نمایندگان وظایف خود را فراموش نکنند

گروه سیاسی: در یادداشت پیش رو که سید محسن عبداللهی پیرامون جلسات رسیدگی به صلاحیت وزرای معرفی شده به مجلس شورای اسلامی نگاشته، نگارنده معتقد است: نمایندگان باید توجه داشته باشند که می بایست به صورتی جدی موافقت و مخالفت خود را ابراز کنند و وقت مردم را هدر ندهند. در صورت رعایت این موارد می توان از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در راستای ایفای وظایف خود تقدیر به عمل آورد. در غیر این صورت هم باید در پیشگاه خداوند پاسخگو باشند و هم در برابر مردمی که آن ها را به نمایندگی ازخود روانه خانه ملت کرده اند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:

از روز گذشته جلسات رسیدگی به صلاحیت وزرای پیشنهادی از طرف ریاست جمهوری اسلامی ایران آغاز شده است. طی جلسات بررسی توانایی یا ناتوانی افراد معرفی شده جهت تصدی مقام وزارت, نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی می بایست با بررسی دقیق و مستند و مستدل نظرات موافق و مخالف خود نسبت به افراد معرفی شده را بیان نمایند تا سایر نمایندگان بتوانند با داشتن اطلاعات مناسب برای سپردن سکان یک وزارت خانه به وزرای پیشنهادی, رای اعتماد یا عدم اعتماد خود را به ایشان بدهند. این دفاعیات و مخالفت ها نیز شیوه صحیح خود را دارد و موافق و مخالف می بایست با حساب و کتاب صحبت کنند و نه به صورت فی البداهه یا مشغول تعریف بیجا باشند و یا از سر سیاست زدگی یا مشکلات شخصی به نقد و مخالفت بیهوده بپردازند.

در نقد مخالفین دیروز می بایست به چند نکته اشاره کرد. در ابتدا باید گفت چرا در مخالفت گرایش های قومیتی خود را دخیل می کنند. برای مثال دیروز یکی از مخالفان هیات دولت و کابینه از این شاکی بود که چرا قومیتی که وی نماینده آن هاست فقط یک نفر در کابینه دارد. واقعا چنین حرفی می بایست در جلسه ای با آن اهمیت ذکر شود؟! دیگر این که بعضی دوستان به جای مخالفت تنها از آن چه که باید بشود سخن گفتند. آن چه که باید بشود برای بعد از شروع کار است. اکنون باید به عملکرد های افراد پیشنهادی و گذشته آن ها توجه شود.

آن چه که انجام نشده اصلا جایی برای بحث ندارد. نکته بعدی این که اگر قصد مخالفت وجود دارد می بایست با استدلال صحیح باشد نه سخنان بی پایه. یعنی اگر مخالفتی صورت می گیرد باید مرتبط به موضوع و مستند باشد. نمی توان با حدسیات و حرف و شنیده ها و شایعات اقدام به مخالفت کرد. بعضی عزیزان گویا مطلقا برنامه های افراد پیشنهادی را مشاهده نکرده بودند. زیرا اگر ملاحظه ای به آن ها داشتند, نقد های خود را نسبت به این امور ابراز می کردند و نه به موارد حاشیه ای. گویا هم چنان باید به عده ای آداب و رسوم مخالفت در جایگاه نماینده مجلس شورای اسلامی را آموزش داد تا متوجه شوند که باید چگونه وظیفه خود را درست انجام دهند.

موافقان نیز وضعیت بهتری ندارند, هیچ, بلکه وضعیتشان به شدت بدتر است. یکی می آید برای موافقت و تنها تعریف و تمجید می کند و اصلا کاری ندارد که آیا این فرد برنامه ای دارد یا نه. دیگری می گوید که عملکرد فلان فرد با خط کش نیز قابل اندازه گیری است و علت رای دادن به فرد معرفی شده را نسبت وی با خانواده شهدا و ایثارگران می داند. خانواده شهدا و ایثارگران بسیار بزرگ و عزیز هستند اما مگر دلیل رای دادن به یک فرد می تواند چنین موضوعی باشد؟! اصولا رای اعتماد و یا عدم اعتماد به یک وزیر, رای اعتماد و عدم اعتماد به عملکرد اجرایی و سیاسی گذشته او و برنامه های ارائه شده توسط وی برای آینده است و نه رای به سبقه خانوادگی و رفاقت و سن و سال کم یک فرد. در واقع ما روز گذشته شاهد این نبودیم که کسی از برنامه های وزرای پیشنهادی دفاع کند. جالب این جاست که حتی یکی از موافقان, به جای موافقت تنها به مخالفت پرداخت.

نکته آخر جای بحث بسیار دارد. واقعا اگر نقدهایی جدی به دولت وجود دارد چرا به عنوان موافق نام نویسی می کند و اگر کسی مخالف نیست , چرا نام خود را در لیست مخالفین می نویسد. جالب است که یکی از نمایندگان بعد از ایراداتی که وارد کرد صراحتا گفت به وزیر معرفی شده رای اعتماد خواهد داد و تنها خواسته است نکاتی را به اطلاع ایشان برساند تا به آن ها توجه کنند. اگر قصد ارائه نکاتی بود چرا شخصا و به طور خصوصی به آن فرد نگفتید و وقت مردم و بودجه بیت المال را هدر دادید. نمایندگان باید بدانند که باید برای موافقت و مخالفت از همه این موارد دوری کنند و توجه داشته باشند که باید تنها برنامه های وزرای پیشنهادی و عملکرد سیاسی و اجرایی گذشته ایشان را بررسی کنند.

هر اقدامی بر خلاف این سه نکته خارج شدن از وظایف نمایندگی است. نمایندگان هم چنین باید توجه داشته باشند که می بایست به صورتی جدی موافقت و مخالفت خود را ابراز کنند و وقت مردم را هدر ندهند. در صورت رعایت این موارد می توان از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در راستای ایفای وظایف خود تقدیر به عمل آورد. در غیر این صورت هم باید در پیشگاه خداوند پاسخگو باشند و هم در برابر مردمی که آن ها را به نمایندگی ازخود روانه خانه ملت کرده اند.