توهین به تاریخ ایران در تلویزیون ترکیه!

کانال تلویزیونی شو تی وی ترکیه چندی است که اقدام به پخش سریالی تحت عنوان «صد سال باشکوه» می نماید که در آن بزرگترین امپراطور عثمانی بیش از آنکه یک مرد صحنه های جنگ باشد، مرد هیجانات حرمسرا و زن باره ای است که البته بیش از ما تعمق در مورد آن مربوط به ترک هاست اما اخیرا در بخشی از این سریال، در دیالوگ میان پادشاه عثمانی و وزیر اعظم که قرار است در آن پاسخ نامه شاه اسماعیل بنیانگذار سلسله صفوی و عامل ظهور ایران نوین داده شود، وی به کاتب که قصد دارد عنوان نامه را با عنوان شاه اسماعیل آغاز نماید، با تحکم می گوید: « از چه زمانی شکست خورده چالداران و امیری بی اهمیت، شاه شده است...؟»

به گزارش مشرق به نقل از ایران بالکان؛ به کارگیری این عبارت اگرچه می تواند در واکنش به نامه ها وهدایای تحقیرآمیزی چون ارسال شانه و ... از جانب شاه اسماعیل به سلطان سلیم باشد اما با این وجود در جای خود می تواند بهانه ای برای پرداختن به نامه های رد و بدل شده میان شاهان صفوی و عثمانی نیز باشد.

و اما:

دلخوشان چالداران می دانند، چالداران تنها جنگ با شاه ایران نبود، بلکه در بخشی انتقام به ابراز ارادت اتباع سلطان سلیم به شاه اسماعیل بود که سبب قتل عام پنجاه هزارنفر از مریدان شاه ایران در سرزمین آناتولی، توسط سلطان عثمانی انجام شد.

دلخوشانی که به چالداران دل خوش کرده اند، با وجود گذشت قرن ها هنوز جنگ را نیمه تمام دانسته و همچنان دل نگران مریدان شاه اسماعیل در سرزمین آناتولی هستند. این دلخوشان و ذهن های مانده در چالداران، در امتداد چالداران، قتل عام علویان درسیم را بر پا می دارند.

دلخوشان چالداران بیش از آنکه سرمست پیروزی باشند، همواره در هراس مردمی هستند که در سرزمین آناتولی، شاه اسماعیل را نه شاه بلکه بعضا تا مقام الوهیت بالا برده اند.

دلخوشان چالداران خود بخوبی می داند که شاه اسماعیل نه تنها در ایران، بلکه درسرزمین آناتولی نیز شاه بوده و این چه شکستی است که شکست خورده در نزد مردم آن کشور، شاه و پیروز را ... نموده است. ظاهرا چالداران با خود غلبه فرهنگی را به همراه نداشته است.

دلخوشان چالداران وا داده در برابر غرب، امروز شاهدند که چگونه میراث داران شاه اسماعیل، سرفرازانه نمایندگی اسلام را نموده و به تنهائی در برابر غرب ایستاده اند.

دلخوشان چالداران بهتر است در چالداران ودر عالم رویا باقی بمانند، که اگر چشم گشایند این بار خواهند دید که نه در پشت دروازهای وین، بلکه که در پشت دروازه های ادرنه مانده اند.

دلخوشان چالداران نیک می داند که اگر مبنا بر دلخوشی های گذشته باشد، نه تنها سرزمین آناتولی که سرزمینی به وسعت دنیای دیروز، در سیطره خشایار و داریوشی بوده است که از آن خاندان صفوی برخاسته است.

دلخوشان چالداران لازم است چشم گشوده و درک کنند که در حالی که نه تنها دیوار برلین بلکه همه دیوارها میان غرب فرو ریخته است ، آنها دانسته وندانسته دیوار حائل میان مسلمان ایجاد می نمایند.

دلخوشان چالداران خوب است به جای ماندن در دیروز تاریخ خود پنداشته شان، چشم به امروز گشوده و شرایط حاکم بر آن را درک کنند.

و اما جان کلام:

دلخوشان چالداران خوب است بیدار شده و با عبور از ذهنیت چالداران، ضمن همراهی با مردم خویش، بستر ساز آشتی میان شاه اسماعیل و سلطان سلیمی باشند که غرب چهار صد سال است تلاش می کند همواره میان آنان، جنگی دائمی برقرار باشد؛ در 1514 اگر دو سپاه اسلام، به جای چالداران رو به شرق و غرب داشتند، بی شک امروز بر جهان وضعیتی دیگر حاکم بود.

صادق ملکی، کارشناس مسائل بین الملل - ایران بالکان (ایربا)

توضیح تاریخی: جنگ چالدران در ۳۱ مرداد ۸۹۳ هجری خورشیدی میان سپاه قزلباش ایران به فرماندهی شاه اسماعیل یکم صفوی با ارتش عثمانی به فرماندهی سلطان سلیم یکم رخ داد. محل این نبرد در دشت چالدران (در شمال آذربایجان) بود. در این جنگ نیروهای قزلباش که در حدود ۴۰ هزار تن بودند با سپاه حدود ۱۰۰ هزار نفری عثمانی جنگیدند و به دلیل کمی نفرات و نداشتن سلاح گرم از سپاه عثمانی شکست خوردند، این در حالی بود که ارتش عثمانی دارای توپخانه و تفنگهای انفرادی بود، ولی سربازان ایرانی با شمشیر، نیزه، و تیر و کمان می‌جنگیدند. پس از این جنگ، دیاربکر و کردستان باختری برای همیشه از ایران جدا شد و به دست عثمانی افتاد.