آسمان پرستاره غزه
دکتر غلامعلی حداد عادل
سرتاسر دشت خاوران سنگی نیست
کز خون دل و دیده بر آن رنگی نیست
در هیچ زمین و هیچ فرسنگی نیست
کز دست غمت نشسته دلتنگی نیست
در اخبار سه شنبه شب (87.10.24) سیمای جمهوری اسلامی ایران از غزه، بانوئی از اهالی غزه نشان داده شد که خود و فرزند خردسالش مورد اصابت ترکشهای گلوله های تانکهای اسرائیلی قرار گرفته بودند. این زن جوان فلسطینی خانمی بود که حجاب خود را با یک مانتو و روسری آراسته و متین به رنگ آبی آسمانی حفظ کرده بود دست پسرک شش هفت ساله خود را که سر و صورت و چشمش مجروح و خون آلود بود در دست داشت و تلاش می کرد تا او را به آمبولانس و درمانگاهی برساند. صورت خود او نیز پوشیده از خون بود. چشم چپش اصلاً پیدا نبود و غرق در خون بود به جای چشم دایره بزرگی پر از خون دیده می شد و این خون نیمی از رخسار وی را پوشانده بود.
این تصویر نمونه و نمادی از مظلومیت و مقاومت مردم فلسطین در برابر ظلم و تجاوز اسرائیل است. بیش از شصت سال است که چنین تصویر دردناک و جانسوزی هر روز تکرار می شود. این خونی که از چشم این مادر بر پهنه صورت او دویده، خون دل همه مسلمانان جهان است. چشم خونبار این زن، چشم خونبار همه ماست که شصت سال است در اندوه و درد و رنج مردم فلسطین، خون گریه می کنیم.
ماجرا، به یک معنی خیلی ساده و روشن است.بیش از شصت سال است که صهیونیستها از جاهای دیگر دنیا، با پشتیبانی انگلیس و آمریکا و دیگر دولتهای غربی، به سرزمین فلسطین هجوم آورده و ساکنان فلسطین و صاحبان این سرزمین را، با توطئه و ترور آواره کرده اند و کشته اند و این سرزمین را غصب کرده اند و با کمک حامیان بین المللی خود بر این جرم و جنایت صورت قانونی پوشانده و خود را دولت نامیده و این منطقه را کشور خود دانسته اند.
از سوی دیگر بیش از شصت سال است که هم فلسطینیان ساکن سرزمینهای اشغالی و هم آوارگان ساکن اردوگاه ها، برای باز پس گیری سرزمین خود می جنگند.
در سالهایی که توطئه برای ایجاد دولتی به نام اسرائیل در سرزمین فلسطین در شرف تکوین بود، صهیونیستها و حامیان آنها با شعار «مردمی بی سرزمین، سرزمینی بی مردم» خود را برای این جنایت بزرگ آماده می کردند. در این شعار دو دروغ بزرگ وجود داشت. نه آن مردم، که صهیونیستها آنها را به راه انداخته و تحریک کرده بودند آن گونه که وانمود می شد بی سرزمین بودند و نه فلسطین سرزمینی بی مردم بود. صهیونیستهایی که به اسرائیل آمدند هر کدام در سرزمینی ساکن بودند و اگر آنگونه که ادعا می کنند و برای آن دلیل و سند قابل قبولی هم ندارند، هیتلر در جنگ جهانی دوم به یهودیان ظلم کرده بود و آنها را از آلمان و لهستان آواره کرده بود، این ظلم هیچ ربطی به مسلمانها و اعراب و مردم فلسطین نداشت. اما دروغ آشکارتر این شعار، بی مردم خواندن سرزمین فلسطین بود. هم تاریخ بر دروغ بودن این ادعا گواهی می دهد و هم جغرافیا. امروزه تراکم جمعیت در باریکه غزه، از همه جای جهان بیشتر است و شصت سال است که مردم همان سرزمین بی مردم، برای بازگشت به خانه و سرزمین خود و بیرون راندن مهاجمان و اشغالگران مبارزه می کنند و جان فدا می کنند. قامتی به خاک و خون می غلتد و قامتهایی دیگر به پا می ایستد و مبارزه را ادامه می دهد.
هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز
این آسمان غمزده غرق ستاره است
در این شصت سال، رژیم غاصب صهیونیستی، که خود را دولتی عضو سازمان ملل متحد می داند و می خواهد از مزایا و منافع عضویت در خانواده جهانی ملتها و دولتها استفاده کند، از هیچ یک از قطعنامه های شورای امنیت این سازمان و دیگر مصوبات و قوانین بین المللی تبعیت نکرده است.
شصت سال است این رژیم غاصب مجعول، منشأ انواع جنگها و فتنه ها و خونریزیها و ظلمها و جنایتها بر ضد مردم بی پناه و بی گناه فلسطین و دیگر کشورهای منطقه بوده است.
