تظاهرات گرگ ها ‌برای آزادی گوسفندان !

به گزارش بولتن نیوز :چوپان گله را به آغل برد و همه درهای آن را بست. گرگ‌های گرسنه سر رسیدند و درها را بسته یافتند و از رسیدن به گوسفندان ناامید شدند.
گرگ های گرسنه در این فکر فرو رفتند که چگونه می توان گوسفندان را از آغل بیرون کشید؟

سرانجام گرگ‌ ها به این نتیجه رسیدند که راه چاره، ایجاد هیاهوئی که جلوی خانه چوپان است. هیاهوئی که طی آن آزادی گوسفندان را فریاد بزنند.

گرگ‌ها به دور آغل چرخیدند و زوزه و فریاد کشیدند که چرا گوسفندهای بیچاره را از حق آزادی محروم کرده و گرسنه و تشنه در آغل زندانی کرده ای؟!
گوسفندان فریادهادی را شنیدند که از آزادی و حقوق آنان دفاع می‌کنند، خوشحال و برانگیخته شدند و به آنها پیوستند.
گوسفندان با کمک گرگ ها، در آغل را شکستند و دیوارهای آن را با شاخ هایشان خراب کردند و همگی آزاد شدند.

گوسفندان آزادانه به صحرا گریختند و با خوشحالی به پایکوبی پرداختند. گرگ‌ها اطراف گوسفندان جمع شدند و برایشان هورا کشیدند و با سر دادن شعار گوسفندان باید همیشه آزاد باشند، گفتند می خواهیم یک جشن مفصّل به مناسبت آزادی برپا کنیم. چوپان با ناراحتی فریاد میکشید و گاهی عصایش را پرتاب می‌کرد تا بلکه گرگ ها را از اطراف گوسفندان دور کند. اما فایده ای نداشت و فریاد و عصا پرت کردن سودی نداشت.
گوسفندان با آزادی کامل چریدند و هر علفی را هر اندازه که دوست داشتند خوردند. شب فرارسید و گوسفندان بدون مزاحمت چوپان در صحرایی وسیع به رقص و پایکوبی پرداختند. چه شبی با صفائی بود. نیمه های شب گوسفندان با شکم سیر در صحرای بزرگ و آزاد به استراحت پرداختند. گرگ ها برای آسایش گوسفندان کنسرت لالائی برپا کردند و گوسفندان با رویاهای فردای بهتر، به خواب خوشی فرو رفتند. گرگ‌های گرسنه به کمین نشسته سرود دوستت دارم ای گوسفند و سمفونی زنده باد آزادی گوسفندان را به بهترین شکل اجرا کردند. پاسی از نیمه شب گذشته بود که زوزه خفیفی سر داده شد و گرگ های گوسفند دوست زوزه کشان به سوی گوسفندان خواب آلود یورش بردند. چه بزم شاهانه ای! یکی پاچه می خورد و دیگری زبان و آن یکی دل و قلوه و آنگاه ران لذیذ و راسته لطیف و خوش و خوراک. سرود حالا نخور پس کی بخور سردادند و بره های کوچک را به رقص واداشتند. جشن گرگ ها بسیار با شکوهتر از جشن گوسفندان بود. جای غضنفرها خالی. 

روز بعد که چوپان خسته به صحرا شتافت، جز لاشه های پاره شده و نیمه خورده، چیزی نیافت.

 حکایت آشنایی است.. مردمی که به دعوت و دام منافقین و شیپور دشمن، با پای خود به خیابان میریزند!