ایشان به شناسنامه و تبار ایرانی اند/ ایرانی‌ با چند درصد‌ ایرانی زندگی می کند؟

سرانجام هنگامیکه بقول سعدی میخواهند دو گانه به درگاه یگانه بسپارند زینت بخش سجاده ی انان رکعت شمار، ذکرشمار و تسبیح ساخته شده چین کمونیست است. چون نیک بنگریم ایشان به شناسنامه و تبار ایرانی اند و بس.

گروه اقتصادی: محمدرضا نبیی در یادداشت پیش رو نگاهی جامعه شناسانه دارد بر روحیه مصرف گرایی ایرانی ها که به جز ملیت شان که ایرانی است هیچ کالای ایرانی در زندگی خود ندارند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

یک بانوی ایرانی با مانتو و چادر تولید شده در کارخانجات نساجی ژاپن، بلوز گیپور تایوانی، روسری فانتزی ترکیه ای و چینی، پیراهن اندونزی، تایلند و سنگاپور، سایر پوشاک مد روز مانند لی و جین ترکیه ای و کفش تولید شده در سرزمین چشم بادامی های خاور دور.

همسر وی یک مرد ایرانی با پالتوی چینی، کاپشن کره ای، پیراهن و تیشرت ترک و چین، شلوار لی از تولید کنندگان چشم ابی اروپا، کفشهای وارداتی از ویتنام و تایلند با سیگار مارلبرو و فندک خارجی بر ماشینی سوار میشوند کاملا خارجی یا مونتاژ داخل که رقم بسیار بالایی بابت اسپورت و متعلقات غیر ایرانی آن هزینه کرده اند، در همین حال دکمه پانلی را فشار داده و موسیقی رپ وجاز گوش میکنند.

این زوج ایرانی مدل موی سر و مدل لباس خود را ازخارجی ها وام گرفته اند، لوازم آرایش ریز و درشت آنها از فرانسه و چین و غالبا از مرز بانه، مریوان، جوانرود با رنج و زحمت کولبران بدستشان رسیده با عینک دودی پاکستانی که برچشم زده و گوشی هوشمند سونی، سامسونگ، ال جی یا اپل که در دست گرفته اند و ادامس ریلکسی که میجوند تخته گاز و تک سرنشین ترافیک سنگین میکنند و بر الودگی زیست محیطی میافزایند و سرانجام در کافی شاپ و فست فودی هات داگ و قهوه و قلیان فرانسوی و برزیلی و چینی میخورند و مینوشند و میکشند.

این زن و مرد ایرانی در ساختمانی زندگی میکنند که میگویند نمای آن رومی است، لوسترهای آویزان شده از سقف و کریستال های دکوری محصول دو کشور چک و اسلواکی و تقلبی انها چینی است.

انها خانه افتابگیر را گرانتر خریده اند اما با سه لایه پرده وارداتی از کره و ترکیه و تایوان و سنگاپور راه ورود نور را به داخل بسته اند.

این زوج ایرانی شب هنگام که به خانه برمیگردند (اگر واردتلگرام نشوند که انهم قصه پردامنه دیگری است) روی مبلمان و روبروی led و سینمای خانوادگی با مارک های ال جی و سامسونگ کره یا سونی و پاناسونیک ژاپنی تحت لیسانس در کشورهای اندونزی و مالزی نشسته و به برنامه ها، فیلم ها و سریالهای ماهواره که انطرف اب تهیه و تولید شده اند گوش جان می سپارند و همزمان با شکر و چای و شکلات وارداتی پاکستان و هند و سری لانکا کامشان را شیرین میکنند.

از حق نگذریم مبلمان و فرش زیرپای این خانواده هنر نمایی منبت کاران و فرشبافان ایرانیست ولی متاسفانه اولی را با کاور و دومی را با روفرشی ترک و چین محو ساخته اند.
سرانجام هنگامیکه بقول سعدی میخواهند دو گانه به درگاه یگانه بسپارند زینت بخش سجاده ی انان رکعت شمار، ذکرشمار و تسبیح ساخته شده چین کمونیست است.
چون نیک بنگریم ایشان به شناسنامه و تبار ایرانی اند و بس.

قضاوت کنیم این قبیل ایرانی هاچند درصد ایرانی اند؟!

برچسب ها: به شناسنامه و تبار ، جامعه شناسانه ، روحیه مصرف گرایی

لینک کپی شد

گزارش خطا