انتصابات رانتی، خودتحریمی و اعتصاب؛ نتیجه مدیریت زنگنه در وزارت نفت

گروه اقتصادی: اعتراض و اعتصاب کارگران صنعت نفت کشور هر روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد و بخشی از این سیستم گسترده و شریان حیاتی اقتصاد ایران را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در تازه ترین اتفاق کارگران پتروشیمی عسلویه نیز در اعتراض به تفاوت معنادار و فاحش وضعیت کارکنان قراردادی با پرسنل رسمی دست از کار کشیده اند. اما روایت ها و گفته های کارکنان هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس حاکی از وجود مشکلی دیگر در این مرکز و در سطحی گسترده تر، در وزارت نفت است.

به گزارش بولتن نیوز، بخشی از اعتراض کارکنان هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس ناظر به این موضوع است که مدیران جدید این هلدینگ اساسا تخصصی در حوزه نفت و گاز ندارند و نتیجه  فعالیت این افراد منجر شده است به ضرر این شرکت و از کار بیکار شدن بخشی قابل توجهی از کارگران. علاوه بر این افراد غیرمتخصص که مشخص است بر پایه رانت به آن جایگاه دست یافته اند، بسیاری از مدیران دولتی بازنشسته نیز در این حیاط خلوت وزارت نفت و با عنوان شرکت های شبه دولتی در حال فعالیت هستند.

در همین راستا معاون پیشین وزارت نفت، ابراهیم رادو افزون نیز به همین موضوع و افزایش آن در دوران وزارت بیژن زنگنه در وزارت نفت اشاره کرده است. طبق گفته رادو افزون بسیاری از کارشناسان مجرب پس از آمدن زنگنه مجبور به خروج از وزارتخانه شدند و به جای آن ها افرادی توسط زنگنه به کار گرفته شدند که اصلا تخصصی در این حوزه ندارند. در واقع مهم ترین اتفاقی که به قول معاون پیشین وزیر نفت در این دوره از حضور زنگنه در وزرت نفت رخ داده، خودتحریمی گسترده صنعت نفت کشور بوده است.

با این اوصاف قابل حدس است که چرا کارگران دست به اعتصاب زنده اند و کدام روندی موجب بروز چنین اتفاقاتی شده است. هنگامی که مدیرانی غیرمتخصص و ناآشنا با این حوزه به واسطه رانت، پارتی بازی، آقازادگی و با نظر مستقیم وزیر نفت زمام امور را به دست می گیرند، به علت ناآکاهی از مناسبات موجود در این حیطه، تصمیماتی اتخاذ می کنند که نتیجه اش می شود بی عدالتی در پرداخت حقوق کارگران و کارمندان رسمی و قراردادی که از قضا همزمان شده است با شرایط اقتصادی بد کشور، در نتیجه افرادی که کارد به استخوانشان رسیده است، دیگر در مقابل ظلم وزارت نفت و پیمانکاران و مدیران غیرمتخصص سکوت نمی کنند و آن چه امروز شاهدش هستیم اتفاق می افتد.

مجموعه این عوامل نشان می دهند که بیش از هر فردی بیژن زنگنه و وزارت خانه تحت مدیریت او یعنی وزارت نفت باید پاسخگوی کارگران اعتصاب کرده باشند و با اخراج و بایکوت رسانه ای موضوعی حل نخواهد شد. این حضرات و علی الخصوص وزیر نفت باید پاسخ بدهند که در وهله اول چرا افرادی غیرمتخصص را بر سر مسئولیت های مهم و حیاتی گمارده اند و دیگر اینکه دلیل سکوتشان در مقابل کج روی ها، ناشی گری ها و بی کفایتی این افراد چه بوده است که امروز باید هم آن کارگران زحمت کش و هم کشور دچار ضرر و زیان هنگفت بشوند.