فاجعه غزه، اگر چه جدیدترین جنایت اسرائیلی هاست، تنها جنایت آنها نیست. امروز که این یادداشت نوشته می شود. بیست و دو روز است رژیم جنایتکار اسرائیل مشتی مردم مظلوم را پس از مدتها محاصره از هوا و دریا و زمین زیر شدیدترین تهاجمات و صدمات قرار داده و به هیچ چیز و هیچ کس رحم نکرده و به هیچ قانون و اعتراضی اعتنا نکرده است.
مردم غزه در این بیست و دو روز، به رهبری حماس، که دولت قانونی آنهاست، مردانه در برابر این هجوم بی امان ایستادگی کرده و تسلیم این وحشیگری نشده اند و به فضل الهی پیروز این میدان خواهند بود.
نکته مهم این است که نتیجه جنگ در غزه، هر چه باشد، اسرائیل و آمریکا، مسلماً بازنده اصلی این جنگند. اسرائیلی ها تاکنون در این جنگ جز کشتن شهروندان به ویژه کودکان و زنان و تخریب مساجد و بیمارستان ها و موسسات بین المللی مانند دفتر سازمان ملل و هلال احمر و کشتن خبرنگاران، دستاورد دیگری نداشته اند. آنچه در غزه در سه هفته گذشته اتفاق افتاده بی گمان در آینده در سراسر جهان اسلام برای مسلمانان آثار و نتایج مثبتی به دنبال خواهد داشت هر چند امروز چشمها و دلهای آنان از مشاهده اوضاع فاجعه بار غزه خونبار و خونین است.
جنگ غزه، چهره ددمنش رژیم صهیونیستی را پیش چشم همه مردم واضح و آشکار کرد. مهمتر از آن این است که دروغ بودن ادعاهای آمریکا و دیگر حامیان غربی این رژیم را در طرفداری از آزادی و حقوق بشر و دمکراسی، ثابت کرد. دهها سال پیش در آسیا و آفریقا روشنفکرانی بودند که تصور می کردند آمریکا چون در دوران استعمار کهن سابقه استعماری ندارد، آزادیخواهان جهان می توانند از ظلم و ستم انگلیس و فرانسه و دیگر استعمارگران اروپائی به آمریکا پناه برند. امروزه این تصویر و تصور بکلی عوض شده است تا بدان حد که مردم جهان به دنبال ملجأ و مأوائی هستند تا از ظلم و ستم آمریکا بدان پناه برند.
بازنده بزرگ این جنگ اسرائیل است و بازنده بزرگتر آن آمریکاست. آمریکا با حمایت بی دریغ و بی دلیل از رژیم اسرائیل، روز به روز وجهه و اعتبار و آبروی خود را در جهان اسلام از دست داده است. بعد از دیدن این ظلم و جنایتی که اسرائیل می کند، دیگر گوش کسی بدهکار ادعاهای فرهنگی و حقوق بشری آمریکائیان نیست. دولت آمریکا با کارنامه سیاه خود در جهان اسلام، نه جایگاهی نزد توده های مردم دارد و نه اعتباری نزد روشنفکران و خواص دنیای اسلام. اگر سی سال پیش مردم فقط در تهران در مقابل لانه جاسوسی آمریکا، پرچم آمریکا را آتش می زدند، امروزه از بانکوک و جاکارتا و کوالالامپور گرفته تا عمان و بیروت و رباط و خارطوم، همه جا مردم پرچم آمریکا را همراه با پرچم اسرائیل آتش می زنند.
آمریکا بیهوده می کوشد تا مسئله فلسطین را به دست بعضی حکام و دولتهای عربی حل کند. قرن حاضر، چنانکه امام خمینی(ره) فرموده، قرن ملتهاست. وجدان جمعی مسلمانان و مردم آزاد و شریف همه جهان امروزه متحد شده است. جهان اسلام در این شصت سال، بیدار شده و همسوئی و هم صدائی پیدا کرده است. این بیداری و اتحاد، نابود شدنی نیست، بلکه با قوتی روزافزون گسترش خواهد یافت. حاکمان آمریکا با نابخردی به قیمت رضایت چند میلیون صهیونیست، خشم یک میلیارد و نیم مسلمان را خریده اند و آشکارا ضرر کرده اند برخلاف شعار آزادی و حقوق بشر که سر داده و می دهند، در جهان اسلام مظهر ظلم و حمایت از ظالم شناخته شده اند و خود را در همه جهان و نزد همه مسلمانان جهان بی آبرو و بی اعتبار ساخته اند. اسرائیل آزمایشگاهی بوده که در آن همه ادعاهای بشردوستانه آمریکا و دیگر حامیان اسرائیل، باطل شده است. آیا بازهم می توان تصور کرد آمریکا و اسرائیل در جنگ غزه پیروز خواهند بود؟
کز خون دل و دیده بر آن رنگی نیست
در هیچ زمین و هیچ فرسنگی نیست
کز دست غمت نشسته دلتنگی نیست
در اخبار سه شنبه شب (87.10.24) سیمای جمهوری اسلامی ایران از غزه، بانوئی از اهالی غزه نشان داده شد که خود و فرزند خردسالش مورد اصابت ترکشهای گلوله های تانکهای اسرائیلی قرار گرفته بودند. این زن جوان فلسطینی خانمی بود که حجاب خود را با یک مانتو و روسری آراسته و متین به رنگ آبی آسمانی حفظ کرده بود دست پسرک شش هفت ساله خود را که سر و صورت و چشمش مجروح و خون آلود بود در دست داشت و تلاش می کرد تا او را به آمبولانس و درمانگاهی برساند. صورت خود او نیز پوشیده از خون بود. چشم چپش اصلاً پیدا نبود و غرق در خون بود به جای چشم دایره بزرگی پر از خون دیده می شد و این خون نیمی از رخسار وی را پوشانده بود.
