پشت پرده‌ی بشقاب پرنده‌ها کیست؟ + تصاویر

فرهنگ عامه غالباً اصطلاح یوفو رابه عنوان یک مترادف برای فضاپیمای بیگانگان استفاده می‌کند. فرقه‌ها با یوفوها همراه شده، و اسطوره‌شناسی و فرهنگ عامه پیرامون این پدیده تکامل یافته‌اند. مطالعات نشان داده ‌است که اکثر یوفوهای مشاهده شده اجسام متداولی مانند هواپیما، بالن و یا اجسام نجومی از قبیل سنگهای آسمانی یا سیارات درخشان است. همچنین درصد کمی از گزارش‌های مشاهدهٔ یوفوها جعلی است. تنها درصد کمی (بین ۵ تا ۲۰ ٪) از گزارش‌های مبنی بر رؤیت یوفوها را می‌تواند به طور مشخص در طبقهٔ «اشیای ناشناس پرنده» به مفهوم دقیق آن قرار داد.

بررسی گزارشهای مشاهده بشقاب پرنده توسط افراد مطلع و آشنا، فقط معتبر است. زیرا، بسیاری از کسانی که مدعی مشاهده بشقاب پرنده شدند، اشیاء یا پدیده‌های شناخته شده را به عنوان بشقاب پرنده تلقی کردند. مشهورترین و آشناترین این اشیاء یا پدیده‌ها عبارتند از: موشکهای پرتاب شده توسط هواپیما، ماهواره‌های برخاسته از زمین، شهاب، قطعات شهاب سنگ خرد شده که با انعکاس نور خورشید روشن دیده می‌شوند، روشن شدن ابرهای ارتفاع پایین توسط خورشید، طبقات موشکهای حامل، نورهای به رنگهای مختلف حاصل از سوختن ماهواره‌ها در جو، گلوله‌های منور نظامی، هواپیماهایی که فرود آمدنشان را علامت می‌دهند، بالونهای آزمایش، کره‌های درخشان یا قرصهای براق و روشن حاصل از انعکاس نور توسط سطوح خارجی هواپیماهای مدرن، دنباله بخار هواپیماها، سطح بالونهای آزمایشی و هر سطح صیقل داده شده، حشراتی که در ارتفاعات خیلی بالا پرواز می‌کنند، پرندگان، هاله نورانی اطراف خطوط سیمهای انتقال برق فشار قوی در اثر احاطه شدن با کریستالهای یخ در زمستان، سیارات، ستاره‌های درخشان، نورافکن، اعلانات نورانی بدنه هواپیما، امواج انعکاس یافته رادارهای دور برد روی صفحه رادار (در اثر تغییرات محلی جو)، هواپیماهای بدون خلبان، سراب نوری جو، سراب الکترونیکی یونوسفری، کاغذ سفید سرگردان در هوا که در اثر تابش نور خورشید درخشان دیده می‌شوند، حباب کف و غیره.

در دوره جدید که موج رویت بشقابهای پرنده به اوج رسید نام ایران نیز در بین کشورهایی قرا رگرفت که نه تنها تعداد قابل توجهی گزارش از آن مخابره می‌شد، بلکه تعدادی از گزارشهای مهم از نظر طرفداران وجود بشقابهای پرنده در ایران رخ داده بود. در این بین یکی از گزارشها اهمیت بیشتری داشت، شی ناشناس پرنده که در بامداد روز ۱۹ سپتامبر سال ۱۹۷۶ در تهران دیده شد. بر اساس گزارشی از این ماجرا که در ۳۱ اگوست ۱۹۷۷ منتشر شد، ساعت ۱۲:۳۰ نیمه شب ۱۹ سپتامبر تلفنهایی از منطقه شمیرانات به نیروی هوایی ارتش ایران زده می‌شود و طی آن گزارش رویت یک شی پرنده ناشناس در افق شمالی گزارش می‌شود. دقایقی بعد برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران حضور این جرم را در رادار خود تأیید می‌کند و بلافاصله یک فروند هواپیمای شکاری به تعقیب آن بر می‌خیزد.

داستان بشقابهای پرنده در ایران برای چندین سال دوران آرامی را سپری کرد تا اینکه از اوایل دو سال گذشته و با مشاهده اشیا نورانی در برخی شهرها بار دیگر داستان از نو آغاز شد. اولین گزارشها از مرزن آباد و سپس بابل و مشکین شهر آغاز شد. جایی که گویهای نورانی می‌توانست علاوه بر اینکه موجب وحشت اهالی شود حتی خسارات زیادی به جای گذارد. این پدیده که همزمان در برخی از کشورهای جهان هم رویت شد به سرعت مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه به زودی مشخص شد. آذرگویهای گلوله‌ای که یک پدیده نادر ولی شناخته شده‌است، البته در مورد بابل گونه‌ای از تخلیه انرژی ژئو فیزیکی علت اصلی حادثه اعلام شد، اما مشکین شهر نه تنها پایان داستان آذرخشهای گلوله‌ای را رقم زد آغاز فصل جدید بشقابهای پرنده نیز از همانجا آغاز شد.

اما اسنادی که به تازگی توسط ارتش آمریکا غیرمحرمانه اعلام شده اند، فاش می کنند که نیروی هوایی این کشور در سال ۱۹۵۶ در حال کار بر روی نوعی ابزار پرنده دایره مانند بوده و «پروژه ۱۷۹۴» توسط بخش سیستم های هوافضای نیروی هوای ارتش در دست تحقیق و توسعه بوده است. این اسناد همچنین نشان دهنده قرارداد میان نیروی هوایی و شرکت کانادایی Avro Aircraft Limited هستند.

این پرنده به گونه ای طراحی شده بوده که به طور عمودی از زمین بلند شود و با استفاده از موتورهای جت پیشرانه هدایت شود. در طرح های این ابزار پرنده ذکر شده که می تواند به حداکثر سرعت ۳ تا ۴ ماخ و سقف پرواز ۳۰۵۰۰ متر دست یابد. در خلاصه گزارش پایانی پروژه ۱۷۹۴ آمده است که «پروژه به خوبی پیش رفته و می تواند موقعیت ممتازی را در که شروع مذاکرات به آن نیاز داریم، فراهم آورد.»

این گزارش همچنین اشاره می کند که هزینه تخمینی پروژه بالغ بر ۳میلیون و ۱۶۸ هزار دلار خواهد بود و انجام آن به دو سال زمان نیاز دارد. با ارزش پول امروزی، این مبلغ بیش از 26.6 میلیون دلار خواهد بود. اما سرانجام این پروژه کنار گذاشته شد و این هم مانند دیگر تلاش های نیروی هوایی برای دستیابی به بشقاب پرنده، به شکل قابل توجهی تنها بر روی کاغذ عملی بود.

البته باید برای خروج دیگر پروژه های این چنینی از لیست محرمانه منتظر ماند تا مطمئن شد که آنها هنوز به تکنولوژی ساخت بشقاب پرنده دست پیدا نکرده اند! به نظر شما داستان یوفوها و مشاهده اشیاء ناشناس پرنده تا چه حد به پروژه‌هایی از این دست مربوط هستند؟