شمر زمانه کیست؟

گروه بین الملل، نگاهی به تحولات مربوط به رشد جغرافیای سیاسی  تروریستهای تکفیری و ارتباط این تروریستها با غربیها و کشورهای عربی نشان می دهد که برخورد با این پدیده داعش به عنوان مظهر تروریسم تکفیری در سیاست  این کشورها چقدر تناقض دارد و چند گونه است.

به گزارش بولتن نیوز، وقتی داعش در سوریه سربرآورد نیروهای عربی منطقه و ترکیه به همراه کشورهای غربی و آمریکا با اغماض نسبت به آنچه در سوریه می گذرد اجازه دادند این تروریستها به هرنوع سلاحی مسلح شوند و تا بدانجا پیش رفتند که دیگر کسی یارای مقاومت دربرابر آنها را نداشت.
هنوز یکسال از تاریخ آن نمی گذرد که کشورهای اتحادیه اروپایی تصمیم گرفتند اپوزیسیون سوری را مسلح کنند.همین تصمیم سبب شد سلاحهای غربی به سوی به اصطلاح معارضین سوری سرازیر شود و داعش هر روز مسلح تر از همیشه شد تا اینکه این گروه تروریستی تصمیم  حمله به عراق را گرفت و ظرف مدت کوتاهی در عمق خاک عراق پیش روی کرد.
پیشروی داعش نشان داد که این گروه تروریستی اگر پیشروی اش سد نشود قطعا در آینده نزدیک حیات سیاسی منطقه را تهدید می کند.

خارج شدن داعش از دایره خط قرمزهای غرب سبب شد که آمریکاییها درصدد تشکیل ائتلاف برآیند تا به اصطلاح این تروریستها را سرکوب کنند.این در حالی بود که یکسال از عمر تصمیم قبلی آنها نمی گذست که تصمیم به دادن سلاح به آنها گرفته بودند تا رژیم اسد را در دمشق سرنگون کنند.
هوشیاری کشورهای منطقه نسبت به استراتژیهای ضد منطقه ایی کشورهای غربی و عربی و آمریکا سبب شد که جلو این پیش رویها گرفته شود.برملا شدن عمق جنایات تروریستها که در 3 سال قبل با سلاحهای غربی مسلح شده بودند در نزد افکار عمومی جهانیان عاملی شد تا کشورهای غربی که تا دیروز خود آتش بیار معرکه به نام استقرار دمکراسی بودند امروز خود ائتلافی تشکیل می دهند تا همین نیروهای تروریستی را از بین ببرند.

آنچه که عجیب و غریب است این است که آمریکاییها اصرار دارند که پروژه حمله علیه تروریستها در عراق از طریق دولت صورت بگیرد اما در سوریه از طریق اپوزیسیون میانه رو صورت بگیرد که روسایشان در هتلهای استانبول و آنکار زندگی به سر می برند.
به عبارت دیگر از یک سو می خواهند دولت عراق را برای مبارزه با داعش حمایت کنند اما در همان لحظه می خواهند اپوزیسیون میانه روی را در سوریه حمایت کنند.همه می دانیم  که در زمین بازی بازیگری به نام اپوزیسیون سوری وجود ندارد که توان تغییر معادلات را داشته باشد.تجربه 3 سال گذشته این سیاست غربیها نشان می دهد که هر آنچه آنها به نام اپوزیسیون سوری انجام می دهند حمایت از جبهه النصره و داعش می باشد.

به گفته عیدالسلام احمد یکی از سیاستمداران کرد سوری در سوریه 3 طیف وجود دارند 1- داعش 2- رژیم سوری و 3- کردها .به عبارت دیگر در سوریه چیزی به نام اپوزیسیون سوری وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد گروهی نیست که قابل اتکاء باشد.
از این رو چه اصراری وجود دارد که غربیها در سوریه از اپوزیسیون سوری میانه رو یا همان داعش حمایت می کنند اما در عراق از دولت عراق برای مقابله با تروریستها حمایت می کنند.
در حقیقت آنها با این سیاست می خواهند بگویند که هیچ طرحی جدی برای نابودی تروریستها ندارند.اگر آنها به عمد این کار را بکنند به این معناست که آنها نمی خواهند تروریسم تکفیری ها را از بین ببرند و می خواهند با تشدید تنش در منطقه زمینه غارت بیشتر منطقه را فراهم کنند و اگر بپذیریم که آنها به سهو این کار را می کنند باید به آنها گفت که نمی شود قبول کرد که غربیها در عراق می دانند طرف درست کدام است و در سوریه این را نمی دانند.
تناقض گویی با پدیده هایی چون تروریسم که امروز در قالب تروریسم تکفیری خود را نشان می دهد همواره بخش مهمی از سیاست غرب و در رآس آنها آمریکا بوده است و این هم به این دلیل بوده است که آنها در مبارزه با تروریستها جدی نیستند و تنها دنبال رسیدن به منافع خویش می باشند.

آمریکاییها اگر در حمله به تروریستها جدی هستند نمی توانند در عراق یک نوع رفتار کنند و در سوریه یک نوع دیگر.تروریستی که در سوریه می کشد همان تروریستی است که در عراق نیز مردم را قتل و عام می کند.از این رو مردم دیگر در جهان هوشیارتر از آن هستند که ندانند شمر زمانه کیست؟