همۀ آسیب‌های عدم شرکت پدر در تربیت دختر

گروه سبک زندگی-مرتضی جمشیدی، حفظ نقش و جایگاه‌های تعریف شده در هر حرکت گروهی، مهم‌ترین اصل در دست یابی به موفقیت محسوب می‌گردد. فلسفه تقسیم وظایف در یک حرکت و برنامه تیمی آن است که اعضای تشکیل دهنده گروه، درس‌ها و مهارت‌های مهمی از قبیل وظیفه‌شناسی، وقت‌شناسی و عدم دخالت در امور غیر مرتبط را بیاموزند. از سوی دیگر، تنها در این صورت است که یک مجموعه می‌تواند اهداف از پیش تعیین شده خود را به درستی محقق کند.

به گزارش بولتن نیوز، خانواده نیز یک واحداجتماعی است که برای طی کردن مسیر زندگی و رسیدن به اهداف والا نیازمند همکاری هماهنگ میان اعضای خود است. یکی از مسئولیت‌ها در میان نقش‌ها و وظایف متقابلی که میان اعضای خانواده در قبال یکدیگر وجود دارد، وظیفه پدر در برابر فرزند دختر است. به طور کلی پدر در تربیت فرزندان، نقش غیر قابل جایگزینی دارد. سهمی که به دلیل آسیب‌های فرهنگی با موارد کاذب دیگر قلب شده است.

کار‌شناسان حوزه خانواده معتقدند یکی از روش‌های آماده سازی فکری و قلبی فرزندان برای ازدواج صحیح، نوع تربیت و مدیریت تعامل آن‌ها با اعضای خانواده است. نوع تعاملی که فرزند پسر در دوران پس از بلوغ خود با مادر و خواهر خود دارد و نیز نوع تعامل فرزند دختر پس از دوران بلوغ با پدر و برادر خود، بهترین زمینه برای شکوفایی زمینه‌های خود‌شناسی و خودباوری فرزندان برای آماده شدن جهت تشکیل زندگی مستقل است. از این رو پدر در تعامل با دخترش علاوه بر آنکه می‌باید به نکات تربیتی فرزند خود بیندیشد، باید به او کمک کند تا نحوه تعامل با مرد را در حوزه‌های مجاز خانوادگی تمرین کرده و برای تشکیل زندگی مشترک آماده شود.

در بسیاری از خانواده‌ها گمان بر این است که به دلیل همجنس بودن دختر با مادر، تمام امور تربیتی او نیز به عهده مادر خواهد بود. به همین دلیل در هنگام تشکیل زندگی مشترک توسط این فرزندان دختر، بسیاری از بدیهیات در مورد چگونگی تعامل با یک مرد از طرف آن‌ها رعایت نمی‌شود؛ زیرا از ابتدا به آن‌ها آموخته نشده است.

از سوی دیگر آسیبی که در مورد اختلافات میان پدر و مادر وجود دارد، در حوزه تربیت فرزند به ویژه فرزندان دختر بروز پیدا می‌کند. پدر و مادرانی که با یکدیگر اختلافات مستمری دارند، به شیوه‌های غلط دامنه این اختلافات را میان فرزندان خود تعمیم می‌دهند. با توجه به ارتباط نزدیکی که میان مادران و فرزندان دختر وجود دارد، این آسیب موجب آن می‌شود که رفته رفته مادر، دختر خود را از لحاظ روانی در مقابل پدر قرار می‌دهد. آسیبی که اولین لطمه آن به خود دختر وارد می‌شود. دختری که در طول چندین سال تحت تاثیر نظرات یک جانبه مادر علیه پدر قرار گرفته، در مقاطع حساس از دوران زندگی خود که نیاز به حضور، تصمیم گیری و جذبه پدر خویش دارد، به طور ناخودآگاه خود را از این موقعیت جدا می‌بیند و در برابر نظرات و توصیه‌های پدر خویش عکس العمل منفی نشان می‌دهد. از این رو اکثر دختران در سنین ابتدای جوانی به شدت در برابر پدر خود قرار می‌گیرند و نمی‌توانند نظرات آن‌ها را بپذیرند. در این صورت و با وجود این آسیب‌ها آینده و زندگی فرزندان تنها به دلیل کشمکش‌های موجود میان پدر و مادر به بازی گرفته می‌شود.

در زندگی‌های امروزی و به ویژه در جامعه شهری، بخش عمده‌ای از وقت پدر در طول شبانه روز در محل کار سپری می‌شود. در این وضعیت، نقش مادران در برجسته کردن حضور غیر مستقیم پدر در منزل برای تربیت دختران ضروری به نظر می‌رسد. خواسته‌هایی که فرزندان از ابتدای سن کودکی در محیط منزل از مادر خود دارند گستره وسیعی دارد؛ از خرید وسایل گوناگون تا رفتن به تفریحات مختلف و اجازه گرفتن برای فعالیت‌های متعدد به طور مستقیم در زندگی شهری در ارتباط با مادر قرار می‌گیرد. این پدیده موجب آن می‌شود که مادران به طور ناخواسته بر اساس تصمیم گیری‌های خود، مجوز این خواسته‌ها را صادر یا با انجام آن مخالفت نمایند. در حالی که در تربیت صحیح باید از‌‌ همان سنین ابتدایی رشد کودک، مادران به طور علنی و تعمدی به فرزند آموزش بدهند که انجام تمام خواسته‌های آن‌ها تنها با اجازه پدر صورت می‌گیرد و اگرچه پدر ممکن است به دلیل موقعیت شغلی مدت کمی در طول هفته در منزل حاضر باشد اما با این حال حتما قبل از تصمیم گرفتن در مورد خواسته آن‌ها باید با وی حتی به صورت تلفنی مشورت شود. این روش تربیتی به ویژه در برابر فرزندان دختر، این زمینه را ایجاد می‌کند که دختران در سنین بالا‌تر بهتر جایگاه تقسیم وظایف میان زن و مرد را درک کنند و دچار آسیب‌های کمتری در زندگی مشترک شوند.

منبع: هفته نامه صدای آشنا استان کردستان