در دوستی با مردم يهود!!
محمود رنجبر
اظهار نظر مقام مسئولی چون اسفندیار رحیم مشایی واکنش های متعددی را دربر داشته است، اوج این واکنش ها زمانی بود که دکتر لاریجانی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، اشاره کرد جمعی از یهودیان کشورهای مختلف فلسطینيان را از خانه هاشان رانده اند بنابراین غاصب محسوب می شوند! ریاست جمهور از آن پس تحت فشار فزاینده ای قرار گرفت تا به تغییر این معاون خود اقدام نماید، برخی از ائمه جمعه -که مدتی می شود انتقاد نکرده بودند،- بر سمند سخن سوار شدند و ایرادی بر دولت گرفتند که «بله ما هم در عین حالی که گاهی از دولت حمایت می کنیم انتقاد هم داریم،»
اما اجازه بدهید کمی از محکوم کردن ها و تحکم کردن ها دست برداریم و واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم، براین فرض که ما مشرقیان ذهنی تمثیل گرا داریم اجازه بدهید مثالی را ذکر نمایم اما پیش از مثال عرض کنم که حتما می دانید 61 سال (شمسي1326- 1947 میلادی) از اشغال فلسطین می گذرد در این که حیله انگلیس و انگیزه این اختلاف در ملل خاورمیانه باعث بوجود آمدن این غده سرطانی در منطقه شد، شکی نیست؛ اما حق بدهید عرض کنم که بانیان وغاصیان اولیه قبله اول مسلمانان امروز دیگر در قید حیات نیستند. اما آن مثال: مردی به زور؛مسكن و سرای پیرمردی را که از دار دنیا چند فرزند خردسال و نوجوان دارد اشغال می کند، آن کودکان از ماجرا چیزی نمی دانند، مرد غاصب هم كودكاني دارد كه در جهالت كودكانه خويش هستند؛ سالها می گذرد تا اینکه فرزندان مرد غاصب ؛جوانانی برومند می شوند که قصد دارند خانه مثلا پدری را دوباره بسازند؛ اما در همین حین فرزندان مردی که بر او ظلم واقع شده علم تظلم بلندی می کنند و می گویند که این خانه و حیاط آن اموال پدری ماست و شما غاصب هستید، فرزندان مرد غاصب، عصبانی می شوند و چاقو و قمه کشی با فرزندان پیرمرد مظلوم که حالا فوت کرده می پردازند، نقطه ختم این جدال حقیقت انکار ناپذیر آگاهی فرزندان جاهل مرد غاصب است، به تعبير ديگر اگر آنها صرفا بدانند که این خانه به زور توسط پدر شان غصب شده جنگ آنها دیگر از روی جهالت نیست.
دوستان همراه عزیزان هم وطن!!
قبول کنید که ملت هیچ کشوری همانند مردم ما سیاسی نیستند، راننده تاکسی، بقالی و همه و همه مختصر دید سیاسی دارند؛ اما در غالب کشورهای جهان به دنبال برنامه ای منسجم توسط بنگاههای خبری و شبکه های پیشرفته اغفال جوانان و توده مردم در رقص و آواز و سکس غرقند، اندك مردمی که از سر کنجکاوی و فطرت پاک به دنبال حقیقت می روند؛ تحت فشارهای روانی و فاز دوم توطئه پروپاگاندا یعنی انفجار خبری قرار می گیرند. تا حدی که حقیقت سخن آنان در لابه لای خبرهای مختلف تولیدی بنگاههای دروغ پراکنی گم می شود، راستی چند نفر از مردم مناطق اشغالی كه از سرزمین های دیگر فراخوانده شدند به ماهیت سرزمین های غصب شده آگاهی دارند؟ بگذرید از اینکه وقتی در کشور ما سخن از مساله ای ارزشی می شود فریاد همه بلند می شود این درد دین را مردم آن سوی آبها ندارند، ما فقط و فقط توسط خودمان تحلیل و تفسیر می شویم!! صدای تبلیغات نحیف ما تنها به گوش مردمان سامان ما می رسد و صد البته حقیقت محو اسرائیل که شعار اساسی دولت نهم است؛ در سر سرای خبرهای گمراه کننده بنگاههای تبلیغی گم شده است. آقایانی که بابت حرف مشایی فریاد برمی آورند فقط به بزرگترین اتفاق حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن نگاه کنند، چقدر از این خبر و تصاویر در شبکه های جهانی پخش می شود؟ اصلا آيا آن بنگاهها اجازه پخش آن حماسه را مي دهند؟ به راستي اهمیت خبری آن تا چه اندازه است؟
ما در برابر کسانی قرار گرفتیم که کاملا با برنامه کار می کنند و در برابر آن تنها باید با آگاهی بخشی حرکت کرد، از این منظر اگر به سخنان رحیم مشایی نگاه کنید خواهید دید که وی کاملا هوشیارانه با جملات خود جامعه هدف مناطق اشغالی و توده مردم را مخاطب قرار داده است، اگر باب گفتگوی آگاهان با مردم آن سامان باز شود حق بدهید که نیمی از راه را رفته ایم، صهیونیست های افراطی آنچنان مناطق اشغالی فلسطین را برای توده مردم یهود ترسیم کرده است که آنها اینجا را ارض موعود می دانند. اما آیا با چیزی به جز دوستی و گفتگو می توان از عصبانیت آنها کاست؟
حقیقت آن است که خوشحالی این روزهای رادیو های بیگانه درباره اعتراض به سخنان رحیم مشایی به دلیل کشف بزرگی! است که آنها انجام داده اند چون اگر بدانند که مردم یهود ساکن مناطق اشغالی بدانند که این سرزمین ها نسبتی با آباء و اجداد آنها ندارد، دو حالت پیش خواهد آمد نخست آنکه در حرکت و حضور خود در آن سرزمین پا فشاری نخواهند کرد دیگر آن که اگر پا فشاری کنند دیگر جنگ آنها خمیر مایه عقیدتی نخواهد داشت. آن روز است که دیگر نه از تاک نشان ماند نه از تاک نشان.
