شهاب حسینی در نشست خبری نمایش «اعتراف» با وجود تأخیر پیش آمده و گلایه خبرنگاران سخنان بهناز جعفری را تکرار نکرد...
در روزهایی که به خاطر برخی حاشیهها، میان اهالی رسانه و هنر دلخوریهایی به وجود آمده است، روز گذشته 28 خردادماه، تأخیر یکساعته در شروع نشست خبری نمایش «اعتراف» شهاب حسینی موجب اعتراض خبرنگاران شد...
گروه فرهنگ و رسانه: در روزهایی که به خاطر برخی حاشیهها، میان اهالی رسانه و هنر دلخوریهایی به وجود آمده است، روز گذشته 28 خردادماه، تأخیر یکساعته در شروع نشست خبری نمایش «اعتراف» شهاب حسینی موجب اعتراض خبرنگاران شد. پس از آغاز نشست، شهاب حسینی ضمن عذرخواهی از این دیرکرد، گفت: به دلیل ترافیک سنگین نتوانستم سر ساعت حضور پیدا کنم، اما از سایر عوامل خواسته بودم که نشست را آغاز کنند. شهاب حسینی حضور داشته باشد یا نداشته باشد، این جلسه مطبوعاتی باید برگزار شود. از ابتدا نیز تمایلی به برگزاری نشست خبری در این ساعت از روز نداشتم اما شرایط برای ساعت دیگر مهیا نبود.
به گزارش بولتن نیوز، حسینی با بیان اینکه «هنرمند نیازی به خبرنگاران ندارد»، موجب دلخوری خبرنگاران حاضر شد و گفت: این حرفها را که روزی ما دست یکدیگر است، کنار بگذاریم؛ نه روزی شما در دست ماست و نه برعکس. من هم از اصحاب رسانه دلخوریهای خودم را دارم به خاطر اینکه خیلی مواقع همکاران شما در نابود کردن نیروی انسانی که میتوانست شهرت خوبی داشته باشد، سهم زیادی ایفا کردند. برخی همکاران من فکر میکنند اگر عکسشان روی جلد یک مجله باشد مطرح میشوند و همین باعث میشود با این مافیا خیلی کارهای کثیفی اتفاق بیفتد. بارها شده حرفی زدهام اما جور دیگری چاپ شده است.
شهاب حسینی: جنجال خوشایند هیچکس نیست. ما در کنار هم جمع شدیم تا به ارتقای فرهنگ و هنر کمک کنیم. ما بهعنوان اصحاب فرهنگ و هنر در کنار هم جمع میشویم تا بگوییم در جامعه چه چیزهایی اتفاق میافتد
نمایش تلاشی برای بقاست. من در اوج کار خود در سینما و وسوسهانگیزترین پیشنهادهای سینمایی و تبلیغاتی، بهخاطر اقناع درونی و روحی خودم نمایش را انتخاب کردم. در سینما روح تجاری تعیینکننده شده و این روحیه هنرمند را به یک کارمند تبدیل کرده و ناقوس مرگ آن را به صدا درمیآورد
مگر نویسندگی کار هر کسی است؟ قلم چیزی است که خدا در قرآن به آن قسم خورده است. وقتی نویسنده و کارگردان یکی میشوند پس سهم نویسندگانی که آثار بزرگی را نوشتهاند چه میشود؟ چه کسی قرار است این آثار بزرگ را به تصویر بکشد و به نسل بعدی تحویل دهد؟
حسینی با بیان اینکه جنجال خوشایند هیچکس نیست، ادامه داد: ما در کنار هم جمع شدیم تا به ارتقای فرهنگ و هنر کمک کنیم. ما بهعنوان اصحاب فرهنگ و هنر در کنار هم جمع میشویم تا بگوییم در جامعه چه چیزهایی اتفاق میافتد. سپس احمد ساعتچیان، مجری طرح و دستیار کارگردان «اعتراف» پیشینه ایده این نمایش را سال 90 دانست و گفت: آن زمان شرایط اجازه نداد ما این نمایش را کار کنیم و نمایش «ملاقات» نوشته اریک امانوئل اشمیت را به صحنه بردیم. سال گذشته شرایط برای روی صحنه رفتن «اعتراف» فراهم شد و چون به گفته زندهیاد سمندریان نبض و قلب تپنده یک نمایش پشت صحنه آن است تصمیم بر آن شد تا این کار به شکل مشترک انجام شود.
