اظهارات دبیر جشنواره فجر، آغاز مدیریت «علی عابدی» در «سنگلج» و اجرای «ربه‌کا» با الهام از آثار «سالوادور دالی»

به گزارش بولتن نیوز، گفتاری از دبیر جشنواره تئاتر فجر مبنی بر تغییر بنیادین ندادن در جشنواره امسال، اعلام متون پذیرفته شده در جشنواره آیینی-سنتی، اجرای «ربه‌کا» با الهام از نقاشی‌های «سالوادور دالی»، انتصاب  «علی عابدی» به عنوان مدیر تماشاخانه سنگلج، استقبال «آرش عباسی» از انتشار طرح مرکز مطالعات اجرایی قشقایی و اظهارات معاون هنری و سینمایی اداره کل ارشاد استان تهران درباره اختتامیه جشن اردیبهشت تهران، سرخط اخبار«بولتن تئاتر» امروز بیست و یکم اردیبهشت ماه را به خود اختصاص می‌دهند. 

اسامی متون پذیرفته شده در بخش صحنه‌ای جشنواره آیینی- سنتی اعلام شد.

اسامی متون پذیرفته شده بخش صحنه‌ای هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی- سنتی از سوی دبیرخانه این جشنواره اعلام شد.

هیئت انتخاب متون بخش صحنه‌ای هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی- سنتی متشکل از بهزاد فراهانی، محمدچرم شیر و اردشیر صالح‌پور، 60 نمایش‌نامه را برای این جشنواره برگزیدند.

«اگر شبی از شبهای تهران مسافری»    علی شمس    جواد صداقت    بوشهر    

 «دیوان تئاترال»   محمود استاد محمد    مهدی غلامی    اراک    مشروط

 «گاهی کنیزان»    ابوالقاسم غلامحیدر    بابک حاجی زاده    تهران    

 «عروسی خان مظفر (چهارصندوق)»    محمد حسین ناصر بخت  غلامعلی رضائی گرگان   

«پریزاد»    بر اساس اثر استادسعدی افشار     کورش جهانشاهی    تهران    

«چله زری و عمو چله جون»    جواد انصافی    جواد انصافی    تهران    مشروط

«حکایت فین به روایت جنجین»  ابوالفضل حاجی علی‌خانی   ابوالفضل حاجی‌ علی‌خانی تهران    

«مجلس شبیه سازی قتل خیابان امیریه»    محمود خسرو پرست    شیرین کاشفی    تهران    

«شب تیره ابر»    هومن روح تافی    سحر جعفری    کرمانشاه    

روزی گذری روزگار    خیراله تقیانی پور    احسان جانمی    اصفهان    مشروط

«راست پنجگاه»    سیدمحمد مساوات    سعید نورزی    کرمانشاه    

«مبارک هوایی می‌شود»    هاجر پورسینا    هاجر پورسینا    تهران    

«رنگ سرخ»    افشین قاسمی    افشین قاسمی    تهران    

«عاشق کشون»    محمد چرمشیر    عباس غفاری    تهران    

«شیش و بش»    محمد چرمشیر    محمد جواد سجادی    نجف آباد    مشروط

«اپرت نیرنگ و اورنگی»   سیدهاشم خان شافع    ملیکا رضی    تهران    

«فانوس دریایی»    صحرا رمضانیان،حامد امان¬پور قرایی   پویان عطایی    اصفهان   

«ازاشکوو(شکوفه های مازندران)»   شهرام حبیب‌الهی اقدم  یاسر محمودی برنق    ساری    

«خانه صداهای خاموش»    احمدرضا رافعی  رسول هنرمند    اصفهان    

«هزار قصه یک شبی»    مریم ایرانمنش    داود بختیاری    تهران   

«خسرو و شیرین»    حسن عظیمی    حسن عظیمی    تهران    مشروط

«خدیوی گنگ فریاد برآورد»    شاپور ترکمنی سرابی    شاپور ترکمنی سرابی    مشهد    

«اپرت نیرنگ اورنگ»    سیدهاشم خان شافع    هومن رهنمون    دماوند    

«شاه بازی در حمام»    اکبر حسنی    اکبر حسنی    تهران    مشروط

«چلچراغ»    محمود استاد محمد    بورژین عبدالرزاقی    تهران    

«مضحکه مرگ یزدگرد»    مهدی دهقان    رضا بهارلو    تهران    

«بخت خفته»    محمدرضا بی گناه    رحمت امینی    تهران    

«حکایتی عجیب در دیاری غریب»    پریسا کیومرثی  زهرا شیخ الحکمایی  تهران    

«قهوه قجری»    آتیلا پسیانی    سامان ناصری    تهران    

«حکایت پند آموز بازرگان جوان»  محمدحسین ناصربخت   حسن کلاته عیسی  تهران    

«بیضایی»  سیدمحمد مساوات  سیدمحمد مساوات    تهران    

«بهرام»    سجاد یاری    سجاد یاری    تهران    

«لیلی و مجنون»    پرویز سنگ سهیل    پرویز سنگ سهیل    تهران

این روزها کمپانی تئاتر مالورن انگلستان میزبان نمایش «ربه‌کا» به عنوان جدیدترین اقتباس از رمان «ربه‌کا» نوشته دافنه دوموریه است که با تصویر سازی‌هایی شبیه به نقاشی‌های سالواتور دالی اجرا می‌شود.

