس طلا به بیش از 1900 دلار رسید هر چند بنا بر فروش برخی که میوه این سودها را چیدند، پایین آمد اما اقبال به ذخیره طلا، راهی امن است که با اقبال مردمی به آن، بار دیگر فرهنگ رایج در آمریکا و غرب شد و همین امر به طور خودکار سبب انتقال پول از بازار اوراق بهادار به بازار طلا شد. همین امر سبب فروش بیشتر سهام‌ برای خرید طلا می‌شود در نتیجه  هر کس از فروش زیاد صحبت کند باید از کاهش و سقوط سهام هم صحبت کند.

ب) میزان بی‌سابقه بیکاری در آمریکا و اروپا؛ آمار بیکاری در ماه‌های گذشته در آمریکا و اروپا به حدی بالا رفته است که منطقه یورو به تنهایی طی ماه دسامبر 2011 ، 185 هزار شغل را از دست داد در حالی که تعداد شغل‌هایی که در آمریکا از دست رفت، در همین مدت زمانی، به میزانی بی‌سابقه رسید که البته این امر به بخش‌های رشد اقتصادی حقیقی ضربه می‌زند.

ج) فریب دنیا از طریق پمپاژ نقدینگی؛ بانک فدرال آمریکا و بانک مرکزی اروپا از طریق سیاست پمپاژ اوراق بهادار در بازار سهام  و بانک‌ها دنیا را فریب دادند در حالی که میزان پمپاژ بانک مرکزی اروپا در بانک‌های اروپایی 530 میلیارد یورو بود تا مانع ورشکستگی آنان شود. بانک فدرال آمریکا موفق شد با عملیات فریب شاخص بورس را در حدود 13 هزار ثابت نگاه دارد بخصوص وقتی که بدانیم میزان تعاملات و حجم آن بسیار کمتر از 50 درصد حجم مشابه در سال 2007 بود و همین باعث شد تا بسیاری از تحلیلگران اعلام کنند که شاخص بورس دروغ است.

د) حجم بالای بدهی‌ها؛ کل غرب با بدهی‌های آمریکا زندگی می‌کند. کشوری بدهکار. شهروند آمریکایی هم به لطف راه‌های ابتکاری وام‌گیری بر اساس اسکناسهای چاپ شده و آماده برای هزینه کردن در بازار بسیار بالاتر از سطح معیشتی خود زندگی می‌کند ولی روزی خواهد آمد که حجم این پول‌ها در بازار آمریکا و اروپا پس از آنکه کشورهایی مانند چین، ژاپن، هند، برزیل و آفریقای جنوبی ذخایر خود را به جای دلار و یورو به طلا و فلزها تبدیل کردند، آشکار خواهد شد.

هـ) افزایش قیمت نفت؛ افزایش بهای یک بشکه نفت در بازارهای جهانی متوقف نمی‌شود. اگر برخی علل این افزایش به دلیل مشکلاتی ژئوسیاسی در خاورمیانه و با ایران برای همه روشن باشد، اما علل اعلام نشده‌ای هم دارد ولی کارشناسان می‌دانند که مهم‌ترین دلیل وجود تراکم‌های نقد موجود در بازار است که می‌تواند در هر لحظه منفجر شود و پشت سر خود اسکناس‌هایی را بر جای بگذارد که حتی ارزش همان کاغذ چاپ شده را هم نداشته باشد.

و) افزایش بهای مواد اولیه؛ افزایش بهای مواد اولیه باری بر دوش شرکت‌هایی است که شاهد افزایش هزینه‌ها و خریدهای خود هستند. در نتیجه افزایش قیمت محصولات برای مصرف‌کننده، سبب کاهش خرید و در نتیجه کاهش سود شده است و همین امر به نوبه خود سبب کاهش بهای سهام شرکت‌ها در بورس و خود بورس شده است.