تحریم اسنپ و چالش های درون گفتمانی
ما در روش ها متفاوتیم، چرا بایکدیگر بجنگیم؟!
چرا باید این تفاوت روش ها موجب شود که بابت یک مساله ساده دو قطبی نه در مقابل رقبا و دشمنان که در میان هم فکران و دوستان ایجاد شود.
گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: احتمالا قضیه راننده اسنپ و کمپین تحریم اسنپ را دیگر همه شنیده اید. اینگونه حرکت های جمعی اتفاقا محکوم نیستند و باعث تقویت روحیه مطالبه گری می شوند اما یک مشکلی در این میان وجود دارد به نام مصداق مطالبه گری.
به گزارش بولتن نیوز، این مصداق مطالبه گری یعنی در زمانی که ما باید به صحبت های لعیا جنیدی و رضا اردکانیان پاسخ بدهیم و مسائل مالی اطراف دولتی ها را رصد کنیم و برخورد با مفاسد اقتصادی از مسیر قانونی در اولویت خواسته هایمان باشند، و نگران مذاکرات پشت پرده و سفر ماس و شینزو آبه باشیم، سقف خواسته و جشن شادیمان از این باشد که دخترک متخلف عذرخواهی کرده است و ما به موفقیت رسیدیم.
عزیزان چرا در این چند روز یک نفر نیامد از نادان فرض کردم مردم ایران توسط بیژن زنگنه بگوید که دستگاه پز با تراکنش 10 میلیاردی را می گوید برای پرداخت قبض آب و برق کارمندان استفاده می شده است. چرا یک نفر نیامد بگوید اوضاع کارخانه نیشکر هفت تپه به کجا رسید. باز خدا میلاد گودرزی را حفظ کند که در میان اینهمه جار و جنجال غیرسودمند، حواسش را به کار خودش داده و از مسیر قانونی و درست مطالبه گری خروج نکرده است.
بلایی است رسانه نشناسی ما، و از همه بدتر خود من که نمی دانیم چه زمانی و در مقابل چه چیزی واکنش نشان بدهیم. اهم و فی الاهم کردنمان لنگ می زند. جایی که باید از طریق قانونی پیگیری کنیم و راه مطالبه گری درست را به مخاطب خود بیاموزیم، می رویم به سراغ کمپین راه انداختن و جایی که باید کمپین راه بیندازیم و مطالبه کنیم، اقدام میدانی غیر قانونی می کنیم. همه هم ادعایمان می شود که می دانیم و می فهمیم و انقلابی هستیم.
شاید عده ای بگویند که چرا بچه های حزب اللهی و انقلابی را می نوازم! می نوازم چون دوستشان دارم. قطعا اینگونه نیست که توقع داشته باشیم همه بچه های انقلابی در نهایت علم و بصیرت سیاسی و رسانه ای باشند اما قطعا می توانیم از بعضی دوستان که مرجعیت سیاسی بین جوانان انقلابی دارند، توقع داشته باشیم در مواقع لازم سکوت پیشه نکنند و در جایی که لازم نیست نقش قهرمان را ایفا نکنند.
عزیزان در توجیه این رفتارهایشان هم ما را متهم می کنند به ساده لوحی و بی بصیرتی و کندروی و بسیاری چیزهای دیگر. ما دوستانمان را متهم به این صفات نمی کنیم اما می توانیم بخواهیم که لااقل منطقی باشید و حرف هم فکران خودتان را بشنوید. در دغدغه ها کنار هم هستیم اما روش های متفاوتی را انتخاب کرده ایم. چرا باید این تفاوت روش ها موجب شود که بابت یک مساله ساده دو قطبی نه در مقابل رقبا و دشمنان که در میان هم فکران و دوستان ایجاد شود. در وضعیت کنونی مسائل مهم تری وجود دارند که لازم به پیگیری و ایجاد کمپین هستند؛ عجالتا آن ها دریابید.
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
شما می خواهید حزب اللهی را در گیر امور حقوقی و برکرواسی عریض و طویل قوه قضاییه بکنید و یا انرژی آنها را برای اثبات خیانت زنگنه به هدر بدهید. جالب اینکه به جای آنکه به موارد هیانتهای علنی و بدیهی زنگنه مثل ماجرای استخدام نمایندگان ادوار گذشته در وزارت نفت بپردازید که همه مردم آن را بفهمند خود را با بازی مسخره اثبات فنی خیانت قراردادهای آی پی سی مشغول می کنید که جز افرادی معدود اصلا متوجه معنای آن نمی شوند.
راه مبارزه با لیبرالها در مبارزه با جرایم علنی آنها است نه کار کار آگاهی و شرلوک هولمز بازی.
و آیا واقعا نمی فهمید که دزدی و خیانتهای مالی و اختلاس و... همه قابل جبران است اما دزدیدن فرهنگ و حیا و غیرت قابل جبران نیست؟ اندلس را بی حجابی از بین برد یا اختلاس و عدم فروش نفت؟
شما خود را به آن راه زده اید و نمی خواهید بفهمید چرا امروز همه تمرکز دشمن در ایران روی مساله حجاب است.
وقتی گناه علنی در جامعه مورد تایید قرار گرفت گناهان مخفی و با محمل شرعی هزاران برابر افزایش می یابد.