این تصویر نمونه و نمادی از مظلومیت و مقاومت مردم فلسطین در برابر ظلم و تجاوز اسرائیل است. بیش از شصت سال است که چنین تصویر دردناک و جانسوزی هر روز تکرار می شود. این خونی که از چشم این مادر بر پهنه صورت او دویده، خون دل همه مسلمانان جهان است. چشم خونبار این زن، چشم خونبار همه ماست که شصت سال است در اندوه و درد و رنج مردم فلسطین، خون گریه می کنیم.
ماجرا، به یک معنی خیلی ساده و روشن است.بیش از شصت سال است که صهیونیستها از جاهای دیگر دنیا، با پشتیبانی انگلیس و آمریکا و دیگر دولتهای غربی، به سرزمین فلسطین هجوم آورده و ساکنان فلسطین و صاحبان این سرزمین را، با توطئه و ترور آواره کرده اند و کشته اند و این سرزمین را غصب کرده اند و با کمک حامیان بین المللی خود بر این جرم و جنایت صورت قانونی پوشانده و خود را دولت نامیده و این منطقه را کشور خود دانسته اند.
از سوی دیگر بیش از شصت سال است که هم فلسطینیان ساکن سرزمینهای اشغالی و هم آوارگان ساکن اردوگاه ها، برای باز پس گیری سرزمین خود می جنگند.
در سالهایی که توطئه برای ایجاد دولتی به نام اسرائیل در سرزمین فلسطین در شرف تکوین بود، صهیونیستها و حامیان آنها با شعار «مردمی بی سرزمین، سرزمینی بی مردم» خود را برای این جنایت بزرگ آماده می کردند. در این شعار دو دروغ بزرگ وجود داشت. نه آن مردم، که صهیونیستها آنها را به راه انداخته و تحریک کرده بودند آن گونه که وانمود می شد بی سرزمین بودند و نه فلسطین سرزمینی بی مردم بود. صهیونیستهایی که به اسرائیل آمدند هر کدام در سرزمینی ساکن بودند و اگر آنگونه که ادعا می کنند و برای آن دلیل و سند قابل قبولی هم ندارند، هیتلر در جنگ جهانی دوم به یهودیان ظلم کرده بود و آنها را از آلمان و لهستان آواره کرده بود، این ظلم هیچ ربطی به مسلمانها و اعراب و مردم فلسطین نداشت. اما دروغ آشکارتر این شعار، بی مردم خواندن سرزمین فلسطین بود. هم تاریخ بر دروغ بودن این ادعا گواهی می دهد و هم جغرافیا. امروزه تراکم جمعیت در باریکه غزه، از همه جای جهان بیشتر است و شصت سال است که مردم همان سرزمین بی مردم، برای بازگشت به خانه و سرزمین خود و بیرون راندن مهاجمان و اشغالگران مبارزه می کنند و جان فدا می کنند. قامتی به خاک و خون می غلتد و قامتهایی دیگر به پا می ایستد و مبارزه را ادامه می دهد.
هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز
این آسمان غمزده غرق ستاره است
در این شصت سال، رژیم غاصب صهیونیستی، که خود را دولتی عضو سازمان ملل متحد می داند و می خواهد از مزایا و منافع عضویت در خانواده جهانی ملتها و دولتها استفاده کند، از هیچ یک از قطعنامه های شورای امنیت این سازمان و دیگر مصوبات و قوانین بین المللی تبعیت نکرده است.
شصت سال است این رژیم غاصب مجعول، منشأ انواع جنگها و فتنه ها و خونریزیها و ظلمها و جنایتها بر ضد مردم بی پناه و بی گناه فلسطین و دیگر کشورهای منطقه بوده است.