اما اجازه بدهید کمی از محکوم کردن ها و تحکم کردن ها دست برداریم و واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم، براین فرض که ما مشرقیان ذهنی تمثیل گرا داریم اجازه بدهید مثالی را ذکر نمایم اما پیش از مثال عرض کنم که حتما می دانید 61 سال (شمسي1326- 1947 میلادی) از اشغال فلسطین می گذرد در این که حیله انگلیس و انگیزه این اختلاف در ملل خاورمیانه باعث بوجود آمدن این غده سرطانی در منطقه شد، شکی نیست؛ اما حق بدهید عرض کنم که بانیان وغاصیان اولیه قبله اول مسلمانان امروز دیگر در قید حیات نیستند. اما آن مثال: مردی به زور؛مسكن و سرای پیرمردی را که از دار دنیا چند فرزند خردسال و نوجوان دارد اشغال می کند، آن کودکان از ماجرا چیزی نمی دانند، مرد غاصب هم كودكاني دارد كه در جهالت كودكانه خويش هستند؛ سالها می گذرد تا اینکه فرزندان مرد غاصب ؛جوانانی برومند می شوند که قصد دارند خانه مثلا پدری را دوباره بسازند؛ اما در همین حین فرزندان مردی که بر او ظلم واقع شده علم تظلم بلندی می کنند و می گویند که این خانه و حیاط آن اموال پدری ماست و شما غاصب هستید، فرزندان مرد غاصب، عصبانی می شوند و چاقو و قمه کشی با فرزندان پیرمرد مظلوم که حالا فوت کرده می پردازند، نقطه ختم این جدال حقیقت انکار ناپذیر آگاهی فرزندان جاهل مرد غاصب است، به تعبير ديگر اگر آنها صرفا بدانند که این خانه به زور توسط پدر شان غصب شده جنگ آنها دیگر از روی جهالت نیست.
دوستان همراه عزیزان هم وطن!!
قبول کنید که ملت هیچ کشوری همانند مردم ما سیاسی نیستند، راننده تاکسی، بقالی و همه و همه مختصر دید سیاسی دارند؛ اما در غالب کشورهای جهان به دنبال برنامه ای منسجم توسط بنگاههای خبری و شبکه های پیشرفته اغفال جوانان و توده مردم در رقص و آواز و سکس غرقند، اندك مردمی که از سر کنجکاوی و فطرت پاک به دنبال حقیقت می روند؛ تحت فشارهای روانی و فاز دوم توطئه پروپاگاندا یعنی انفجار خبری قرار می گیرند. تا حدی که حقیقت سخن آنان در لابه لای خبرهای مختلف تولیدی بنگاههای دروغ پراکنی گم می شود، راستی چند نفر از مردم مناطق اشغالی كه از سرزمین های دیگر فراخوانده شدند به ماهیت سرزمین های غصب شده آگاهی دارند؟ بگذرید از اینکه وقتی در کشور ما سخن از مساله ای ارزشی می شود فریاد همه بلند می شود این درد دین را مردم آن سوی آبها ندارند، ما فقط و فقط توسط خودمان تحلیل و تفسیر می شویم!! صدای تبلیغات نحیف ما تنها به گوش مردمان سامان ما می رسد و صد البته حقیقت محو اسرائیل که شعار اساسی دولت نهم است؛ در سر سرای خبرهای گمراه کننده بنگاههای تبلیغی گم شده است. آقایانی که بابت حرف مشایی فریاد برمی آورند فقط به بزرگترین اتفاق حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن نگاه کنند، چقدر از این خبر و تصاویر در شبکه های جهانی پخش می شود؟ اصلا آيا آن بنگاهها اجازه پخش آن حماسه را مي دهند؟ به راستي اهمیت خبری آن تا چه اندازه است؟
ما در برابر کسانی قرار گرفتیم که کاملا با برنامه کار می کنند و در برابر آن تنها باید با آگاهی بخشی حرکت کرد، از این منظر اگر به سخنان رحیم مشایی نگاه کنید خواهید دید که وی کاملا هوشیارانه با جملات خود جامعه هدف مناطق اشغالی و توده مردم را مخاطب قرار داده است، اگر باب گفتگوی آگاهان با مردم آن سامان باز شود حق بدهید که نیمی از راه را رفته ایم، صهیونیست های افراطی آنچنان مناطق اشغالی فلسطین را برای توده مردم یهود ترسیم کرده است که آنها اینجا را ارض موعود می دانند. اما آیا با چیزی به جز دوستی و گفتگو می توان از عصبانیت آنها کاست؟
حقیقت آن است که خوشحالی این روزهای رادیو های بیگانه درباره اعتراض به سخنان رحیم مشایی به دلیل کشف بزرگی! است که آنها انجام داده اند چون اگر بدانند که مردم یهود ساکن مناطق اشغالی بدانند که این سرزمین ها نسبتی با آباء و اجداد آنها ندارد، دو حالت پیش خواهد آمد نخست آنکه در حرکت و حضور خود در آن سرزمین پا فشاری نخواهند کرد دیگر آن که اگر پا فشاری کنند دیگر جنگ آنها خمیر مایه عقیدتی نخواهد داشت. آن روز است که دیگر نه از تاک نشان ماند نه از تاک نشان.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
