نگاهی به واقعیت تلخ حضور خارجی ها در نفت ایران
هرسال 10 دکل نفتی؛ بی سروصدا در آبهای ایران گم می شوند!
باوجود موج گسترده رسانه ای که درباره گم شدن دکل دریایی 70 میلیون دلاری در کشورمان ایجاد شده است اما بررسی های بولتن نشان می دهد وضعیت صنعت حفاری نفت ایران در حال حاضر به گونه ای است که هرسال هزینه ای معادل 10 دکل دریایی در آبهای ایران گم می شود.
گروه اقتصادی - سخنان اخیر وزیر نفت درباره گم شدن دکل دریایی 70 میلیون دلاری با موجی از اظهار نظر های رسانه ای و عمومی مواجه شد، حتی در روزهای اخیر و در شبکه های مجازی و رسانه های مکتوب و غیرمکتوب، اظهارنظر درباره گم شدن این دکل به عرصه کاریکاتور و سرایش قطعه های ادبی کنایی و اشعار طنز هم رسید که همه اینها تعجب افکار عمومی از چگونگی " گم شدن" یک سازه فلزی عظیم را به نمایش گذارد.
به گزارش بولتن نیوز، با این حال در فضای رسانه ای کشور اطلاعاتی هم راجع به وضعیت فعلی این دکل گم شده منتشر شده که نشان می دهد موضوع در واقع گم شدن و مفقود شدن آن نبوده بلکه به احتمال زیاد ناشی از عدم تعهد خریدار ایرانی و فروشنده چینی به رعایت اصول تجاری مایه پیدایش سوء تفاهمی به نام " گم شدن دکل" بوده است که بولتن بلافاصله بعد از رفع ابهام کامل از این ماجرا ، گزارشی مفصل از ماجرای دکل "دین" منتشر خواهد کرد.
اما در این میان حقیقت تلخی که در لابلای موج رسانه ای مستور مانده این است که با بررسی آمارهای موجود در صنعت حفاری نفتی ایران در می یابیم هرسال پولی معادل حدود 10 دکل نفتی در آبهای کشورمان گم می شود و پول آن هم با نقش آفرینی شرکت ملی نفت و وزارت نفت، یک راست از کیسه ملت ایران به جیب صاحبان شرکت های خارجی می رود!
در حال حاضر تعداد 18 دکل حفاری خارجی در آبهای ایران در خلیج فارس مشغول حفاری هستند که قبلا هم بولتن گزارش کاملی درباره آن منتشر کرده بود( این گزارش را اینجا بخوانید) بر این اساس شرکت هندی " فراساحل آبان" با 7 دکل دریایی و قریب به یک هزار نفر نیروی فنی و خدماتی غیر ایرانی در مناطقی وسیع از میادین نفت و گاز ایران حضوری وسیع دارد.
این شرکت با 3 قرارداد برای شرکت نفت فلات قاره ایران و با 4 قرارداد اجاره دکل برای شرکت نفت و گاز پارس کار می کند، دستکم 12 سال از حضور این شرکت در برخی میادین ایرانی می گذرد و شرکت های ملی حفاری و پتروپارس نیز به عنوان پیمانکاران واسطه در برخی قراردادهای این شرکت هندی حضور دارند.
شرکت بعدی که حضورش در میادین نفتی ایران چشمگیر است شرکت" فراساحل چین" یا china offshore است؛ 4 دکل این شرکت و صدها نیروی فنی آن در آبهای فراساحلی ایران در خلیج فارس به کار مشغول است از این میان 3 دکل برای شرکت نفت و گاز پارس ( کارفرمای اصلی توسعه میدان پارس جنوبی) و یک دکل نیز برای شرکت نفت فلات قاره ایران کار می کند و شرکت های ملی حفاری و دانا انرژی نیز در قالب پیمانکاران واسطه در برخی قراردادهای اجاره این دکل ها حضور دارند.
در ادامه نیز کنسرسیوم بین المللی فورسایت گروپ با 3 دکل دریایی به انجام عملیات حفاری برای شرکت نفت فلات قاره ایران می پردازد، شرکت ملی نفت چین با 2 دکل تحت اجاره شرکت نفت و گاز پارس در برخی فازهای این میدان مهم حضور دارد و شرکت حفاری ژاپن نیز با واسطه شرکت ملی حفاری، با یک دکل حفاری برای شرکت نفت و گاز پارس کار می کند.
شرکت چینی شنگلی هم با یک دکل حفاری در خدمت شرکت نفت فلات قاره ایران است با این وصف در مجموع 18 دکل حفاری خارجی در خدمت 2 شرکت بزرگ کارفرمایی میادین نفتی و گازی ایران است و بر همین اساس با یک محاسبه ساده می توان دریافت بیش از سه هزار نیروی فنی و خدماتی غیرایرانی در عرصه عملیات حفاری و خدمات آن در میادین نفت و گاز دریایی ایران به کار مشغولند.
