علياكبر صالحي، رييس سازمان انرژي اتمي، با حضور در دفتر خبرگزاري ايسنا و بازديد از بخشهاي مختلف آن، آخرين اخبار و مسائل مربوط به فنآوري هستهاي را تشریح کرد.
صالحي در پاسخ به اين پرسش كه آيا نسبت به رسيدن به توافق با گروه وين خوشبين هستيد؟ گفت: «من نوعا فردي خوشبين هستم؛ چون از بدبيني چيزي نصيب ما نميشود. نسبت به توافق با گروه وين نيز خوشبين هستم، اما ممكن است اين اتفاق به زودي نيفتد. بايد مدتي صبر كرد. آنها به اين نتيجه خواهند رسيد راهي كه در پيش گرفتهاند سازنده و در جهت منافع شان نيست. فكر ميكنم در ماههاي آينده شاهد عدم صداقت اعضاي گروه 1+5 نسبت به يكديگر هم خواهيم بود.» وی درباره سرنوشت بیانیه تهران پس از صدور قطعنامه 1929 اظهاركرد: «در هيچ كجاي بيانيه تهران تصریح نشده است که اگر قطعنامهاي صادر شد، بيانيه منتفي است. بيانيه توصيه كرده است طرفين از اقدامات ايذايي و بيانات تند پرهيز كنند. موافقت ايران با انتقال سوخت همه را غافلگير كرد و اين نشان داد ايران سياست هوشمندانهاي دنبال ميكند. در قطعنامههاي سابق آنها احساس حق ميكردند و آن را به دنيا ميقبولاندند، اما در اين قطعنامه احساس شرمندگي در درونشان دارند؛ چرا كه ميدانند قطعنامه غيرمنصفانه است؛ چون ايران شرط مورد نظر را براي تبادل سوخت پذيرفته بود. آنها براي اولين بار نتوانستند براي تصويب قطعنامهها به اجماع برسند و ديگر نميتوانند بگويند جامعه جهاني. وي با اشاره به بيانيه دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي در واكنش به قطعنامه 1929 گفت:« واكنش ايران اقدام قانوني عليه اقداماتي خواهد بود كه ممكن است عليه فعاليتهاي تجاري و اقتصادي ايران و رفتوآمد كشتيها و هواپيماهاي ايران انجام شود.»
وي درباره تصويب قطعنامه 1929 و اعمال تحريمهاي يكجانبه اروپا و آمريكا علاوه بر تحريم شوراي امنيت، با اشاره به اظهارات اخير هيلاريكلينتون، وزیر خارجه آمریکا مبني بر اينكه «ايران بايد هرچه زودتر روند تعاملات سياسي خود را در جهان تغيير دهد» گفت: «از ابتدا نيز گفته ميشد كه تمام فشارها به ايران از سوي غرب به خاطر بحث هستهاي نيست و اين موضوع بحراني، تصنعي و بهانهاي براي اعمال فشار در مسير دست يافتن به اميال سياسي است.» وي گفت: «آنها تلاش دارند ايران را با اهرم مسائل هستهاي تحت فشار قرار دهند، البته الان زمزمههايي براي تحت فشار قرار دادن ايران از طريق مسائل مربوط به حقوق بشر نيز به چشم ميخورد.» وي با بيان اينكه «سياستمدار بايد ناگفتهها را بين گفتهها و نانوشتهها را بين نوشتهها بخواند» اظهار داشت: «وقتي خانم كلينتون ميگويد ايران بايد هرچه سريعتر تعاملات سياسي خود را تغيير دهد، يعني مساله هستهاي فرع است و مساله اصلي از نظر غرب و آمريكا همراه شدن ايران با سياستهاي آنها است.»
رييس سازمان انرژي اتمي با طرح اين سوال كه «بايد ديد همراهي سياسي ايران با دنياي غرب امكانپذير است؟»افزود:« يقينا با توجه به اصولي كه ما به آن معتقديم، نميتوانيم با غرب همراهي كنيم. در ديدگاه آنها به تعاملات سياسي مثل بازي فوتبال «برد ـ باخت» نگاه ميشود و در ديدگاه ما تعاملات سياسي يك جريان «حقوباطل» است و اين دو ديدگاه در تعارض هستند. آنها در30 سال گذشته اشتباهاتي انجام دادند و نخواستند از آنها درس بگيرند؛ اما تاريخ با كساني كه سرمست از قدرت هستند به گونهاي ديگر عمل كرده و آرام آرام بدون توجه به حقايق امور اين مستي قدرت زمينه ضعف و عقبنشيني آنها را فراهم ميكند.»
استراتژي «دومسيره» ايران
وي اظهار كرد:« آمريكاييها درباره مساله هستهاي ايران معتقدند مسير دوگانه «چماق و هويج» را پيش ميبرند، البته ايران هم هوشمندانه استراتژي «دومسيره» را در برابر اين سياست آنها به كار گرفته است، يعني «گفتوگو و ادامه فعاليتهاي هستهاي با قوت». ما همواره درخصوص مذاكره بر سر بيانيه تهران درباره مبادله سوخت و مذاكره با 1+5 در چارچوب بسته پيشنهادي كه مسائل هستهاي را نيز شامل ميشود، اعلام آمادگي كردهايم.»
ايران، عراق و كره شمالي نيست
صالحي در پاسخ به اين پرسش كه با توجه به تحريمهاي يكجانبه اروپا و آمريكا و اقدام ضد ايراني شوراي امنيت، آيا در اين شرايط مذاكره با 1+5 بنا به درخواست رييس سياست خارجي اتحاديه اروپا موضوعيت دارد؟ گفت:« وقتي موضوع هستهاي ايران در آژانس آغاز شد، عراق درگير جنگ بود، نماينده عراق در وين به من گفت شما هم افتاديد در چاله و من گفتم به لطف خدا درباره ما چنين اتفاقي نميافتد. الان هشت سال از آن روزها ميگذرد. ايران، عراق و كره شمالي نيست. ما نه قصد داريم بمب بسازيم و از NPT خارج شويم و نه عراق هستيم كه كسي به راحتي سرش را پايين بيندازد و وارد كشورمان شود، البته فشارها و تحريمها بياثر نيست، اما ما هم با اين شرايط خود را وفق دادهايم. بالاخره ضرر و زيانهايي در برابر حفظ استقلال و جايگاه سياسي كه در جهان به دست ميآوريم و جا انداختن بحث مقاومت براي دست يافتن به منافع ملي وجود دارد، اما نسلهاي بعد راحت خواهند بود. اگر الان عقبنشيني كنيم معلوم نيست كه تا كجا آنها جلو بيايند.»