اما رایس کارگردان تئاتر، اقتباسی جدید از رمان کلاسیک «ربه‌کا» نوشته دافنه دوموریه در سال ۱۹۳۸ را به شکلی متفاوت در تئاتر مالورن انگلستان روی صحنه برده است.

به گفته دومنیک کاوندیش منتقد با سابقه تئاتر انگلستان، این نمایش یک اثر با تعداد بازیگر بالا و دکوری حجیم و در عین حال شگفت‌انگیز و مفرح است.

کاوندیش معتقد است صحنه‌های مختلف این اثر همچون نقاشی‌های سوررئال سالواتور دالی شکل می‌گیرند و مخاطب را چنان تحت تأثیر قرار می‌دهند که او نمی‌داند تماشاگر این صحنه‌ها است یا در آن‌ها زندگی می‌کند. 

این منتقد تئاتر تأکید دارد که شاید برای طرفداران رمان «ربه‌کا» نوشته دافنه دوموریه، شادابی موجود در نوشته و قلم این نویسنده در روی صحنه تئاتر وجود نداشته باشد، اما تماشای تصاویر و صحنه‌های شگفت‌انگیز این اثر نمایشی می‌تواند آن‌ها را غافلگیر کند.

تریستان استوراک و ایموگن ساگ بازیگران اصلی نمایش «ربه‌کا» هستند که قرار است در قالب یک تور تئاتری، در شهرهای مختلف انگلستان اجرا شود.

با حکم مهدی شفیعی(مدیرکل هنرهای نمایشی ایران) علی عابدی به عنوان مدیر تماشاخانه سنگلج منصوب شد.

علی عابدی به عنوان «مدیر تماشاخانه سنگلج» منصوب شد.

در متن حکم مدیرکل هنرهای نمایشی ایران آمده است:

«نظر به تخصص و تجربه جنابعالی به موجب این حکم به عنوان «مدیر تماشاخانه سنگلج» منصوب می‌شوید.

 توجه ویژه به اعتبار این تماشاخانه و تلاش برای اعتلای جایگاه آن، پویا نمودن تماشاخانه با برنامه‌ریزی متناسب، زمینه سازی حضور گروه‌های موفق نمایش‌های ایرانی در راستای اعتلای تئاتر ملی، توجه به جنبه های پژوهشی نمایش ایرانی و زمینه‌سازی حضور استعدادهای جوان و خلاق در این حوزه، تکریم هنرمندان، پیشکسوتان و به ویژه تماشاگران ارزشمند تئاتر و ترمیم و روزآمد کردن سطح کیفی امور اداری، بی‌شک می‌تواند چراغ این تماشاخانه متین تئاتر ایران را پرفروغ نماید.

سربلندی شما را در خدمت به فرهنگ و هنر ایران اسلامی از خداوند منان خواستارم»

علی عابدی فارغ التحصیل تئاتر-بازیگری از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و کارشناس تئاتر اداره کل هنرهای نمایشی ایران است.

ریاست انجمن سینمای جوان استان خراسان شمالی، کارشناس دفتر امور استان‌های اداره کل هنرهای نمایشی و همچنین عضویت در شورای انتخاب آثار تماشاخانه سنگلج، عضو هیئت انتخاب جشنواره تئاتر فجر دوره بیست و سوم و داوری جشنوارهای استانی بین سال های 85 الی 93 از مسئولیت‌های پیشین عابدی محسوب می‌شود.

او همچنین در کارنامه هنری خود؛ نویسندگی و کارگردانی نمایش‌هایی همچون «خرمگس»، «شیون»، «حیدر»، «تارا»، «مرد حلبی»، «همسرایی فرزندان آسمان» و ... و کارگردانی فیلم‌های مستند «آق قویون»، «از یاد رفته‌ها»، «آلبوم موسیقی لو»، «آویزبند مترسک» و ... را دارد که توانسته جوایزی را هم از جشنواره‌های مختلف دریافت کند.

آرش عباسی نمایش‌نامه نویس و کارگردان تئاتر درباره وضعیت تالار «قشقایی» تئاتر شهر یادداشتی نوشت و با اشاره به فراخوانی که برای این تالار منتشر شده آن را حساب‌شده دانست.