اگر متوسط مبلغ اجاره روزانه هر یک از این دکل های دریایی را 130 هزار دلار در نظر بگیریم و در عین حال به طور متوسط 65 روز را برای زمان انتظار و تعمیرات دکل در نظر بگیریم به این معناست که هر دکل دریایی خارجی برای کار در 300 روز از سال 39 میلیون دلار دریافت می کند و در ادامه محاسبه هم متوجه می شویم که کارکرد 18 دکل نفتی خارجی در آبهای ایران ( که بعضی از آنها بالای عمر بازنشستگی هم قرار دارند) به معنای واریز سالانه 702 میلیون دلار به جیب شرکت های خارجی است!
اگر آنگونه که رسانه های کشور نوشته اند و وزیر نفت هم تایید کرده است دکل " گم شده" دین 70 میلیون دلار ارزش داشته است پس با پول پرداختی به ازای کارکرد دکل های خارجی می توان هرسال 10 دکل تازه نفس به نام کشورمان خرید و از وابستگی به چینی ها و هندی ها رها شد.
چرا هیچ مسئولی این واقعیت تلخ و تاسف بار که هرسال پولی معادل 10 دکل نفتی را به خارجی ها می پردازیم اما خودمان دکل نداریم را بازگو نمی کند؟ چرا وزارت نفت که بنابر گفته وزیر، پیگیر ماجرای گم شدن دکل 70 میلیون دلاری است برای گم شدن 10 دکل نفتی در سال " کمیته پیگیری" تشکیل نمی دهد؟ اصلا چطور ممکن است برای گم شدن یک دکل 70 میلیون دلاری این همه کاریکاتور و ظنز و شعر و غمنامه نوشته شود اما برای گم شدن سالانه پول 10 دکل نفتی به ارزش 700 میلیون دلار کسی واکنشی نداشته باشد؟
چرا وزارت نفت که از گم شدن یک دکل این همه ناراحت است برای گم شدن پولی معادل 10 دکل در سال واکنشی ندارد؟ مگر نه این است که این پول می تواند صرف خرید دکل هایی شود که ایران را از قید وابستگی به خارجی ها رها می کند؟ آیا این رفتارهای وزارت نفت مصداق اقتصادمقاومتی است؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
تصادفا از مصادیق اقتصاد مقاومتی یکی اش همین حسابرسی از سوء کارکرد ها و خلف وعده ها است
جناب آراد !
این ضرب المثل ها عجیب حکمتی دارند !
این نقد بگیر و دست از نسیه بردار
آسیاب به نوبت
دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره
...
اخوی !
بیت المال تا آخرین دینارش صاحب داره و باید اعاده بشه و برگرده به سفره مردم .
حالا حساب و کتاب این ضرر و زیان های وارده بجای خود باید حسابرسی شوند ولی داستان اون دکل واقعا چی بود !؟
شرکت های ترکیه ای در این میان چهکاره بودند !؟
آیا مثل برخی دیگر از کالاهای چینی به نام ساخت ترکیه بحسابمان نگذاشته بودند!؟
بالاخره صاحب اون دکلی که سر از مکزیک در آورده کیست !؟
آیا جنس چینی را به نام جنس ترکیه ای به یکی فروخته به یکی اجاره نداده اند ؟
یکی از مهمترین ردیف های حسابرسی در شرکت های معظم، موضوع هزینه فرصت های از دست رفته است.
حال اگر سفارش ساخت این دکل موصوف بر مبنای برآورد احتیاجاتی بوده است و پروژه توجیه اقتصادی داشته است ( که یقینا هم همینطور بوده است ) حال ضرر و زیان های وارده از فقدان این دکل در کدام ردیف منظور خواهد شد و چه کس یا کسان باید پاسخگو باشد.
احتمالا جزء اقلام غیر مترقبه دسته بندی شود که، سود یا زیان اقلام غیر مترقبه و مالیات مربوط باید به طور جداگانه در صورت سود و زیان پس از سود یا زیان ناشی از فعالیتهای عادی نشان داده شود.
مگر دکل حفاری خودکار است که گم شود.
قاسمی تاکید کرد: عملکرد شرکت‌های پیمانکاری که خود دارای شخصیت حقوقی مستقل، مدیر عامل، هیئت مدیره و مجمع عمومی هستند، به وزارت نفت ارتباطی نداشته است و در عین حال در آن زمان هیچ گزارشی درباره مشکلات این دکل یا وقوع تخلف در این پرونده به وزارت نفت ارسال نشده است، تا ما نسبت به آن عکس‌العمل نشان دهیم.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس اظهار داشت: پس از بررسی‌هایی که بعد از انتشار این خبر انجام شد متوجه شدیم که اصلا دکلی وجود نداشته است که گم شود.
