كشف سيارك همنشين زمين!

ستاره‌شناسان آزمايشگاه آرما در ايرلند شمالي دريافته‌اند كه سياركي كه اخيرا كشف شده براي حداقل 250 هزار سال است كه زمين را درمسير حركت خود به دور خورشيد دنبال مي‌كند و احتمالا با منشاء زمين اتباط نزديكي داشته باشد.

به گزارش (ايسنا)، اين سيارك دو ماه پس از كشف توسط ماهواره تحقيقاتي وايز، مورد توجه محققان اين آزمايشگاه قرار گرفت.

به گفته اين ستاره شناسان، فاصله اين سيارك از خورشيد با فاصله زمين از خورشيد يك اندازه بوده و مدار آن بسيار شبيه زمين است.

بيشتر سيارك‌هاي نزديك به زمين از مدارهاي عجيب يا تخم‌مرغي شكل برخوردار هستند كه سيارك را دقيقا به فضاي داخلي منظومه شمسي مي‌برند؛ اما اين سيارك جديد كه 2010 SO16 نام دارد با ساير اين اجسام متفاوت است.

مدار اين سيارك تقريبا دايره‌يي است و از اين رو نمي‌تواند به هيچ سياره‌اي در منظومه شمسي به جز زمين نزديك شود.

محققان به تحقيق در مورد ميزان ثبات اين مدار و مدت زمان اسكان سيارك در آن پرداختند.

آنها دريافتند كه اين سيارك حركت مداري زمين به دور خورشيد را تقليد كرده اما از ديد زمين، مسيري نعل‌اسبي را در فضا دنبال مي‌كند.

سيارك 2010 SO16‌ براي طي اين مسير از يك سوي نعل تا انتهاي سوي بعدي آن 175 سال در راه است.

در حال حاضر سه همراه نعل اسبي ديگر در كنار زمين وجود دارند اما بر خلاف 2010 SO16‌ پيش از حركت به يك مدار ديگر چند هزارسالي تاخير دارند.

همچنين 2010 SO16 با قطر 200 تا 400 متر بزرگترين سيارك نعل اسبي زمين تا زمان حاضر است.

تيم ايرلندي در حال حاضر از تلسكوپ فاولكس رصدخانه كامبرس براي پيگيري سيارك و بهبود بيشتر مدار آن استفاده مي‌كنند. اين جسم را مي‌توان با يك تلسكوپ حرفه‌يي متوسط در آسمان ديد.

همچنين اين محققان در حال بررسي بر روي منشا اين سيارك، احتمالات زيادي را در نظر گرفته‌اند. اين سيارك ممكن است كمربند اصلي بين سياره مريخ و مشتري آمده باشد. در اين صورت، ممكن است كشش گرانشي تصادفي سيارات مختلف مسوول مدار كنوني آن باشد.

در يك احتمال ديگر اين سيارك ممكن است بخشي از ماه باشد كه از سيستم گرانشي ماه-زمين فرار كرده و به مداري مستقل به دور خورشيد رفته باشد. با اين حال ثبات زياد مدار اين جسم بدين معني است كه اكنون هيچ راهي براي انتقال آن از ماه به جايي كه هست وجود ندارد.

در احتمال آخر، اين سيارك ممكن است كسري از شماري از اجسام نزديک به نقطه تعادل مثلثي 60 درجه در جلو و پشت زمين در مدار خود باشد. چنين شماري در گذشته مفروض بوده اما هيچگاه مشاهده نشده بودند، چرا كه هميشه در آسمان در نزديكي خورشيد بودند.

اين مواد در صورتي كه وجود داشته ‌باشند احتمالا مواد به جامانده از زمان شكل‌گيري زمين، ماه و ساير سيارات داخلي در 4.5 ميليارد سال پيش هستند.

در حال حاضر ستاره‌شناسان قصد دارند در مورد ويژگي‌هاي فيزيكي اين سيارك مخصوصا رنگ آن تحقيق كنند چرا كه رنگ، واحدي بر ميزان بازتاب‌پذيري يك سيارك در طيف الكترومغناطيسي بوده و حقايق زيادي را درباره منشا آن بازگو مي‌كند.

اين دانشمندان در حال آزمايش سناريوهاي محتمل در مورد منشا سيارك هستند. اگر منحصر به فرد بودن آن ثابت شود، فضاپيمايي براي بررسي نزديك به اين سيارك فرستاده خواهد شد.