این هنرمند تئاتر که مدتی است برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفته است، در یادداشت خود نوشته است: «تئاتر برای هیچ‌کدام از گروه‌های جریان‌ساز قرن بیستم - همان‌هایی که مسیر این هنر را عوض کردند، دریچه‌های تازه به رویش گشودند و قواعدش را به هم ریختند - تنها به مفهوم اجرا نبود که اگر بود ما امروز همچنان از سبک و سیاق تئاتر قرن نوزدهم حرف می‌زدیم.

برهم زنندگان قواعد مرسوم تئاتر معتقد بودند که اجرا کردن یک نمایش، به صحنه بردن یک کار برای مدتی مشخص و روبه‌رو شدن با تماشاگری که برای دیدن نمایش بلیط خریده، در سالن انتظار کلاه و پالتویش را به جایگاه مخصوص سپرده، روی صندلی شماره‌دارش نشسته، چشمش از دیدن دکور زیبا لذت می‌برد و گوشش از آواز گوش‌نواز، تنها بخشی از تئاتر است نه همه آن چیزی که می‌توان از راه تئاتر به دست آورد. تاریخ‌سازان تئاتر، این هنر را وسیله‌ای برای آزمودن، تجربه‌کردن، زمین‌خوردن، بیراهه‌رفتن، شکست‌خوردن و دوباره‌کار‌کردن می‌دانستند.

در این بین ممکن بود کارشان راهی به صحنه هم داشته باشد، اما اگر نداشت مهم نبود. آنها مطمئن بودند که بالاخره روزی ایده‌هایشان را در معرض دید تماشاگر قرار خواهند داد؛ چه در سالن، چه در خیابان، چه در بیمارستان، چه در تیمارستان، چه در گاراژ و چه در پادگان. مکان اجرا بی‌اهمیت‌ترین مقوله بود برایشان.

تئاتر امروز ایران تئاتر «اجرا» است. کارگردانی که در کارگاه نمایش اجرا کرده به کمتر از سالن «سایه» قانع نیست، کسی که در «سایه» بوده، فکرش فقط دور «چهارسو» می‌چرخد، آنکه «چهارسو» را تجربه کرده فقط به سالن اصلی فکر می‌کند و آنکه صحنه تالار وحدت را تجربه کرده در بن‌بست بدی گیر افتاده که نه راه پس دارد، نه پیش؛ چرا که تئاترِ کاسبکارانه به او یاد داده صندلی و تعداد زیادش حرف اول و آخر را می‌زند. رقابت سالن به چنگ آوردن در تئاتر ایران، بیداد می‌کند. در این دوره که باید عصر امید باشد، دلال‌های بازار، معامله‌گران ماشین، فروشندگان آهن و صادرکنندگان پوست و روده، بنیاد زیرمجموعه ارشاد را گرفته‌اند و برای سالن تئاترش چک و تضمین می‌گیرند و حساب و کتابشان را با همان چرتکه سالن‌های عقد و عروسی انجام می‌دهند. از جامعه هم یاد گرفته‌اند جایی برای پاسخ دادن به کارهایشان وجود ندارد.

سال‌ها بعد اگر خون پژوهش خشک نشده باشد، می‌توان درباره پوسترهای تئاتر این چند سال اخیر کتاب‌ها نوشت و تک‌تک این اعلان‌ها را به عنوان سند روزگار بی‌خاصیتی تئاتر منتشر کرد. دوره، دوره بلیط‌فروش‌هاست. سایت‌های بلیط فروشی تئاتر کم مانده آدم‌کشی کنند. سالن باید پر بشود و به هر طریقی تئاتر باید بلیط بفروشد. نفروشد فردا دکور نمایش کف خیابان است. مدیران سالن‌ها روی پول اجاره حساب کرده‌اند. زندگی‌شان خرج دارد. شوخی نیست.

حالا در این آشفته‌بازار تئاتر، ناگهان طرحی سر در می‌آورد که نمی‌توان باور کرد کسانی که ناگزیر در این جغرافیای تئاترِ بلیط‌فروش نفس کشیده‌اند اینچنین ذهن سالم و خلاقی برایشان باقی مانده باشد که به چنین طرحی برسند.

در دوران حذف کامل تئاتر تجربه‌گر که به شکل قانونی باید فضای خطا کردن و آزمودن داشته باشد - اما چند سالی است ندارد - جایی پیدا شده که تمام هم و غمش را بر تجربه‌های تازه گذاشته است. همه قواعد اداری دست و پاگیر را کنار گذاشته، فرد را کنار گذاشته و به گروه رسمیت داده و برای اولین‌بار فرصت خودمختاری در فضای تئاتری را به گروه‌ها داده است. گروه می‌تواند برای مدتی هرچند کوتاه «مدیریت تئاتر» را تجربه کند. باید برای ساعت‌های هر روزش برنامه داشته باشد. صاحب و مالک موقت یک مکان تئاتری می‌شود و می‌تواند خودش و گروهش را محک بزند برای آزمون‌های بزرگ‌تر. بی‌نظیر است این ایده.