من هميشه فكر ميكنم ، در كشوري كه معدل سن ٧٥ است و اكثر اين سياستمداران در سنين بالاي ٦٠ بسر ميبرند و خوش بينانه اگر در اثر پرخوري سكته نزنند ، بيش از ١٠ سالي تا منزل أخرت راه ندارند !!! در گرماي روزه تير ماه و تشنگي حاصل از ان ، تهمت دزدي و مفسده به هم براي چه است ؟!
این جور اخبار در افکار عمومی تاثیر بدی داره...
بعضی نمی توانند خود را بالا بکشند میاد طرف مقابل رو تخریب میکنه
مگه خونه خاله است که ریخت و پاش بشه و کسی هم مدعی نگرده ....
اگر موارد اعلام شده به اثبات برسد طبیعتا برخورد قوای نظارتی و قضائی برای متجاوزان به حقوق مردم درس آموزی خواهد کرد.
نه خیر آقا !
مملکت حساب و کتاب دارد به این سادگی ها هم نیست.
مدیریت از برنامه ریزی شروع می شود و نظارت هم بخش لاینفک آن محسوب می گردد.
چون اون "یک دکل" مثل ملکی که سندش به ناممون خورده و جز دارایی های مشهود هم محسوب میشه ،تعلقش برامون ملموسه اما اون پول بر باد رفته ی معادل قیمت ۱۰ دکل حتما نشسته جای هزینه های سرمایه گذاری (!)یا هزینه اجاره یا موردی که به ذهن من نمی رسه و یه جور توجیه اقتصادی برای خودش پیدا کرده!(قبول بفرمایید کلا قضیه بوداره)من نتونستم به صورت های مالی این شرکت ها دسترسی پیدا کنم چرا؟برم بازم بگردم!
جدای از این فکر می کنم باید شرایط مناسبی رو برای شرکت های داخلی برای حضور در مناقصه بوجود بیاره شرکت نفت تا کار به پیمانکاران و شرکت های ایرانی واگذار بشه و به اشتغالزایی اینهمه جوان بیکار و مستعد منجر بشه!حیف اگر این سوء مدیریت ها نبود…
3 هزار بورسیه ای را یادتان هست ؟؟؟
ما از هم اکنون منتظر جنجال و در نتیجه فروش و کسب درآمد بعدی این روزینامه های زنجیری میمانیم.
« دستگاههای نظارتی باید وارد عمل شوند، به طور حتم برای مدیران ارشد محل این دکل مشخص است با توجه به شایعات، مدیران با سکوت در این موضوع، خود را زیر سوال می برند».
شركت تاسيسات دريايي كه مالكيت عمده آن مربوط به بنياد تعاون ناجا و صندوق بازنشستگي نفت است، به عنوان پيمانكار شركت نفت و گاز پارس در پارس جنوبي فعاليت مي‌كند و براساس آنچه مدير عامل سابق اين شركت گفته است، يك فروند دكل حفاري خريداري شده و بخشي از پول آن را پرداخت كرده‌اند و ضمانت‌هاي لازم را نيز دريافت كرده‌اند.
وي افزود: ظاهرا به دلايلي براي تحويل دكل به طرف ايراني مشكلاتي ايجاد شده است كه پرونده آن در دادگاه داوري بين‌المللي در حال رسيدگي است و به صورت همزمان دستگاه‌‌هاي نظارتي داخلي نيز مشغول پيگيري آن هستند.
فيلم هيس دكل ها فرياد نمي زنند.
هم در دستور توليد قرار گيرد.
باسپاس
نفت و گاز در این منطقه عطیه الهی است که نعمت بزرگی هم در حق مردمان ساکن در اینجا شمرده می شود.
جرائمی را هم که برشمردید از عوارض سوء مدیریت ها و سوء تذبیر ها است که باید دست به دعا برداریم تا برطرف شوند.
تعبیرات این چنینی نظیر : " ... کاشکی نفت نداشتیم ،کاشکی گاز نداشتیم،از ژاپن یاد بگیرین ..." از القائات شیاطین ریز و درشت هستند که در راس آنها انحصارات و شرکت های نفتی امپریالیسم آمریکا قرار دارند.
با این ثروت های زیرزمینی (نفت و گاز و ...) ، ثروت های رو زمینی (کشور پهناور چهار فصل با خلیج همیشه فارس و دماوند سینه ستبر و عروس خانم کوه ها سبلان همیشه سفید پوش با آن گل سر درخشان) و نیروی انسانی بشاش و جوان و با اتکال به وعده های الهی کمر همت بر بندیم و بر کاستی ها بتازیم و غبار نا امیدی ها را از خود دور سازیم.