شهاب حسینی درباره کارگردانی این اثر نمایشی گفت: نمایش تلاشی برای بقاست. من در اوج کار خود در سینما و وسوسهانگیزترین پیشنهادهای سینمایی و تبلیغاتی، بهخاطر اقناع درونی و روحی خودم نمایش را انتخاب کردم. در سینما روح تجاری تعیینکننده شده و این روحیه هنرمند را به یک کارمند تبدیل کرده و ناقوس مرگ آن را به صدا درمیآورد. چون داشتم خفه میشدم به نمایش بازگشتم. کار در سینما و شبکه نمایش خانگی حس خشنودی و تولید ایجاد نمیکند.
وی درباره اینکه اقتباس آثار ادبی یکی از دغدغههایش است، گفت: اقتباس محصول تفکر کسانی است که در گذشته اندیشیدهاند و امتحان خود را پس دادهاند. همیشه از اینکه در میان 40کاری که بازی کردهام تنها یکی از آنها اقتباسی از «گرداب» صادق هدایت بوده است حسرت خوردهام. البته اقتباس در تئاتر کار سادهتری است. وی درباره اقتباس نمایش جدید خود تصریح کرد: ما دخل و تصرفی در اصل قصه نداشتیم، زیرا در آنچه میخواست بیان کند کامل بود. فرق تئاتر با سینما در این است که به دلیل نبود کلوزآپ و لانگشات در تئاتر، این فضاسازی و روح کلی صحنه است که باید درخشان باشد. مفهوم از هرچیزی برای من مهمتر است و فضاسازی در راستای القای مفهوم صورت میگیرد.
حسینی با انتقاد از اینکه این روزها همه خود را نویسنده و کارگردان میدانند، افزود: مگر نویسندگی کار هر کسی است؟ قلم چیزی است که خدا در قرآن به آن قسم خورده است. وقتی نویسنده و کارگردان یکی میشوند پس سهم نویسندگانی که آثار بزرگی را نوشتهاند چه میشود؟ چه کسی قرار است این آثار بزرگ را به تصویر بکشد و به نسل بعدی تحویل دهد؟
این بازیگر و کارگردان درباره اشتراک دغدغههای خود با ساعتچیان گفت: ما حالمان از فضا و شوآفی که گریبان همه را گرفته بد شده است. به نظر ما اثری خوب است که مخاطب را با خودش درگیر کند نه اینکه او را تماشاگر صرف باقی بگذارد. ما با کارمان ابتدا یک سوزن به خودمان میزنیم و بعد یک جوالدوز به جامعه. حسینی درباره تجربه کارگردانی در سینما گفت: دوست دارم فیلم دومم را بسازم. فیلمنامه فیلم «ساکن طبقه وسط» 10 سال در دست من بود تا ساخته شد و شاید ساخت فیلم بعدی هم 10 سال زمان ببرد اما ساختن فیلم سینمایی داستان غریبی است. در گذشته تهیهکننده به کسی گفته میشد که سرمایه کار را هم تأمین میکرد اما حالا تهیهکنندهها به دنبال جذب سرمایه هستند و این کار هم شرایط سختی دارد چون تضمین بازگشت آن قطعی نیست. فیلم مجوز ساخت میگیرد اما صدور مجوز اکران نامعلوم است. به همین خاطر راضی کردن سرمایهگذار برای آمدن به تئاتر راحتتر است چون شرایط آن مشخصتر است.
شهاب حسینی گفت: در سینما رقمهای بالایی حتی برای تبلیغات پیشنهاد میشود که با آن میتوان حداقل چهار سالن بلک باکس ساخت اما به نظرم در حال حاضر شرایط کار کردن در تئاتر راحتتر است. من همیشه به برندها و سرمایهداران گفتهام شما موظفید که سهم فرهنگی هم داشته باشید. ما با آب و خاک این وطن به بار مینشینیم و وقتی به جایگاهی میرسیم وظیفه داریم که کارهایی انسانی جهت رشد جامعه انجام دهیم، همچون جبار باغچهبان که یکی از الگوهای من در زندگی است.
حسینی درباره کار با علی نصیریان گفت: این همکاری برای من افتخار است. اینکه ایشان در آستانه 80 سالگی روی صحنه تئاتر می روند، اتفاق کم نظیری در سراسر دنیا است.
بازیگر نمایش «کرگدن» مراحل آمادهسازی «اعتراف» را در حد یک تولید سینمایی دانست و گفت که به همراه جمعی از دوستان و همکاران خود قصد دارد یک شرکت ویژه تئاتر یا کمپانی تئاتری طراحی کند و شاید حتی در برنامههایش ساخت پردیس هم بگنجاند. همچنین در این نشست اعلام شد که نمایش «اعتراف» به صورت کاملاً حرفهای فیلمبرداری خواهد شد تا تقریباً به طور همزمان با اجرا در تئاترشهر در چند سینمای خارج از کشور برای ایرانیان مقیم خارج اکران شود و برنامهریزی برای اجرای آن در شهرهای دیگر کشور هم صورت خواهد گرفت.