رامین رضاییان؛ فیکس تیم ملی، ذخیره پرسپولیس
گروه ورزشی: با اینکه رامین رضاییان بازیکن ثابت تیم ملی در جناح راست است اما برانکو در مصاحبه هایش تلویحا عنوان کرده جایی برای او در ترکیب قرمزها خالی نیست. باید این هشدار را جدی گرفت.
به گزارش بولتن نیوز، این یک قانون واضح و روشن در فوتبال است که شرط دعوت شدن یک بازیکن به تیم ملی درخشش در تیم باشگاهی است اما در فوتبال ایران حتی این قانون ساده هم رعایت نمی شود و یک بازیکن با وجود آنکه حتی یک دقیقه هم فرصت حضور در تیم باشگاهی خود را نداشته است اما در ترکیب اصلی تیم ملی به میدان می رود.شاید بتوان گفت تنها در فوتبال ایران است که یک بازیکن با وجود آنکه حتی یک دقیقه هم در تیم باشگاهی خود به میدان نمی رود اما به تیم ملی دعوت می شود و در ترکیب اصلی هم به میدان می رود.طبیعی است که فوتبال در ایران با هم جاها متفاوت باشد.
بازیکنی که در تیم باشگاهی خود نیمکت نشین صرف است و حتی یک دقیقه هم فرصت بازی کردن پیدا نکرده در انتخابی جام جهانی در ترکیب اصلی تیم ملی کشورش به میدان می رود تا ثابت شود که فوتبال ایران بسیار متفاوت است.در فوتبال مدرن جهان به ندرت اتفاق می افتد که یک بازیکن در صورت نیمکت نشینی در تیم باشگاهی خود به تیم ملی دعوت شود چرا که تیم ملی عصاره بهترین های لیگ است و طبیعی است که وقتی یک بازیکن در تیم باشگاهی بازی نمی کند به تیم ملی هم غربال بهترین ها است دعوت نشود.
البته استثناهای هم وجود دارد. به عنوان
مثال با وجود آنکه ماریو گوتسه در بایرن مونیخ نیمکت نشین بود اما به تیم ملی آلمان دعوت می شود و مورد اعتماد
یواخیم لوو است اما نباید فراموش کرد که گوتسه نیمکت نشین صرف در بایرن مونیخ نبود
و معمولا در دقایق پایانی توسط پپ گواردیولا
به بازی گرفته می شد و از طرف دیگر هم زننده گل قهرمانی ژرمن ها در جام جهانی 2014
بود.
مربیان بزرگ و کوچک فوتبال جهان بارها تاکید کرده اند که یک بازیکن برای دعوت شدن به تیم ملی باید در تیم باشگاهی خود عملکرد درخشانی از خود نشان دهد. بازیکنی که در باشگاه خود نمی درخشد به تیم ملی هم دعوت نمی شود و این یک قانون فراگیر در فوتبال مدرن و کلاسیک جهان است اما در ایران این قانون رنگ می بازد و سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نفرات خاص خود را دارد و چنین بازیکنانی را حتی اگر یک دقیقه هم در تیم باشگاهی خود بازی نکنند اما بازهم دعوت می کند.رامین رضاییان نمونه کامل و بارز چنین پارادوکسی است. این بازیکن فصل قبل از تاثیر گذارترین بازیکنان پرسپولیس بود و برانکو بارها به ستایش از او پرداخت اما اتفاقاتی که در فصل جابجایی تابستان افتاد باعث شد تا این بازیکن به چهره منفور برانکو تبدیل شود و با وجود آنکه رامین با اصرار هواداران و مدیران باشگاه به جمع سرخ پوشان بازگشت اما برانکو حتی یک دقیقه هم به او بازی نداده است.با وجود آنکه رضاییان در پرسپولیس جای ندارد اما نه تنها کارلوس کی روش او را به تیم ملی دعوت می کند بلکه در همه دیدارها هم از این بازیکن در ترکیب اصلی استفاده و 90 دقیقه هم بازی کرد.
به نظر می رسد که رضاییان به قربانی بزرگ کی روش و برانکو تبدیل شده است. از یک طرف برانکو با نیمکت نشین کردن این بازیکن و بازی دادن به ماهینی و محرمی می خواهد بگوید که دیگر نیازی به رضاییان ندارد و از طرف دیگر کارلوس کی روش می خواهد بگوید که رضاییان قربانی لجبازی برانکو در پرسپولیس شده است و او بهترین دفاع راست فوتبال جهان به شمار می آید. وضعیت رضاییان با ماریو گوتسه بسیار متفاوت است و یک پارادوکس واقعی در فوتبال به شمار می آید که البته با توجه به شرایطی که فوتبال ایران دارد زیاد هم عجیب نیست. از این رو باید شاهد جدایی رامین در نیمفصل از پرسپولیس باشیم. اتفاقی که قطعا به ضرر برانکو تمام می شود چرا که در صورت عدم قهرمانی قرمزها تهران در لیگ جاری، شاید بخاطر این لجبازی، هواداران پرسپولیس هیچگاه برانکو را نبخشند. مدیریت هم همچنین و شاید به همین سادگی برانکو بدون کسب هیچ جامی پرسپولیس را ترک کند.
برانکو دچار ریسک بسیار بزرگی شده و حالا با از دست دادن جام حذفی باید ادعا کرد او روی لبه تیغ قدم بر می دارد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
چه ربطی دارد؟ کی روش و برانکو هردو مربیان بزرگی هستند. سبک بازی ، نوع تاکتیک مربی ، بازیکنانی که دراختار هردو مربی هستند و غیره مشخص می کند ترکیب تیم چگونه باشد. اگر به آقای کی روش باشد که می رود دروازه بانی را برای جام جهانی گذشته می آورد که آن زمان حتی تیم نداشت. از سوی دیگر ، آقای برانکو در برابر بازیکن سالاری برخوردهای خوبی داشته است که برای فوتبال ما از نان شب هم واجب تر است. 