باز برای اولین بار می‌خواهد خطای چندین ساله دولت در بودجه دادن به «شخص» و «نمایش» به جای اختصاص بودجه به «تئاتر» و «گروه» را جبران کند و در یک کلام می‌خواهد بگوید از جسارت و خلاقیت توامان حمایت می‌کنیم.

طرح مرکز مطالعات اجرایی قشقایی چنان وسوسه‌کننده، بدیع، حساب‌شده و البته غریب با شرایط رو به اضمحلال تئاتر ایران است که از یک‌سو تو را دچار تردید می‌کند که با توجه به کارنامه حامی طرح یعنی وزارت و معاونت ارشاد به سرانجام نرسد و از سوی دیگر امیدوار می‌شوی که هنوز روزنه‌ای در تئاتر ایران وجود دارد که با حمایت از آن می‌توان نورش را گسترش داد.

به سهم خودم از هر کسی که این ایده را داده، هر مدیری که پشت این ایده بایستد و هر کسی که قدمی برای اجرا شدنش بردارد، سپاسگزارم. تردید ندارم که سال‌ها بعد حافظه تئاتر ایران از این طرح و طراحانش به نیکی یاد خواهد کرد.»

فراخوان مرکز مطالعات تالار قشقایی تئاتر شهر توسط شورای هنری این تالار اخیرا منتشر شده است.

اختتامیه جشن اردیبهشت تهران ۳۰ اردیبهشت با تجلیل از پیشکسوتان، حامیان و فعالان استان در شهرستان بهارستان برگزار خواهد شد.

معاون هنری و سینمایی اداره کل ارشاد استان تهران گفت: همزمان با برگزاری بزرگداشت روز جهانی تئاتر استان تهران برنامه هایی در قالب جشن را در استان تهران تدارک دیده است و با توجه به سیاست تمرکز زدایی و ایجاد عدالت فرهنگی که از سیاست های ما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل ارشاد استان تهران است امسال جشن اردیبهشت در کلیه شهرستان های تهران برگزار شده است.

وی ادامه داد: سیاست دیگر واسپاری برنامه‌ها و فعالیت ها هنری و انجمن های تخصصی است که در این راستا اداره کل ارشاد استان تهران با هماهنگی و همکاری انجمن هنرهای نمایشی آن را برگزار کرده است.

محمد اسماعیلی ادامه داد: جشن اردیبهشت استان تهران از اول تا پایان اردیبهشت ماه در 15 شهرستان تهران برگزار می‌شود. از جمله برنامه های این استان برگزاری کارگاه بازیگری نمایش و تئاتر عروسکی بوده که 9 کارگاه آن در شهرستان‌ها برگزار شده است همچنین 5 جلسه نمایش‌نامه‌خوانی و اهدای بیش از 1500 عنوان کتاب به کتابخانه‌های تخصصی انجمن‌های نمایشی استان تهران است.

وی افزود: برپایی نمایشگاه اکران فیلم های تئاتر و اجراهای عمومی نمایش از اوایل سال جاری تا پایان اردیبهشت ماه و اوایل خرداد ماه ادامه خواهد داشت. در طول این ماه ها 47 اثر نمایشی در کل شهرستان های تهران اجرا می‌شود و برنامه های ویژه‌ای در قالب جشن در شهرستان های استان برپا می شود که اولین برنامه آن در شهرستان ملارد و پردیس بوده است.

معاون هنری و سینمایی اداره کل ارشاد استان تهران همچنین اعلام کرد: اختتامیه جشن اردیبهشت تهران 30 اردیبهشت ماه با تجلیل از پیشکسوتان، حامیان و فعالان استان در شهرستان بهارستان برگزار خواهد شد. این مراسم کار مشترک اداره کل فرهنگ و ارشاد و انجمن هنرهای نمایشی و ادارات ارشاد شهرستان شهریار و بهارستان خواهد بود.

اسماعیلی در پایان عنوان کرد: امروز 21 اردیبهشت ماه هم مراسم ویژه‌ای در قالب اردیبهشت تئاتر در شهرستان شهریار و قدس برگزار می‌شود که تجلیل از فعالان شهرستان ها نیز بخشی از برنامه آنها خواهد بود. همچنین امروز 21 اردیبهشت ماه دفتر انجمن هنرهای نمایشی شهرستان قدس نیز افتتاح خواهد شد.

انتهای پیام/