نوای «خورشید» با ترنم «پیلدم» در برج آزادی

به گزارش بولتن نیوز، کنسرت گروه «پیلدم» به سرپرستی ژوبین عسکریه 16 دیماه در مجموعه فرهنگی و هنری برج آزادی برگزار می شود.
عسکریه در گفت وگو با ایرنا ضمن اعلام این خبر ابراز امیدواری کرد: با همکاری مسئولان مجموعه فرهنگی و هنری برج آزادی بتواند از اولین آلبوم رسمی این گروه رونمایی کند.
وی افزود: تمامی مراحل تولید آلبوم خورشید به انجام رسیده و با دریافت مجوز انتشار رسمی از دفتر موسیقی، این آلبوم در حال حاضر در انتظار رونمایی است و امیدوارم با صدور مجوز برگزاری مراسم رونمایی از سوی مسئولان برج آزادی، این مراسم را همزمان با کنسرت پیلدم برگزار کنیم.
این هنرمند درباره رپرتوار اجرایی گروه پیلدم در کنسرت پیش رو گفت: در این کنسرت قطعاتی از آلبوم «خورشید» در کنار تعدادی از ساخته های همسرم ریما حسن زاده نوازنده گیتار باس این گروه و تعدادی از آثار موسیقی که بصورت گروهی و با همکاری اعضای «پیلدم» ساخته شده را اجرا خواهیم کرد.
وی درباره سبک موسیقی گروه خود گفت: بطور کلی موسیقی این گروه در زیر مجموعه موسیقی تلفیقی قرار میگیرد.
وی در ادامه این گفت وگو هنرمندان گروه پیلدم را به شرح زیر معرفی کرد:
ژوبین عسکریه (سرپرست، نوازنده دیجیریدو و آوا)، شادرخ گلچین معانی (دیجیریدو و آوا)، ریما حسن زاده (گیتار باس)، میثم امینی (پرکاشن و اره)، امیرحسین کیانپور (دودوک و فلوت سرخپوستی)، شیرین واعظی (درامز و پرکاشن)، سهراب علیمردانی (گیتار الکتریک)، محمدرضا سپهری (پیانو و سینتی سایزر)، پوربه ترک زاده (هند پن یا هنگ درام) و اهورا عسکریه (درامز و پرکاشن).
ژوبین عسکریه متولد سال 1352 است و آغاز فعالیت او در زمینه موسیقی با نوازندگی پرکاشن همراه بوده است اما بصورت حرفه ای از سال 1381 ساز «دیجیریدو» را بعنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرده است، او در سال 1391 اولین کتاب آموزشی نوازندگی دیجیریدو را توسط انتشارات «رسانه ساز سروش» منتشر کرده است.
گفتنی است دیجریدو (Didgeridoo) یکی از سازهای بادی مردم بومی استرالیا است.ساز دیجریدو را گاه به عنوان ترومپت چوبی طبیعی نیز توصیف می‌کنند.اولین نشانه های استفاده بشر از این ساز، در صخره‌نگاره ای باستانی مربوط به 1500 سال پیش دیده شده است.نام دیجیریدو را غربیان بر اساس طنین صوتی این ساز برگزیده اند.در گذشته مراسم رقص و آوازهای آیینی بومیان استرالیا با نوای دیجیریدو همراه بود.
این ساز بادی نخستین بار در سرزمین‌های آرهن و میان بومیان شمال استرالیا یافت شده‌است. بومیان استرالیا، دیجیریدو را با تقلید از صدای حیوانات یا دیگر صداهای طبیعت می‌نواختند و از آن به عنوان ساز همراهی‌کننده برای آوازها و داستان‌سرایی‌ها استفاده می‌کردند.
دیجیریدوهای اولیه معمولاً از ساقهٔ درختان اکالیپتوس ساخته می‌شد که به وسیلهٔ موریانه سوراخ شده بود، بومیان پس از یافتن درخت مناسب، آن را قطعه قطعه می‌کنند، پوستش را می‌کنند و انتهای آن را می‌تراشند تا آمادهٔ نواختن شود. گاه نیز دیجیریدوها را با نقوش رنگارنگ تزیین و برای راحتی در هنگام نواختن، دهانهٔ آن را به موم آغشته می‌کنند.امروزه این ساز توسط کمپانی های متعددی به صورت ساده و کوک متغیر نیز ساخته می شود.