فاجعه غزه، اگر چه جدیدترین جنایت اسرائیلی هاست، تنها جنایت آنها نیست. امروز که این یادداشت نوشته می شود. بیست و دو روز است رژیم جنایتکار اسرائیل مشتی مردم مظلوم را پس از مدتها محاصره از هوا و دریا و زمین زیر شدیدترین تهاجمات و صدمات قرار داده و به هیچ چیز و هیچ کس رحم نکرده و به هیچ قانون و اعتراضی اعتنا نکرده است.
مردم غزه در این بیست و دو روز، به رهبری حماس، که دولت قانونی آنهاست، مردانه در برابر این هجوم بی امان ایستادگی کرده و تسلیم این وحشیگری نشده اند و به فضل الهی پیروز این میدان خواهند بود.
نکته مهم این است که نتیجه جنگ در غزه، هر چه باشد، اسرائیل و آمریکا، مسلماً بازنده اصلی این جنگند. اسرائیلی ها تاکنون در این جنگ جز کشتن شهروندان به ویژه کودکان و زنان و تخریب مساجد و بیمارستان ها و موسسات بین المللی مانند دفتر سازمان ملل و هلال احمر و کشتن خبرنگاران، دستاورد دیگری نداشته اند. آنچه در غزه در سه هفته گذشته اتفاق افتاده بی گمان در آینده در سراسر جهان اسلام برای مسلمانان آثار و نتایج مثبتی به دنبال خواهد داشت هر چند امروز چشمها و دلهای آنان از مشاهده اوضاع فاجعه بار غزه خونبار و خونین است.
جنگ غزه، چهره ددمنش رژیم صهیونیستی را پیش چشم همه مردم واضح و آشکار کرد. مهمتر از آن این است که دروغ بودن ادعاهای آمریکا و دیگر حامیان غربی این رژیم را در طرفداری از آزادی و حقوق بشر و دمکراسی، ثابت کرد. دهها سال پیش در آسیا و آفریقا روشنفکرانی بودند که تصور می کردند آمریکا چون در دوران استعمار کهن سابقه استعماری ندارد، آزادیخواهان جهان می توانند از ظلم و ستم انگلیس و فرانسه و دیگر استعمارگران اروپائی به آمریکا پناه برند. امروزه این تصویر و تصور بکلی عوض شده است تا بدان حد که مردم جهان به دنبال ملجأ و مأوائی هستند تا از ظلم و ستم آمریکا بدان پناه برند.
بازنده بزرگ این جنگ اسرائیل است و بازنده بزرگتر آن آمریکاست. آمریکا با حمایت بی دریغ و بی دلیل از رژیم اسرائیل، روز به روز وجهه و اعتبار و آبروی خود را در جهان اسلام از دست داده است. بعد از دیدن این ظلم و جنایتی که اسرائیل می کند، دیگر گوش کسی بدهکار ادعاهای فرهنگی و حقوق بشری آمریکائیان نیست. دولت آمریکا با کارنامه سیاه خود در جهان اسلام، نه جایگاهی نزد توده های مردم دارد و نه اعتباری نزد روشنفکران و خواص دنیای اسلام. اگر سی سال پیش مردم فقط در تهران در مقابل لانه جاسوسی آمریکا، پرچم آمریکا را آتش می زدند، امروزه از بانکوک و جاکارتا و کوالالامپور گرفته تا عمان و بیروت و رباط و خارطوم، همه جا مردم پرچم آمریکا را همراه با پرچم اسرائیل آتش می زنند.
آمریکا بیهوده می کوشد تا مسئله فلسطین را به دست بعضی حکام و دولتهای عربی حل کند. قرن حاضر، چنانکه امام خمینی(ره) فرموده، قرن ملتهاست. وجدان جمعی مسلمانان و مردم آزاد و شریف همه جهان امروزه متحد شده است. جهان اسلام در این شصت سال، بیدار شده و همسوئی و هم صدائی پیدا کرده است. این بیداری و اتحاد، نابود شدنی نیست، بلکه با قوتی روزافزون گسترش خواهد یافت. حاکمان آمریکا با نابخردی به قیمت رضایت چند میلیون صهیونیست، خشم یک میلیارد و نیم مسلمان را خریده اند و آشکارا ضرر کرده اند برخلاف شعار آزادی و حقوق بشر که سر داده و می دهند، در جهان اسلام مظهر ظلم و حمایت از ظالم شناخته شده اند و خود را در همه جهان و نزد همه مسلمانان جهان بی آبرو و بی اعتبار ساخته اند. اسرائیل آزمایشگاهی بوده که در آن همه ادعاهای بشردوستانه آمریکا و دیگر حامیان اسرائیل، باطل شده است. آیا بازهم می توان تصور کرد آمریکا و اسرائیل در جنگ غزه پیروز خواهند بود؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
