شریعتمداری :به رنگ ارغوان بسیار مزخرف بود

محمد تاجیک :روز جمعه و در چهارمین روز نوروز ۹۱ تلویزیون در یک اقدام بی نظیر و قابل توجه فیلم جنجالی به رنگ ارغوان را به نمایش گذاشت این در حالی است که نمایش فیلم حاتمی کیا در جشنواره دوسال قبل و اکران عمومی آن بااناقادات تند بسیاری از مخالفان این فیلم مواحه شده بود .

به گزارش پارس توریسم در زمان نمایش فیلم به رنگ ارغوان  حسین شریعتمداری  در اظهاراتی به انتقاد شدید از فیلم به رنگ ارغوان پرداخته بود سجاد صفار هرندی پسر صفار هرندی باانتشار یادداشتی که در  روزنامه وطن امروز منتشر شده بود به شدت از به رنگ ارغوان انتقاد کرده بود  .
 
 
 /شریعتمداری :به رنگ ارغوان بسیار مزخرف بود /

حسین شریعتمداری در زمان نمایش به رنگ ارغوان در سخنان خود باانتقاد از سیاستهای فرهنگی دولت گفته بود : امیدوارم سیاست جذب در عرصه هنری طوری نباشد که همه افرادی جذب شوند، اقدامات اخیر در این باره قابل توجیه نیست، مثلا فیلم رنگ ارغوان بسیار مزخرف بود یا به برخیها در جشنواره جایزه دادند که عجیب بود، متاسفانه برخی از دوستان سادهانگاری میکنند در حالی که در کنار آن کسانی هستند که میفهمند چه کار میکنند.

/طمعی از فیلمهای پرخون /

سجاد صفارهرندی نیز در ابتدای یادداشت خود عنوان کرده بود :بعد از دیدن فیلم‌های بی‌رمق و کم‌جانی مثل به نام پدر و دعوت، دیدن به رنگ ارغوان طعمی از همان فیلم‌های پرخون دهه 70 را زیر زبان آدم می‌آورد. اگر بخواهم خیلی فشرده نظرم را بگویم، تصویر ارائه شده در به رنگ ارغوان چندان به ضرر «وزارت اطلاعات» نیست. اینکه تصویری قدرتمند و با صلابت از سیستم امنیتی ارائه شود نمی‌تواند بد قلمداد شود. چنانکه نمایش تصویری انسانی و عاطفی از یک نیروی امنیتی نیز نباید به مذاق آنان تلخ بیاید. درست است که این ویژگی فردی در تقابل با انضباط خشک سیستم قرار می‌گیرد ولی چنین وضعی خصلت مشترک هر سیستمی است. برخلاف خیلی از دوستان من شخصیت آن مدیر امنیتی (که رضا بابک نقشش را بازی می‌کند) منفی نیافتم. خط برابر قلمداد کردن سیستم امنیتی با گروه مخالف (منافقین؟) هم که به طور تلویحی بعضی جاهای فیلم نشانی از آن هست در جمع‌بندی نهایی پررنگ نمی‌شود، چرا که در سکانس نفسگیر فینال این نیروهای امنیتی هستند که در مقام دفاع از ارغوان و پدرش در مقابل حمله مهاجمان و از این جهت در کنار بیننده‌ای که عواطفش درگیر رابطه پدر و فرزندی شده است، قرار می‌گیرند.  

/مشکل مضمون فیلم است /

 سجاد صفار هرندی درادامه یادداشت خود افزوده : همه این را گفتم تا برسم به اینجا که به زعم من به رنگ ارغوان از موضعی اصولگرایانه مشکلی مهم‌تر از مخدوش کردن چهره سیستم امنیتی کشور دارد. این مشکل مضمون کلی فیلم است. این مضمون که عشق و عواطف انسانی شأنی اجل از هر گونه آرمان، تعهد و ایدئولوژی دارد. این مضمون نه تنها در موقعیت و انتخاب نهایی مامور امنیتی که علاوه بر آن در زندگی تباه شده پدر ارغوان (که ظاهرا از سران منافقین است) منعکس می‌شود. پدر ارغوان در یکی از مهم‌ترین دیالوگ‌های فیلم به دخترش می‌گوید (نقل به مضمون): «من و مادرت بالاخره فهمیدیم که هیچ چیز در این دنیا ارزش این را نداشت که ما تو را رها کنیم و به دنبال آن برویم.» و اینگونه همه آرمان‌ها و عقیده‌ها یک کاسه می‌شود و همدلی کارگردان با مامور امنیتی بر اولویت عشق بر تمام اینها فتوا می‌دهد. باید از برادر ابراهیم پرسید که اگر همه آن شقایق‌هایی که به تعبیر سیدشهید شما بلبل نغمه‌خوان‌شان بودی، به ماجرای زندگی اینگونه نگاه می‌کردند تقدیر جنگ ما چگونه رقم می‌خورد؟!