آخرین تلاش‌های احزاب انگلیسی پیش از انتخابات

احتمال اینکه هیچیک از احزاب اصلی در این انتخابات موفق به کسب اکثریت مطلب کرسی‌های مجلس عوام، ۳۲۶ کرسی، نشوند، بسیار زیاد است و دو حزب "محافظه‌کار" و "کارگر" در نظرسنجی‌ها شانه به شانه هم هستند.

به گزارش بی.بی.سی احزاب کوچک‌تر نیز حساب و کتاب سنتی انتخابات بریتانیا را به هم ریخته‌اند و به نظر می‌رسد که "حزب ملی‌گرای اسکاتلند" سومین قدرت برآمده از این انتخابات باشد.

مسائلی چون یکپارچگی بخش‌های مختلف بریتانیا (متشکل از انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی)، ادامه عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا، و اقتصاد در صدر برنامه‌های کاندیداها در مبارزات انتخاباتی بوده است.

در آخرین روز از مبارزات انتخاباتی، رهبران احزاب سخت در تلاشند که برای انتخابات فردا نظر مساعد رای‌دهندگان را جلب کنند.

نظام انتخاباتی بریتانیا مبتنی بر اکثریت نسبی است. در هر حوزه انتخاباتی، نامزدی که بیش از رقبایش رأی آورده باشد نماینده پارلمان می‌شود. این نامزد لازم نیست اکثریت مطلق آراء مردم را کسب کند. رهبر حزبی که اکثریت مطلق (نصف به علاوه یک) کرسی‌های پارلمان (۳۲۶ کرسی) را برده باشد، نخست‌وزیر می‌شود.

اما اگر هیچ کدام از احزاب نصف به‌ علاوه یک کرسی‌های پارلمان را برنده نشوند، کار پیچیده‌تر می‌شود. حزبی که بیش از همه کرسی دارد، می‌تواند دولت اقلیت تشکیل بدهد، اما این کار مشکلات خودش را دارد و ممکن است نشدنی باشد. حالت دیگر این است که این حزب یا احزاب دیگر سعی کنند دولت ائتلافی تشکیل بدهند، به نحوی که مجموع نمایندگان‌شان بیش از نصف کرسی‌های پارلمان بشود. در حالتی دیگر که تشکیل یک دولت اقلیت با حمایت کلی یا مورد به مورد احزاب دیگر است، حزبی که بیشترین کرسی‌ها را دارد می‌تواند با حزبی دیگر به طور غیررسمی توافق کند که اگر حزب مخالف بخواهد "رأی عدم اعتماد" بدهد، علیه حزب اصلی رأی ندهد – که دولت بتواند پایدار بماند.

بر اساس نظرسنجی‌ها، احزاب محافظه کار با رهبری دیوید کامرون، کارگر با رهبری اد میلیلند، ملی‌گرای اسکاتلند با رهبری خانم نیکلا استورژن و لیبرال دموکرات با رهبری نیک کلگ به ترتیب بیشترین کرسی‌ها را خواهند داشت.