تماشای جام جهانی درکنار قطع نخاعی ها+عکس

سرویس عکس بولتن نیوز  علی قنبرلو:

عجله داشتم و میخواستم هرچه سریعتر خودم را برای تماشای بازی ایران و آرژانتین به منزل برسانم اما چطور و چگونه سر از آسایشگاه ثارالله در آوردم نمیدانم

 ولی صحنه هایی دیدم که احساس شرمندگی تمام وجودم را فرا گرفت خجالت زده کسانی شدم که هیچ حرکتی در وجودشان نیست و تنها چند کلامی میتوانند صحبت کنند اما با دیدن من و به خاطر اینکه ثابت کنند مهمان نواز هستند به زور دستی را که توانایی بلند کردن حتی یک عدد گیلاس را هم ندارد بالا می آوردند (یعنی خوش آمدی)

از جانباز عمادی که 30 سال پیش در چنین روزهایی ترور شده و دقیقا از فردای روز ترورش در یکی از خیابانهای تهران دیگر طعم راه رفتن غذا خوردن دست دادن و حتی گردش سرش به سمت پشت سر و چپ و راست بدنش را ندارد پرسیدم حاج آقا برزیل چرا نرفتید؟

بدون ثانیه ای مکث گفت: کسی مگر دعوت کرد که ما نرفتیم زمان بازی ما فقط دوربین نبود که ثبت دنیوی شود اگر نه که بازیهای انجام دادیم که هیچ بازیگری توان ایفای نقش در آن را حتی برای ثانیه ای ندارد اگر قراردادش میلیونها دلار و  جایزه اش اعزام هر ساله به برزیل باشد هم باز نمیتوانند ایفای نقش کنند

اما در آخر نکته ای به ذهنم رسید که چند وقت پیش و جلوی ورودی برج میلاد تهران و در پی عدم دعوت از جانباز موسی سلامت برای شرکت در ضیافت شام تیم پرسپولیس به سردار رویانیان عرض کردم  وحالا به آقای کفاشیان و سازمان ورزشیها میگویم به خاطر چند بازیگر سینما و تلویزیون دل جانبازی را شکستید خدا بخیر کند روزهای پیش رو را................همین